۱٬۲۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
این دوره با حضور [[شیخ طوسی]] در [[نجف]] (۴۴۸ـ۴۶۰ق) مقارن است. او که از شاگردان [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی علم الهدی]] بود، پس از فوت علم الهدی ریاست علمی [[شیعیان]] [[بغداد]] را برعهده گرفت. اندکی پس از ورود طغرل سلجوقی به بغداد، ۴۴۹ خانه و کتابخانه او را در حالی که خودش قبلا به نجف مهاجرت کرده بود آتش زدند. مدتی بعد، شیخ فعالیت علمی خود را در این شهر آغاز کرد و حوزه نجف با تلاشهای او پاگرفت. شیخ توانست اوضاع تحصیلی نجف را نظم بیشتر دهد و حلقههای درسی را تشکیل دهد. عدهای اندک از کسانی که همراه شیخ از بغداد به نجف رفته یا شهرتش را شنیده بودند، به او پیوستند. کتاب [[امالی شیخ طوسی|امالی]] یا المجالس شیخ گواهِ انضباطی است که او در حوزه نو تأسیس نجف در انتقال علوم به شاگردانش برقرار کرده بود.<ref>نخستین مجلس املا : ۲۶ صفر ۴۵۶ در حرم امیرمؤمنان علیهالسلام</ref> طوسی همچنین علما و شاگردان را به [[فقه استدلالی|فقه استدلالی و اجتهادی]] جهت داد. | این دوره با حضور [[شیخ طوسی]] در [[نجف]] (۴۴۸ـ۴۶۰ق) مقارن است. او که از شاگردان [[شیخ مفید]] و [[سید مرتضی علم الهدی]] بود، پس از فوت علم الهدی ریاست علمی [[شیعیان]] [[بغداد]] را برعهده گرفت. اندکی پس از ورود طغرل سلجوقی به بغداد، ۴۴۹ خانه و کتابخانه او را در حالی که خودش قبلا به نجف مهاجرت کرده بود آتش زدند. مدتی بعد، شیخ فعالیت علمی خود را در این شهر آغاز کرد و حوزه نجف با تلاشهای او پاگرفت. شیخ توانست اوضاع تحصیلی نجف را نظم بیشتر دهد و حلقههای درسی را تشکیل دهد. عدهای اندک از کسانی که همراه شیخ از بغداد به نجف رفته یا شهرتش را شنیده بودند، به او پیوستند. کتاب [[امالی شیخ طوسی|امالی]] یا المجالس شیخ گواهِ انضباطی است که او در حوزه نو تأسیس نجف در انتقال علوم به شاگردانش برقرار کرده بود.<ref>نخستین مجلس املا : ۲۶ صفر ۴۵۶ در حرم امیرمؤمنان علیهالسلام</ref> طوسی همچنین علما و شاگردان را به [[فقه استدلالی|فقه استدلالی و اجتهادی]] جهت داد. | ||
===دوره | ===دوره رکود حوزه نجف=== | ||
این دوره طولانی با وفات شیخ طوسی آغاز شد و تا اوایل [[قرن دهم]] ادامه یافت. عوامل متعددی در ایجاد رکود پس از شیخ دخیل بودند. | این دوره طولانی با وفات شیخ طوسی آغاز شد و تا اوایل [[قرن دهم]] ادامه یافت. عوامل متعددی در ایجاد رکود پس از شیخ دخیل بودند. | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
*[[ابوالحسن فتونی عاملی نجفی|شیخ ابوالحسن فتونی عاملی نجفی]] (متوفی ۱۱۴۰) که از او به عنوان افقه المحدثین یاد شده، صاحب نوشتههایی چون [[مرآة الانوار(کتاب)|مرآة الانوار]] در تفسیر و [[ضیاء العالمین (کتاب)|ضیاءالعالمین]] در کلام است. کتاب اخیر در زمره مفصّلترین تألیفات کلامی به شمار میرود.<ref>آقابزرگ طهرانی، ج۶، ص۱۷۵</ref> وی همچنین کتابی با عنوان [[تنزیه القمیین (کتاب)|تنزیه القمیین]] در نفی نسبت [[تشبیه و تنزیه (کلامی و عرفانی)|تشبیه]] و رؤیت به [[محدث|محدّثان]] [[قم]]، نگاشته است. | *[[ابوالحسن فتونی عاملی نجفی|شیخ ابوالحسن فتونی عاملی نجفی]] (متوفی ۱۱۴۰) که از او به عنوان افقه المحدثین یاد شده، صاحب نوشتههایی چون [[مرآة الانوار(کتاب)|مرآة الانوار]] در تفسیر و [[ضیاء العالمین (کتاب)|ضیاءالعالمین]] در کلام است. کتاب اخیر در زمره مفصّلترین تألیفات کلامی به شمار میرود.<ref>آقابزرگ طهرانی، ج۶، ص۱۷۵</ref> وی همچنین کتابی با عنوان [[تنزیه القمیین (کتاب)|تنزیه القمیین]] در نفی نسبت [[تشبیه و تنزیه (کلامی و عرفانی)|تشبیه]] و رؤیت به [[محدث|محدّثان]] [[قم]]، نگاشته است. | ||
=== | ===دوره درخشش حوزه نجف=== | ||
دوره بعدی را که از قرن سیزدهم شروع میشود و تا زمان حال ادامه مییابد، میتوان عصر کمال و اوج درخشش و زعامت علمی حوزه نجف دانست. با آغاز فعالیت علامه بحرالعلوم در نجف و عالمان و [[فقیهان]] بسیاری که به همت وحید بهبهانی تربیت شده بودند، حوزه نجف عظمت و شکوه خود را بازیافت و از نو به مرکز علمی جهان تشیع تبدیل شد. تلاشهای شاگردان مستقیم و غیرمستقیم وحید بهبهانی معطوف مبارزه با [[اخباری]] گری و پاسخگویی به شبهات آنان و اثبات نیاز به قواعد اصولی در استنباط شد.<ref>ر.ک: گرجی، ص۲۳۴ـ۲۳۵</ref> این کوششها ثمربخش بود؛ علم اصول را به کمال رساند و در زمینه فقه به طور محسوسی باب بحث، نقد و تحلیل موضوعات و کاوش در آرای پیشینیان و ادلّه آنان گشوده شد<ref>بحرالعلوم، ص۸۰</ref> و سرانجام آنکه جریان اخباری هر چند از میان نرفت، به شدت محدود شد. | دوره بعدی را که از قرن سیزدهم شروع میشود و تا زمان حال ادامه مییابد، میتوان عصر کمال و اوج درخشش و زعامت علمی حوزه نجف دانست. با آغاز فعالیت علامه بحرالعلوم در نجف و عالمان و [[فقیهان]] بسیاری که به همت وحید بهبهانی تربیت شده بودند، حوزه نجف عظمت و شکوه خود را بازیافت و از نو به مرکز علمی جهان تشیع تبدیل شد. تلاشهای شاگردان مستقیم و غیرمستقیم وحید بهبهانی معطوف مبارزه با [[اخباری]] گری و پاسخگویی به شبهات آنان و اثبات نیاز به قواعد اصولی در استنباط شد.<ref>ر.ک: گرجی، ص۲۳۴ـ۲۳۵</ref> این کوششها ثمربخش بود؛ علم اصول را به کمال رساند و در زمینه فقه به طور محسوسی باب بحث، نقد و تحلیل موضوعات و کاوش در آرای پیشینیان و ادلّه آنان گشوده شد<ref>بحرالعلوم، ص۸۰</ref> و سرانجام آنکه جریان اخباری هر چند از میان نرفت، به شدت محدود شد. | ||
===حوزه علمیه نجف و اندیشه وحدت اسلامی=== | ===حوزه علمیه نجف و اندیشه وحدت اسلامی=== | ||
حوزه علمیه نجف به خاطر سیراب شدن از اندیشه های ناب پیامبر (ص) و اهل بیت مطهر و نیز صحابه راستین آن حضرت، از همان ابتدا و ملازم با فعالیت های علمی زعما و طلایه داران شکل دهی اش، به سرعت رویکردی مقارن و وحدت آفرین اتخاذ کرد. برای نمونه بزرگان موسس این حوزه، هر یک در کتب خود از مشی مقارَن و ناظر به منابع علمی اهل سنت تبعیت می نمودند. | |||
===مهم ترین اندیشمندان تقریبی در حوزه علمیه نجف=== | ===مهم ترین اندیشمندان تقریبی در حوزه علمیه نجف=== |