خلیل کمره ای: تفاوت میان نسخه‌ها

| تاریخ درگذشت =  

| محل درگذشت = تهران، ایران

| شاگردان =  

| دین = اسلام

| مذهب = شیعه  

| وبگاه =  

}}

'''خلیل کمره‌ای''' معروف به میرزا خلیل کمره‌ای (۱۲۷۶-۱۳۶۳ش)، فقیه، مفسر و از فعالان عرصه [[وحدت اسلامی]] بود. وی در دوره تحصیل با [[امام خمینی]] هم درس و هم بحث بود. خلیل کمره‌ای پس از آنکه در ماجرای کشف حجاب به مخالفت برخاست، بازداشت شد و به [[تهران]] تبعید گردید. او از اولین روحانیانی است که در دهه ۲۰ و ۳۰ به فعالیت‌های مطبوعاتی روی آورد. وی در راستای وحدت اسلامی به کشورهای اسلامی سفر و با بزرگان مذاهب گفتگو می‌کرد. در جریان [[انقلاب اسلامی ایران]] در برخی از راهپیمایی‌ها شرکت کرد و در دوره جنگ [[عراق]] و [[ایران]] مقاله‌ای در حقانیت ایران نگاشت.

میرزا خلیل کمره‌ای در سال ۱۲۷۶ش (۱۳۱۷ ق) در کمره از توابع خمین به دنیا آمد و پس از طی مقدمات و سطوح در خوانسار، راهی اراک شد. او جزو اولین شاگردان عبدالکریم حائری یزدی در اراک بود و به همراه استاد، به قم آمد. کمره‌ای همچنین دروس فلسفه و خارج فقه را با امام خمینی مباحثه می‌کرد. وی در قم در درس میرزا جواد ملکی تبریزی، شیخ عباس قمی و سید محمد حجت کوه‌کمری شرکت کرد و به درجه اجتهاد دست یافت. کمره‌ای در زمان رضاخان، به سبب مخالفت با کشف حجاب، به دستور شاه، زندانی و به تهران تبعید شد. وی بعدها به عنوان نماینده [[آیت‌الله بروجردی]] به [[مصر]] رفت و از [[شیخ شلتوت]] رییس [[دانشگاه الازهر]] به خاطر به رسمیت شناختن مذهب تشیع تشکر کرد. آیت اللَّه کمره‌ای در چندین نوبت به ریاست کنفرانس عالَم اسلام انتخاب شد و به سخنرانی پرداخت. وی همگام با مبارزات سیاسی به همراه [[آیت‌الله طالقانی]] در دوره دکترای دانشکده الهیات دانشگاه تهران نیز تدریس می‌کرد<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/news/25387/%D8%B1%D8%AD%D9%84%D8%AA-%D8%A2%DB%8C%D8%AA%E2%80%8F-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%91%D9%8E%D9%87-%D8%AD%D8%A7%D8%AC-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%AE%D9%84%DB%8C%D9%84-%D9%83%D9%85%D8%B1%D9%87-%E2%80%8F%D8%A7%DB%8C-(1363-%D8%B4) مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی]</ref>.

شیخ عبدالکریم حائری یزدی

میرزا جواد ملکی تبریزی<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/4789/4819/40141/%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B1%DB%8C-%D8%A8%D8%B1-%D8%AF%DB%8C%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D8%B1%D8%AD%D9%88%D9%85-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%AE%D9%84%DB%8C%D9%84-%DA%A9%D9%85%D8%B1%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%D9%88-%D9%85%D8%B3%D8%A7%D8%A6%D9%84-%D8%AD%D8%AC سایت حوزه]</ref>

سید مرتضی عسکری

زین‌العابدین رهنما

تألیفات میرزا خلیل بر حول چهار محور دعوت اسلام یعنی مؤسس دعوت (پیامبر(ص))، کتاب دعوت ([[قرآن]])، خانه دعوت ([[کعبه]]) و رهبران دعوت (ائمه) نگاشته شده‌ است. وی به دلیل آشنایی‌اش با تاریخ اسلام و توانایی در نگارش عمومی دینی‌-اجتماعی، مشارکتش در فعالیت‌های مطبوعاتی و همچنین داشتن دیدگاه‌های رایج در دهه ۲۰ و ۳۰ درباره وحدت اسلامی و تلاش برای تحقّق آنها، شهرتی خاص دارد. بیشتر آثار وی تاریخی است؛ اما به‌طور کلی، باید آثار او را در زمره آثار دینی‌-تاریخی این دوره به‌شمار آورد.

پیام میلاد امیرالمؤمنین(ع) به سلاطین اهل قبله و وحدت کلمه و نقش امم متحده<ref>[http://www.ibna.ir/fa/report/209078 کتاب شناسی آیت‌الله کمره ای]

</ref>

مهم‌ترین کار کمره‌ای تا پایان عمر، تلاش در جهت [[اتحاد مسلمانان]] جهان و به تعبیر خودش "توحید کلمه برای کلمه توحید" بوده است. میرزا خلیل، معتقد بود وظیفه اصلی روحانیت، پرداختن به امور معنوی است؛ از این روی، وی را نمی‌توان یک سیاستمدار و یا فعال سیاسی نامید، اگرچه پاره‌ای از فعالیت‌هایش جنبه سیاسی و اجتماعی به خود می‌گرفت <ref>جلالی، غلامرضا، الگوهای چهارگانه وحدت اسلامی و نظریه میرزا خلیل کمره‌ای، فصلنامه حوزه،۱۳۸۹ش، شماره‌های ۱۵۵و۱۵۶</ref>.

از نظر کمره‌ای حمایت از [[قرآن]] و [[سنت]] (دو عامل اصلی وحدت در میان مسلمانان) راه حل [[وحدت]] است. این دو منبع بر آموزه‌ها و عناصر اصلی دین، توحید، نبوت و معاد تاکید دارند. او در کنار دو عامل یاد شده، بر شریعت و مناسک دینی در [[جهان اسلام]] تاکید دارد و معتقد است این مناسک، در تأمین وحدت جامعه بسیار اهمیت دارند. او عنصر قبله را نیز در تأمین وحدت بسیار مهم می‌داند و این امر به پشتیبانی فرمانروایان [[مسلمان]] نیاز دارد. از نظر او تعدد پرچم‌های ملل اسلامی، نه تنها به امر وحدت زیان نمی‌زند؛ بلکه نافع‌تر است، به شرط این که مؤید یکدیگر باشند و به هم کمک کنند. پرچم‌های زیاد از کثرت آرا حکایت دارد.

الگوهای میرزا خلیل الگوی تاریخی است به نظر وی، وحدت بر اساس الگوگیری از گزارش‌های تاریخی [[اسلام]] امکان پذیر است. این الگو با توجه به اتقان در اسناد و استناد با اقبال عمومی رو به رو خواهد بود. چون یک الگوی خیالی نیست، بلکه محسوس و واقعی است. او هرچند در راه ارائه الگوی مورد نظر خود با نقادی از محافظه کاری‌های تاریخی می‌گذرد با این حال، نظریه‌های دیگر را طرح و نقد نکرده است<ref>جلالی، غلامرضا، الگوهای چهارگانه وحدت اسلامی و نظریه میرزا خلیل کمره‌ای، فصلنامه حوزه،۱۳۸۹ش، شماره‌های ۱۵۵و۱۵۶</ref>.

در سال ۱۳۱۴ش در رابطه با مخالفت [[عبدالکریم حائری یزدی]] با کشف حجاب اجباری رضا شاه، میرزا خلیل که رونوشت نسخه‌برداری شده تلگرام استادش به رضا شاه را نزد خود داشت، در اراک توقیف و شبانه به تهران منتقل و مستقیما تحویل بازداشت‌گاه شهربانی تهران گردید<ref>جعفریان رسول، جریان‌ها و سازمان‌های سیاسی مذهبی(۱۳۲۰-۱۳۵۷)، ص۷۶۵</ref> و پس از ۳۱ روز بازداشت انفرادی، با سپردن تعهد و التزام کتبی مبنی بر «عدم خروج از حوزه قضائی تهران (حتی حرم حضرت عبدالعظیم و شمیران)» آزاد شد. در سال ۱۳۲۴ش، اشرف الملوک فخرالدوله (دختر مظفرالدین شاه قاجار) از وی دعوت کرد که امام جماعت مسجد فخرالدوله واقع در دروازه شمیران تهران را بپذیرد که مورد قبول او قرار گرفت.

فعالیت شاخص کمره‌ای تا پایان عمر تلاش در جهت اتحاد مسلمانان جهان و به تعبیر خودش «توحید کلمه برای کلمه توحید» بوده ‌است:

او در سال ۱۳۳۸ش، بنا به‌ دعوت مؤتمر عالم اسلامی که در کشور اردن هاشمی تشکیل شده بود و با تأیید [[سید حسین بروجردی]] به همراه سید محمود طالقانی به [[بیت‌المقدس]] سفر کرد<ref>[http://www.imam-khomeini.ir/fa/n3005/%D8%B3%D8%B1%D9%88%DB%8C%D8%B3_%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D8%A7%D8%B7%D9%84%D8%A7%D8%B9_%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C/%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87_%D8%B1%D9%88%D8%B2/%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86_%DA%AF%D9%88%DB%8C%D8%A7%D9%89_%D8%A7%D9%88_%DA%86%D9%88%D9%86_%D8%B4%D9%85%D8%B4%DB%8C%D8%B1_%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9_%D8%A7%D8%B4%D8%AA%D8%B1_%D8%A8%D9%88%D8%AF آرا و نظریات آیت‌الله طالقانی]</ref>. در این سفر، اکرم زعیتر یک نسخه از کتاب تالیفی خود «القضیة الفلسطینیة» را به کمره‌ای اهدا نمود که وی متعاقبا آن را جهت ترجمه از عربی به فارسی دراختیار [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] قرار داد. این کتاب تحت عنوان «سرگذشت فلسطین یا کارنامه سیاه استعمار» منتشر شد<ref>جعفریان رسول، جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی-سیاسی ایران(۱۳۲۰-۱۳۵۷) ص۷۶۸</ref>.

در سال ۱۳۳۸ش، به‌اتفاق سید محمود طالقانی به [[قاهره]] سفر کرد و از طرف [[آیت‌الله بروجردی]] از فتوای تاریخی شیخ محمود شلتوت مفتی اعظم و رئیس دانشگاه الازهر مصر دائر بر جواز پیروی از مذهب شیعه جعفری به‌عنوان یکی از مذاهب رسمی اسلام تشکر نمود<ref>همانجا</ref>.

در سال ۱۳۳۲ش، در سفری به شهرهای رشت و بندر انزلی با مشاهده فلس (پولک) ماهیان خاویاری (اوزون برون) در زیر میکروسکوپ، فتوای حلال بودن مصرف این نوع ماهیان را صادر نمود.

در تابستان ۱۳۴۸ش، نامه سرگشاده‌ای تحت عنوان «فتح بی‌غرور» به ریچارد نیکسون رئیس‌جمهور وقت [[ایالات متحده آمریکا]] نگاشت و ضمن تبریک، فتح کُره ماه و تحقق وعده قرآن، از وی خواست که به شکرانه اینکه این فتح آسمانی در زمان خدمت او انجام پذیرفته‌ است، اولا به گرسنگان و آوارگان جهان عموماً و ثانیاً به خصوص به دو میلیون مسلمان آواره عرب در خاورمیانه که بیست سال است آواره و دربه‌درند، اجازه دهد بر سر خانه و لانه و آشیانه خود برگردند تا فتح دژ آسمان، فتحی همه‌جانبه باشد.

در شهریور ۱۳۵۹ پس از حمله نظامی عراق به ایران، میرزا خلیل با نوشتن مقاله مبسوطی در روزنامه اطلاعات تحت عنوان «این ننگ را عرب به کجا می‌برد؟» از موضع ایران مشروحا دفاع کرد<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7868/102543/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%AE%D9%84%DB%8C%D9%84-%DA%A9%D9%85%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C سایت حوزه]</ref>.

میرزا خلیل کمره‌ای پس از مدت پنج‌سال بیماری که بارها در این مدت از سوی امام خمینی مورد تفقد قرار گرفت، در ۱۹ مهر سال ۱۳۶۳ش درگذشت. پیکر او پس از انتقال به قم، در حجره کنار مرقد شیخ فضل‌الله نوری واقع در صحن بزرگ حرم حضرت فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد. به مناسبت درگذشت او از سوی آیت‌الله گلپایگانی و آیت‌الله نجفی مرعشی مجالس بزرگداشتی برگزار شد<ref>[https://hawzah.net/fa/Magazine/View/6435/7868/102543/%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7-%D8%AE%D9%84%DB%8C%D9%84-%DA%A9%D9%85%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C سایت حوزه]</ref>.

{{پانویس}}