۸۷٬۸۰۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
جز (جایگزینی متن - 'آنها' به 'آنها') |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
عصر کلینی را باید عصر حدیث نامید. زیرا نهضتی که برای فراگیری و نوشتن احادیث آغاز شده بود سراسر [[ممالک اسلامی]] را فراگرفته بود و تشنگان علم حدیث از این شهر به آن شهر و از این محفل به آن محفل در جستجوی روایتگری بودند تا از او حدیثی فرا گیرند و بر اندوختههای خویش بیفزایند. تلاش [[اهل سنت]] در این عصر به قدری چشمگیر بود که میتوان گفت اهل سنت هر چه دارد از این عصر دارد. در این عصر که زمانش به حدود تقریبی یک قرن میرسد، [[صحاح سته]] (کتابهای شش گانه حدیثی اهل سنت) تدوین شد. | عصر کلینی را باید عصر حدیث نامید. زیرا نهضتی که برای فراگیری و نوشتن احادیث آغاز شده بود سراسر [[ممالک اسلامی]] را فراگرفته بود و تشنگان علم حدیث از این شهر به آن شهر و از این محفل به آن محفل در جستجوی روایتگری بودند تا از او حدیثی فرا گیرند و بر اندوختههای خویش بیفزایند. تلاش [[اهل سنت]] در این عصر به قدری چشمگیر بود که میتوان گفت اهل سنت هر چه دارد از این عصر دارد. در این عصر که زمانش به حدود تقریبی یک قرن میرسد، [[صحاح سته]] (کتابهای شش گانه حدیثی اهل سنت) تدوین شد. | ||
در این زمان شاگردان [[امام هادی(ع)]]، امام حسن عسکری (ع) و [[امام رضا (ع)]] هنوز زنده بودند. اما از | در این زمان شاگردان [[امام هادی(ع)]]، امام حسن عسکری (ع) و [[امام رضا (ع)]] هنوز زنده بودند. اما از آنها جز کتابها و جزوههای کوچک و پراکنده چیزی در دست نبود و بسیاری از این کتابها و جزوهها نیز در همین عصر از بین رفت. کلینی با درک خطر نابودی احادیث، با وفات این حاملان احادیث به قم -شهر محدثان و شاگران [[اهل بیت(ع)]] مهاجرت کرد. | ||
در این زمان در [[قم]] راویان و محدثان در هر [[مسجد]] و حسینیهای به نقل [[حدیث]] میپرداختند و بسیاری از اینان در شمار آخرین محدثانی بودند که بدون واسطه از زبان [[ائمه (ع)]] حدیث شنیده بودند. وجود این فرزانگان موجب شد که عاشقان کلام اهل بیت (ع) به این شهر مهاجرت کنند و کلینی یکی از این افراد بود. | در این زمان در [[قم]] راویان و محدثان در هر [[مسجد]] و حسینیهای به نقل [[حدیث]] میپرداختند و بسیاری از اینان در شمار آخرین محدثانی بودند که بدون واسطه از زبان [[ائمه (ع)]] حدیث شنیده بودند. وجود این فرزانگان موجب شد که عاشقان کلام اهل بیت (ع) به این شهر مهاجرت کنند و کلینی یکی از این افراد بود. | ||
او با استفاده از محضر استادان بزرگی چون احمد بن محمد بن عیسی اشعری، احمد بن ادریس قمی (معروف به معلم)، عبدالله بن جعفر حمیری (مؤلف کتاب قُرب الاسناد) و فرزند او محمد بن عبدالله حمیری به فراگیری حدیث پرداخت. استادان و محدثانی که کلینی برای شکوفایی اندیشه خدایی خود از | او با استفاده از محضر استادان بزرگی چون احمد بن محمد بن عیسی اشعری، احمد بن ادریس قمی (معروف به معلم)، عبدالله بن جعفر حمیری (مؤلف کتاب قُرب الاسناد) و فرزند او محمد بن عبدالله حمیری به فراگیری حدیث پرداخت. استادان و محدثانی که کلینی برای شکوفایی اندیشه خدایی خود از آنها بهره جسته است در حدود سی و پنج نفر میباشند. در میان اساتید کلینی [[علی بن ابراهیم قمی]] صاحب [[تفسیر قمی]] جایگاه بسزائی دارد؛ محدثی که نامش در اسناد بیش از هفت هزار و یکصد و چهل روایت (۷۱۴۰) از روایات [[کتاب کافی]] به چشم میخورد. <ref>معجم رجال الحدیث، آیتالله خویی، ج ۱۱، ص ۱۹۴</ref> | ||
کلینی برای گرد آوری احادیث امامان شیعه روستاها و شهرهای بیشماری را پشت سر نهاد و هر جا محدثی مییافت از او حدیث فرا میگرفت. [[کوفه]] یکی از شهرهایی بود که کلینی به آن قدم نهاد. در آن زمان کوفه یکی از مراکز بزرگ علمی بشمار میرفت و کمتر محدث و یا محققی بود که در سفرهای خود به آن شهر وارد نشده و از محضر عالمان آن جا استفادهای نکرده باشد. کوفه در حقیقت جای تبادل نظر و نقطه آغاز در جهان اسلام بشمار میرفت که همه آزادانه در آن به تبلیغ مذهب خود میپرداختند. از این رو هر یک از نویسندگان و محدثان مذاهب گوناگون اسلامی مجلس درس و بحثی برای خود برپا داشته بودند و به نقل احادیث خویش میپرداختند. | کلینی برای گرد آوری احادیث امامان شیعه روستاها و شهرهای بیشماری را پشت سر نهاد و هر جا محدثی مییافت از او حدیث فرا میگرفت. [[کوفه]] یکی از شهرهایی بود که کلینی به آن قدم نهاد. در آن زمان کوفه یکی از مراکز بزرگ علمی بشمار میرفت و کمتر محدث و یا محققی بود که در سفرهای خود به آن شهر وارد نشده و از محضر عالمان آن جا استفادهای نکرده باشد. کوفه در حقیقت جای تبادل نظر و نقطه آغاز در جهان اسلام بشمار میرفت که همه آزادانه در آن به تبلیغ مذهب خود میپرداختند. از این رو هر یک از نویسندگان و محدثان مذاهب گوناگون اسلامی مجلس درس و بحثی برای خود برپا داشته بودند و به نقل احادیث خویش میپرداختند. |