سوره‌ کهف: تفاوت میان نسخه‌ها

غار وسيع<ref>قاموس قرآن، ج6، ص154.</ref>.

# اثبات [[رستاخير]]؛

# نمونه‌هاى عينى معاد، مثل زنده شدن [[اصحاب كهف]]؛

# عبرت آموزى از سرگذشت پيشينيان؛

# آداب تعليم و تربيت<ref>تفسير قرآن مهر، ج 12، ص 183.</ref>.

# کهف،

# اصحاب کهف،

# حائلة<ref>همان، ص 183</ref>.

* سوره کهف صدوده آيه دارد<ref>]الكشف و البيان، ج 6، ص 144.</ref>.

* سوره کهف هزاروپانصدوهفتادوهفت كلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سوره‌های قرآن مختلف است).

* سوره کهف شش‌هزاروسيصدوشصت حرف دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سوره‌های قرآن مختلف است).

# توجه به مبدأ؛

# توجه به [[معاد]] و اثبات آن؛

# عبرت آموزى از سرگذشت‌هاى عجيب پيشينيان<ref>تفسير قرآن مهر، ج 12، ص 183.</ref>.

محتواى اين سوره همچون ساير [[سوره‌هاى مكى]] بيشتر بيان مبدء و [[معاد]] و بشارت و انذار است، و نيز به مساله مهمى كه مسلمانان در آن روزها سخت به آن نياز داشتند اشاره مى كند، و آن اينكه يك اقليت هر چند كوچك باشد، در برابر يك اكثريت هر چند ظاهرا قوى و نيرومند باشند نبايد تسليم گردد، و در فساد محيط حل شود، بلكه همچون گروه كوچك اصحاب كهف بايد حساب خودشان را از محيط فاسد جدا كنند، و بر ضد آن قيام نمايند. آن روز كه توانايى دارند به مبارزه ادامه دهند و در صورت عدم توانايى، هجرت نمايند.

همچنين اين سوره جزو [[سور مئين]] (صد آيه ای‌ها) است [[ابن قتيبه]] می‌گويد سور مئين سوره‌هايی هستند که بعد از سور طوال آمده اند علت نامگذاری اين سوره‌ها به مئين نزديک بودن تعداد آيه‌های اين سوره‌ها به عدد صد می‌باشد. [18] گفته شده اين عبارتند از «[[سوره بنی إسرائيل]]، [[سوره كهف]]، [[سوره مريم]]، [[سوره طه]]، [[سوره أنبياء]]، [[سوره حج]] و [[سوره مؤمنون]]». [19] برخی ديگر نيز [[سور مئين]] را «سوره توبه، سوره نحل، سوره هود، سوره يوسف، سوره کهف، سوره بنی اسرائيل، سوره انبياء، سوره طه، سوره مؤمنون، سوره شعراء و سوره صافات» ذکر کرده اند<ref>التمهيد فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>.