احزاب و گروه های سیاسی افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

این حزب در تابستان ۱۳۶۸ش، از ترکیب اکثر گروه‌های جهادی شیعه افغانستان در هزارستان بوجود آمد. [[عبدالعلی مزاری]] مشهورترین دبیرکل این حزب، پس از سرنگونی دولت [[نجیب‌الله]] در ۱۳۷۱ش، توانست با ورود به کابل و استقرار در مناطق شیعه نشین، موقعیت این حزب را به عنوان قوی‌ترین حزب شیعی استحکام بخشد.

در دوره دولت مجاهدین، نیروها، هواداران و پایگاه‌های این حزب، مورد حمله شدید نیروهای [[احمدشاه مسعود]] و نیز نیروهای حزب اتحاد اسلامی به رهبری سیاف (وابسته به عربستان) قرار گرفت. پس از شهادت مزاری توسط [[طالبان]] این حزب به سه شاخه تجزیه شد. این حزب نمایندگانی از مناطق شیعه‌نشین به ویژه هزارستان در پارلمان و دولت پیش از طالبان داشت. هم‌چنین یکی از دو معاون رییس جمهور افغانستان در نظام پیشین، از حزب وحدت اسلامی انتخاب می‌شد. [[سرور دانش]]، محمدکریم خلیلی و محمد محقق از سران مشهور این حزب هستند.

حزب حرکت اسلامی توسط آیت‌الله [[آصف محسنی]] و گروهی از روحانیون در قم در ۱۳۵۸ش تاسیس شد. ابتدای دهه هفتاد، فعالیت این حزب به کویته پاکستان منتقل شد. [[آصف محسنی]] در دولت مجاهدین، در کنار [[احمدشاه مسعود]] قرار گرفت. این گروه نیز به چند شاخه تجزیه شده است.

با وجودی ماهیت شیعی حزب حرکت اسلامی این حزب ابتدای دهه هفتاد، فعالیت این حزب به کویته پاکستان منتقل شد. این حزب در دوران حکومت طالبان به ائتلاف شمال پیوست.

شورای علمای شیعه افغانستان، تشکلی از روحانیان شیعه افغانستان است که در سال ۱۳۸۲ش آغاز به کار کرد. تصویب قانون احوال شخصیه براساس فقه شیعه در سال ۱۳۸۸ش و بنیان‌گذاری شورای اخوت اسلامی میان شیعیان و اهل سنت جزو فعالیت‌های این شورا است.

در کنار این نهادها، احزاب دیگری نیز وجود دارند که تعداد اعضاء و دامنه فعالیت آنان محدودتر است: حزب ملت، حزب اقتدار ملی، حزب انسجام ملی، حزب اعتدال

پس از ترور [[برهان الدین ربانی]] در ۲۰ سپتامبر ۲۰۱۱، فرزند او صلاح الدین ربانی رهبری این حزب را بر عهده گرفت و شورای رهبری را از ۹ نفر به ۶۴ نفر ارتقاء داد که از اکثر اقوام افغانستان در این شورای رهبری حضور داشتند.

• سید نورالله عماد: از جمله بنیانگذاران این حزب و معاون جمعیت اسلامی افغانستان تا زمان درگذشت برهان الدین ربانی و وزیر زراعت و آبیاری دولت اسلامی افغانستان ۱۳۷۱- ۱۳۷۶

حزب اسلامی یک سازمان سیاسی - نظامی از قوم پشتون در افغانستان است که در سال ۱۹۷۷ به رهبری [[گلبدین حکمتیار]] تأسیس شد و دو سال بعد با انشعاب برخی از اعضای حزب به رهبری یونس خالص، به دو شاخه اصلی تقسیم شد. حزب اصلی به نام حزب اسلامی گلبدین حکمتیار معروف شده و جریان تحت رهبری یونس خالص نیز به حزب اسلامی خالص معروف شد.

حزب اسلامی حکمتیار پس از سقوط حکومت طالبان، دولت کرزی را به رسمیت نشناخته و نیروهای آن به نبرد با ارتش افغانستان و نیروهای خارجی مستقر در افغانستان پرداخته‌اند. حزب اسلامی در سال ۱۳۹۳ به طرز غیرمنتظره‌ای تصمیم گرفت در انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای ولایتی شرکت کند و از قطب‌الدین هلال حمایت کرد که در گذشته معاون حزب اسلامی و معاون حکمتیار در زمان نخست‌وزیری بوده است. هلال در این انتخابات تنها ۲٫۷٪ آراء را به دست آورد و پس از [[عبدالله عبدالله]]، [[اشرف غنی]]، زلمی رسول و رسول سیاف در رتبه پنجم قرار گرفت.