۸۸٬۱۷۷
ویرایش
مالزی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آنها' به 'آنها'
جز (جایگزینی متن - 'سرمایه گذاری' به 'سرمایه‌گذاری') |
جز (جایگزینی متن - 'آنها' به 'آنها') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
'''دوران استقلال''' : این دوران در زمان جنگ جهانی دوم و پس از اشغال مالزی بوسیله ژاپنی‌ها شروع شد و بعد از شکست متحدین، برای بار دیگر به دست نیروهای انگلیسی افتاد و در دهه شصت میلادی بود که مالزی، صباح، ساراواک و سنگاپور طی توافق‌نامه‌ای متحد شدند و بدین ترتیب اتحادیه مالزی در آن دوران تشکیل شد. | '''دوران استقلال''' : این دوران در زمان جنگ جهانی دوم و پس از اشغال مالزی بوسیله ژاپنی‌ها شروع شد و بعد از شکست متحدین، برای بار دیگر به دست نیروهای انگلیسی افتاد و در دهه شصت میلادی بود که مالزی، صباح، ساراواک و سنگاپور طی توافق‌نامه‌ای متحد شدند و بدین ترتیب اتحادیه مالزی در آن دوران تشکیل شد. | ||
'''دوران بعد از استقلال''': بعد از استقلال این کشور، همچنان مشکلاتى را پیش رو داشت که | '''دوران بعد از استقلال''': بعد از استقلال این کشور، همچنان مشکلاتى را پیش رو داشت که آنها ناشی از درگیرى با کشور اندونزى بود که در نهایت در سال 1965 سنگاپور از مالزی جدا شد و استقلال خود را اعلام کرد. در سال 1704، فیلیپین نیز یک مدعى فعال براى ساباه در آن دوره بود که این ادعا امروزه هم پابرجا است. اقتصاد کشور مالزی طی ده سال و بین دهه‌های 1980 و 1990 رشد بسیار صعودی داشت که تمام این پیشرفت به این شکلی که امروزه می‌بینیم را مردمش مدیون دکتر [[مهاتیر محمد|ماهاتیر محمد]] هستند، همچنین در طول این دوران طلایی، مالزی از لحاظ مناظر و ظواهر تغییر بسیار شگرفی داشته است. <ref>آشنایی با مالزی همراه با نقشه و تصاویر - سلام پرواز | ||
www.salamparvaz.com › آشنایی-با-م...</ref> | www.salamparvaz.com › آشنایی-با-م...</ref> | ||
| خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
'''حکومت سلطنتی دوره‌ای''' | '''حکومت سلطنتی دوره‌ای''' | ||
مالزی پس از استقلال از انگلیس در سال ۱۹۵۷، حکومت سلطنتی دوره‌ای را پذیرفت. بر اساس قانون اساسی مالزی، پادشاه، از میان ۹ سلطان ایالت‌های مختلف مالزی از ۱۳ ایالت، به‌طور دوره‌ای و برای مدت ۵ سال انتخاب می‌شود. در چهار ایالت دیگر که سلطان ندارند بالاترین مقام رسمی، فرمانداران انتصابی هستند که | مالزی پس از استقلال از انگلیس در سال ۱۹۵۷، حکومت سلطنتی دوره‌ای را پذیرفت. بر اساس قانون اساسی مالزی، پادشاه، از میان ۹ سلطان ایالت‌های مختلف مالزی از ۱۳ ایالت، به‌طور دوره‌ای و برای مدت ۵ سال انتخاب می‌شود. در چهار ایالت دیگر که سلطان ندارند بالاترین مقام رسمی، فرمانداران انتصابی هستند که آنها نیز با ترتیب خاصی انتخاب شده و مقام تشریفاتی و اختیارات رسمی سلاطین را دارا می‌باشند. پادشاه در مالزی در ظاهر دارای اختیارات و وظایف تشریفاتی است ولی در عمل بر بسیاری از امور دخالت داشته و حتی قدرت انحلال مجلس را نیز دارا می‌باشد. | ||
پادشاه در مقام فرماندهی کل نیروهای مسلح کشور دارای اختیاراتی رسمی بوده و به عنوان بالاترین مقام کشور، تنفیذ نخست‌وزیر (پس از انتخاب شدن وی از طریق پارلمان) و توشیح پیشنهاد انحلال مجلس یا عدم قبول آن را بر عهده دارد. انتصاب قضات دادگاه فدرال و دادگاه‌های عالی از جمله معدود وظایف پادشاه است. تصمیمات پارلمان نیز به سمع و نظر شاه می‌رسد ولی وی اجازه اظهار نظر ندارد. انحلال مجلس هم از معدود اختیارات پادشاه محسوب می‌شود. قوه قانونگذاری مالزی متشکل از دو مجلس سنا و مجلس نمایندگان است که ۴۰ نفر از ۶۹ عضو مجلس سنا را پادشاه انتخاب می‌نماید. | پادشاه در مقام فرماندهی کل نیروهای مسلح کشور دارای اختیاراتی رسمی بوده و به عنوان بالاترین مقام کشور، تنفیذ نخست‌وزیر (پس از انتخاب شدن وی از طریق پارلمان) و توشیح پیشنهاد انحلال مجلس یا عدم قبول آن را بر عهده دارد. انتصاب قضات دادگاه فدرال و دادگاه‌های عالی از جمله معدود وظایف پادشاه است. تصمیمات پارلمان نیز به سمع و نظر شاه می‌رسد ولی وی اجازه اظهار نظر ندارد. انحلال مجلس هم از معدود اختیارات پادشاه محسوب می‌شود. قوه قانونگذاری مالزی متشکل از دو مجلس سنا و مجلس نمایندگان است که ۴۰ نفر از ۶۹ عضو مجلس سنا را پادشاه انتخاب می‌نماید. | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
سازمان حکومتی در مالزی نسبتاً الگوبرداری از سازمان پارلمانی سیستم وست مینستر، یا به عبارتی میراث حکومت امپراتوری بریتانیا است. اما در عمل، بیشتر قدرت در شاخهٔ اجرائی دولت متمرکز می‌شود تا بخش مقننهٔ آن و قوهٔ قضائیه در اثر حملات مداوم دولت در دورهٔ ماهاتیر تضعیف شده‌است. از زمان کسب استقلال در سال ۱۹۵۷، مالزی توسط یک ائتلاف چند نژادی تحت عنوان ناسیونال باریسان (قبلاً یک اتحاد بوده) اداره شده‌است. | سازمان حکومتی در مالزی نسبتاً الگوبرداری از سازمان پارلمانی سیستم وست مینستر، یا به عبارتی میراث حکومت امپراتوری بریتانیا است. اما در عمل، بیشتر قدرت در شاخهٔ اجرائی دولت متمرکز می‌شود تا بخش مقننهٔ آن و قوهٔ قضائیه در اثر حملات مداوم دولت در دورهٔ ماهاتیر تضعیف شده‌است. از زمان کسب استقلال در سال ۱۹۵۷، مالزی توسط یک ائتلاف چند نژادی تحت عنوان ناسیونال باریسان (قبلاً یک اتحاد بوده) اداره شده‌است. | ||
مجلس مالزی شامل یک مجلس نمایندگان (Dewan Rakyat) یعنی '''خانه ملت''' و یک مجلس سنا یا (Dewan Negara) '''یعنی خانه کشور''' می‌باشد. مجلس ۲۱۹ عضوی نمایندگان از طریق هیئت‌های تک عضوی موکلانی انتخاب می‌شوند که اعضای آن برای حداکثر یک دوره ۵ ساله برگزیده شده‌اند. قدرت قانونگذاری بین قانونگذاران فدرال و ایالتی تقسیم می‌شود. تمام ۷۰ سناتور آن برای مدت ۳ سال متصدی امور وکالت خود هستند؛ که ۲۶ نفر از | مجلس مالزی شامل یک مجلس نمایندگان (Dewan Rakyat) یعنی '''خانه ملت''' و یک مجلس سنا یا (Dewan Negara) '''یعنی خانه کشور''' می‌باشد. مجلس ۲۱۹ عضوی نمایندگان از طریق هیئت‌های تک عضوی موکلانی انتخاب می‌شوند که اعضای آن برای حداکثر یک دوره ۵ ساله برگزیده شده‌اند. قدرت قانونگذاری بین قانونگذاران فدرال و ایالتی تقسیم می‌شود. تمام ۷۰ سناتور آن برای مدت ۳ سال متصدی امور وکالت خود هستند؛ که ۲۶ نفر از آنها از سوی مجامع ایالتی، ۲ نفر به نمایندگی از منطقهٔ فدرال کوآلالامپور، یعنی ۱نفر از حوزه‌های فدرال لابوآن و پوتراجایا، و ۴۰ نفر باقی نیز توسط شاه منصوب می‌گردند. انتخابات پارلمانی مالزی دست کم یکبار در هر ۵ سال برگزار می‌شود، که آخرین انتخابات عمومی آن در مارس ۲۰۰۴ برگزار شده‌است. سن رأی‌دهندگان باید از ۲۱ به بالا باشد تا بتوانند برای اعضای مجلس نمایندگان و نیز بیشتر ایالات و نیز مجمع قضائی ایالتی رأی بدهند. رأی دادن اجباری نیست. | ||
قدرت اجرایی در اختیار کابینهٔ مالزی '''هیئت دولت''' به ریاست نخست‌وزیر است؛ و قانون اساسی مالزی تأکید می‌کند که نخست‌وزیر باید عضو مجلس سفلای پارلمان مالزی باشد که بنابر نظر حاکم عالی می‌تواند به گروه اکثریت در مجلس دستور دهد. کابینه از میان اعضای دو مجلس انتخاب می‌گردد و مسئول ادارهٔ آن مرجع نیز می‌باشد. همچنین دولت مالزی در تلاش است که میزبانی جام جهانی ۲۰۳۰ را کسب کند. | قدرت اجرایی در اختیار کابینهٔ مالزی '''هیئت دولت''' به ریاست نخست‌وزیر است؛ و قانون اساسی مالزی تأکید می‌کند که نخست‌وزیر باید عضو مجلس سفلای پارلمان مالزی باشد که بنابر نظر حاکم عالی می‌تواند به گروه اکثریت در مجلس دستور دهد. کابینه از میان اعضای دو مجلس انتخاب می‌گردد و مسئول ادارهٔ آن مرجع نیز می‌باشد. همچنین دولت مالزی در تلاش است که میزبانی جام جهانی ۲۰۳۰ را کسب کند. | ||
دولت‌های ایالتی با ریاست وزرای عالی (Menteri Besar در ایالات مالایایی یا Ketua Menteri در ایالاتی که حاکمان موروثی ندارند) با شوراهای ایالتی (Dewan Undangan Negeri) و با رأی شاهان و فرمانداران | دولت‌های ایالتی با ریاست وزرای عالی (Menteri Besar در ایالات مالایایی یا Ketua Menteri در ایالاتی که حاکمان موروثی ندارند) با شوراهای ایالتی (Dewan Undangan Negeri) و با رأی شاهان و فرمانداران آنها برگزیده می‌شوند. <ref>درباره مالزی – اعزام دانشجو به کانادا و مالزی | ||
ppmad.com › about-malaysia</ref> | ppmad.com › about-malaysia</ref> | ||
| خط ۲۴۰: | خط ۲۴۰: | ||
=رسانه‌ها= | =رسانه‌ها= | ||
رسانه‌های مالزی شامل تلوزیون، روزنامه، رادیو و اینترنت می‌باشد که برخی از | رسانه‌های مالزی شامل تلوزیون، روزنامه، رادیو و اینترنت می‌باشد که برخی از آنهامتعلق به دولت و برخی به صورت شخصی اداره می‌شوند. حدود 30 روزنامه در این کشور منتشر می‌شود که از محبوب‌ترین آنها می‌توان به روزنامه‌های The Star، New Straits Times، theSun، Berita Harian، Utusan Malaysia، Sin Chew Jit Poh و Nanyang Siang Pau اشاره کرد. | ||
این کشور دارای 34 شبکه رادیویی می‌باشد. شرکت Media Prima از مهم‌ترین شرکت‌های رادیوی این کشور می‌باشد که کانال‌های Hot FM، Fly FM و One FM را پشتیبانی می‌کند. شرکت Astro تنها ارائه دهنده شبکه‌های ماهواره‌ای در این مالزی می‌باشد. 200 کانال ماهواره‌ای توسط این شرکت پشتیبانی می‌شود که می‌توان با پرداخت حداقل هزینه 50 رینگت و حداکثر هزینه 200 رینگت می‌توان به | این کشور دارای 34 شبکه رادیویی می‌باشد. شرکت Media Prima از مهم‌ترین شرکت‌های رادیوی این کشور می‌باشد که کانال‌های Hot FM، Fly FM و One FM را پشتیبانی می‌کند. شرکت Astro تنها ارائه دهنده شبکه‌های ماهواره‌ای در این مالزی می‌باشد. 200 کانال ماهواره‌ای توسط این شرکت پشتیبانی می‌شود که می‌توان با پرداخت حداقل هزینه 50 رینگت و حداکثر هزینه 200 رینگت می‌توان به آنهادسترسی داشت. مالزی رتبه 141 میان 178 در زمینه آزادی مطبوعات را در سال 2010 و رتبه 122 در 179 کشور در سال 2012 کسب کرده است. | ||
بر اساس برخی قوانین، روزنامه‌های کشور سنگاپور در مالزی فروخته نمی‌شوند ولی روزنامه مالزیایی New Straits Times در کشور سنگاپور فروخته می‌شود.<ref>مالزی - ساحل آفتاب | بر اساس برخی قوانین، روزنامه‌های کشور سنگاپور در مالزی فروخته نمی‌شوند ولی روزنامه مالزیایی New Straits Times در کشور سنگاپور فروخته می‌شود.<ref>مالزی - ساحل آفتاب | ||
| خط ۳۸۳: | خط ۳۸۳: | ||
'''شیعه طیبی بهره''': این دسته از شیعیان، در اصل از هندوستان به مالزی مهاجرت کرده‌اند و تعدادشان به حدود 200 تا 400 نفر می‌رسد. | '''شیعه طیبی بهره''': این دسته از شیعیان، در اصل از هندوستان به مالزی مهاجرت کرده‌اند و تعدادشان به حدود 200 تا 400 نفر می‌رسد. | ||
'''شیعه اسماعیلیه آقاخان''': این گروه به Kedia peegbai معروف‌اند و در اطراف لمبه کلانگ (Lembah kelang) فعالیت دارند و تعداد | '''شیعه اسماعیلیه آقاخان''': این گروه به Kedia peegbai معروف‌اند و در اطراف لمبه کلانگ (Lembah kelang) فعالیت دارند و تعداد آنها کم‌تر از شیعیان بهره است. | ||
'''شیعه جعفریه یا امامیه اثناعشری''': دولت مالزی پیدایش این گروه از شیعیان را به پیروزی انقلاب اسلامی ایران یعنی در سال 1979میلادی نسبت داده است. <ref>شیعیان مالزی - شیعه شناسی | '''شیعه جعفریه یا امامیه اثناعشری''': دولت مالزی پیدایش این گروه از شیعیان را به پیروزی انقلاب اسلامی ایران یعنی در سال 1979میلادی نسبت داده است. <ref>شیعیان مالزی - شیعه شناسی | ||