confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس رنگی}}' به '== پانویس == {{پانویس}}') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
</div> | </div> | ||
'''بَلاذُری'''، '''احمد بن یحیی''' مورخ، شاعر، جغرافیانویس، و نسبشناس ایرانی، زادۀ بغداد. در [[دمشق]] و انطاکیه به فراگیری [[علم حدیث]] پرداخت. در زمینۀ علومی همچون تاریخ و نسبشناسی از محضر بزرگانی همچون ابن سعد کاتب واقدی و ابن هشام کلبی بهرۀ فراوان برد. بلاذُری در جوانی به دربار [[مأمون]] راه یافت و تا خلافت [[معتز]] در خدمت دستگاه حکومت [[بغداد]] بود. از آثار اوست: [[فتوحالبلدان]]، که از منابع مهم تاریخ اوایل دورۀ اسلامی و از مهمترین کتب مربوطه به فتوحات [[صدر اسلام]] است؛ انسابالاشراف (اخبارالانساب) که به شرح سیرۀ | '''بَلاذُری'''، '''احمد بن یحیی''' مورخ، شاعر، جغرافیانویس، و نسبشناس ایرانی، زادۀ بغداد. در [[دمشق]] و انطاکیه به فراگیری [[علم حدیث]] پرداخت. در زمینۀ علومی همچون تاریخ و نسبشناسی از محضر بزرگانی همچون ابن سعد کاتب واقدی و ابن هشام کلبی بهرۀ فراوان برد. بلاذُری در جوانی به دربار [[مأمون]] راه یافت و تا خلافت [[معتز]] در خدمت دستگاه حکومت [[بغداد]] بود. از آثار اوست: [[فتوحالبلدان]]، که از منابع مهم تاریخ اوایل دورۀ اسلامی و از مهمترین کتب مربوطه به فتوحات [[صدر اسلام]] است؛ انسابالاشراف (اخبارالانساب) که به شرح سیرۀ پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم، [[صحابه]]، [[علویان]]، [[عباسیان]]، [[هاشمیان]]، بنی عبدالشمس و قبایل گوناگون دیگر پرداخته است. | ||
=زندگینامه= | =زندگینامه= | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
احمد بن یحیی بن جابر بن داود، مشهور به بغدادی و بلاذری، از ادیبان<ref> ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 11، ص 65، بیروت، دار الفکر، 1407ق.</ref>، شاعران<ref>حموی، شهاب الدین أبوعبدالله یاقوت بن عبدالله، معجم الأدباء(إرشاد الأریب إلی معرفة الأدیب، محقق، إحسان عباس، ج 2، ص 531، بیروت، دارالغرب الإسلامی، چاپ اول، 1414ق.</ref>، مورخان، نسبشناسان، و جغرافیدانهای<ref> ابن شداد، محمد بن علی، الأعلاق الخطیرة فی ذکر أمراء الشام و الجزیرة، محقق، سوردل، دومینیک، دهان، سامی، عباره، یحیی زکریا، ج3 ، ص 587، دمشق، المعهد العلمی الفرنسی للدراسات العربیة، چاپ اول، 1953م.</ref> قرن سوم هجری بود. | احمد بن یحیی بن جابر بن داود، مشهور به بغدادی و بلاذری، از ادیبان<ref> ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 11، ص 65، بیروت، دار الفکر، 1407ق.</ref>، شاعران<ref>حموی، شهاب الدین أبوعبدالله یاقوت بن عبدالله، معجم الأدباء(إرشاد الأریب إلی معرفة الأدیب، محقق، إحسان عباس، ج 2، ص 531، بیروت، دارالغرب الإسلامی، چاپ اول، 1414ق.</ref>، مورخان، نسبشناسان، و جغرافیدانهای<ref> ابن شداد، محمد بن علی، الأعلاق الخطیرة فی ذکر أمراء الشام و الجزیرة، محقق، سوردل، دومینیک، دهان، سامی، عباره، یحیی زکریا، ج3 ، ص 587، دمشق، المعهد العلمی الفرنسی للدراسات العربیة، چاپ اول، 1953م.</ref> قرن سوم هجری بود. | ||
بلاذری اهل شعر هم بود و بیشتر هجویات میگفت. وی اشعاری در مدح [[مأمون عباسی]] سرود<ref> البدایة و النهایة، ج 11، ص 65.</ref>؛ اما گاهی نیز با بد زبانی آبروی مردم را میبرد<ref>معجم الأدباء، ج 2، ص 531.</ref>. وی بعدها با [[متوکل عباسی]] همنشین<ref>ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج 6، ص 75، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1415ق.</ref> و از ندیمان وی شد<ref> معجم الأدباء، ج 2، ص 530.</ref>. | بلاذری اهل شعر هم بود و بیشتر هجویات میگفت. وی اشعاری در مدح [[مأمون عباسی]] سرود<ref> البدایة و النهایة، ج 11، ص 65.</ref>؛ اما گاهی نیز با بد زبانی آبروی مردم را میبرد<ref>معجم الأدباء، ج 2، ص 531.</ref>. وی بعدها با [[متوکل عباسى|متوکل عباسی]] همنشین<ref>ابن عساکر، ابو القاسم علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج 6، ص 75، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1415ق.</ref> و از ندیمان وی شد<ref> معجم الأدباء، ج 2، ص 530.</ref>. | ||
ابوالحسن، ابوجعفر، ابوبکر<ref>البدایة و النهایة، ج 11، ص 65.</ref>، و ابومحمد<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج 12، ص 250.</ref> از لقبهای او است. | ابوالحسن، ابوجعفر، ابوبکر<ref>البدایة و النهایة، ج 11، ص 65.</ref>، و ابومحمد<ref>تاریخ مدینة دمشق، ج 12، ص 250.</ref> از لقبهای او است. | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
=اعتبار کتاب انساب الاشراف= | =اعتبار کتاب انساب الاشراف= | ||
بلاذری در کتاب انساب الاشراف آیاتی مانند [[آیهی تطهی]]ر<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج 2، ص 104، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق.</ref>، و روایات متعددی مانند حدیث ولایت<ref>همان، ص 108.</ref>، [[عقد اخوت]]<ref> همان، ص 91.</ref>، حدیث منزلت<ref>همان، ص 89 – 188.</ref>، و احادیث بسیار دیگر را در فضیلت [[امام علی(ع)]] نقل کرد<ref>همان، ص 94.</ref>، و امام علی(ع) را اولین مؤمن به [[رسول | بلاذری در کتاب انساب الاشراف آیاتی مانند [[آیهی تطهی]]ر<ref>بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق، زکار، سهیل، زرکلی، ریاض، ج 2، ص 104، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، 1417ق.</ref>، و روایات متعددی مانند حدیث ولایت<ref>همان، ص 108.</ref>، [[عقد اخوت]]<ref> همان، ص 91.</ref>، حدیث منزلت<ref>همان، ص 89 – 188.</ref>، و احادیث بسیار دیگر را در فضیلت [[امام علی(ع)]] نقل کرد<ref>همان، ص 94.</ref>، و امام علی(ع) را اولین مؤمن به [[رسول خداصلی الله علیه وآله وسلم]] معرفی میکند<ref>همان، ص 92.</ref>. | ||
وی در این کتاب به شرح زندگی [[امام حسین(ع)]] و وقایع کربلا و [[روز عاشورا]] پرداخت<ref>همان، ج 3، ص 228.</ref>؛ لذا این کتاب یکی از مهمترین منابع تاریخی در زمینهی وقایع عاشورا به شمار میآید. | وی در این کتاب به شرح زندگی [[امام حسین(ع)]] و وقایع کربلا و [[روز عاشورا]] پرداخت<ref>همان، ج 3، ص 228.</ref>؛ لذا این کتاب یکی از مهمترین منابع تاریخی در زمینهی وقایع عاشورا به شمار میآید. |