مذهب: تفاوت میان نسخه‌ها

اگر کلمه مذهب از ریشه «ذَهَب» به معنی رفتن گرفته شده باشد در آن صورت مذهب، اسم مکان است به معنای محل رفتن.<ref>المنجد، ج 1، ص 524.</ref> و اگر از ذهب به معنی «در مسأله ای گرایش به نظریه ای پیدا کردن» گرفته شده باشد. در آن صورت مذهب مصدر میمی می‌شود به معنای «عقیده، اعتقاد، آیین.»المنجد، ج 1، ص 525.

به بیان دیگر، "مذهب" به معنای راه و روش است و در مفهوم دینی، به مسیر اعتقادی افراد، مذهب گفته می‌شود.<ref> ابن منظور، لسان العرب، ج 1، ص 394، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق.</ref> در این تعریف، می‌توان مذهب را در ارتباط با اصل [[دین]] هم به کار برد. به عنوان نمونه، بیان شود که پیامبر صلی الله علیه و آله، بنیان‌گذار مذهب [[اسلام]] بود. اما اکنون در بیشتر موارد از واژۀ "مذهب" در روش‌های فرعی برگرفته از [[اسلام]] استفاده شده و در مورد اصل [[اسلام]] از واژه "[[دین]]" و یا "آیین" استفاده می‌شود.

مذهب معمولا کار بردش اخص از [[دین]] است یعنی [[دین]] عام است و مذهب خاص. مثلا [[دین]] مبین [[اسلام]] عام است و شامل همه فرقه­‌های اسلامی‌می‌شود و لذا [[شیعه]] و [[سنی]] همه بر این اعتقادند که اگر کسی به وجود خداوند و یگانگی او و نبوت پیامبر اکرم (ص) و آنچه او از جانب خدا آورده، اقرار نماید، [[مسلمان]] است و آثار [[اسلام]] که در کتب فقه بیان شده بر آن مترتب است،<ref> ربانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، قم، مرکز جهانی علوم اسلامی، چاپ اول، 1377ش، ص20.</ref> ولی مذاهب منشعب از [[دین]] [[اسلام]] علاوه بر این اعتقادات، اعتقادات یا اعتقاد خاصی دارند که دیگر مذاهب آن را ندارند مثلا مذهب [[شیعه]] معتقد به نصب الهی در [[امامت]] است، ولی [[مذهب تسنن]] چنین اعتقادی ندارد.

[[دین]] و مذهب با هم منافاتی ندارند، بلکه نسبت بین آنها یا عموم خصوص مطلق است این در صورتی است که مذهب به عقیده یک فرقه خاص از دینی یعنی همان معنای اصطلاحی مذهب استعمال شود و یا اینکه بین این دو مفهوم نسبت تساوی است و مذهب به معنای [[دین]] استعمال می‌شود.<ref>انگیزه پیدایش مذهب، آیة الله مکارم شیرازی، مقدمه.</ref>

[[شریعت]] از نظر مفهومی اخص از [[دین]] است در حالی که [[دین]] عبارت است از روش عام الهی نسبت به همه امتها؛ از این رو، [[شریعت]] قابل نسخ است؛ لیکن [[دین]] به این معنا نسخ پذیر نیست. حاصل آنکه [[دین]] و مذهب با هم منافاتی ندارند، بلکه نسبت بین آنها یا عموم خصوص مطلق است این در صورتی است که مذهب به عقیده یک فرقه خاص از دینی یعنی همان معنای اصطلاحی مذهب استعمال شود و یا اینکه بین این دو مفهوم نسبت تساوی است و مذهب به معنای [[دین]] استعمال می‌شود. در [[عرف]] [[مردم]] نیز هرگاه می‌خواهند افراد مقید به [[دین]] و متدین را توصیف کنند می‌گویند فلانی شخص مذهبی است و مذهبی بودن را درباره فرد [[دین]] دار استعمال می‌نمایند.<ref>[https://www.porseman.com/article/%D8%AF%D9%8A%D9%86---%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8---%D8%B4%D8%B1%D9%8A%D8%B9%D8%AA---%D9%81%D8%B1%D9%82-%D8%AF%DB%8C%D9%86%D8%8C-%D9%85%D8%B0%D9%87%D8%A8-%D9%88-%D8%B4%D8%B1%DB%8C%D8%B9%D8%AA/45415 فرق دین، مذهب و شریعت چیست؟]</ref>

کلمه فرقه در لغت از ریشة «فَرْق» به معنای جدا کردن، گرفته شده است و اسم است برای گروهی از مردم.<ref>المنجد (عربی به فارسی) و ترجمه محمد بندریگی، انتشارات ایران، چ دوم، ج 2، ص 1321(بیتا). و معین، محمد، فرهنگ معین، تهران، انتشارات امیرکبیر، چاپ دهم، 1375، ج2، ص2523.</ref>

با توجه به معنای اصطلاحی فرقه و مذهب می‌توان گفت که «فرقه» به افرادی که از یک [[دین]] جدا شده و عقیده خاصی دارند، اطلاق می‌شود و به اعتقاد و روش خاص آن «مذهب» گفته می‌شود؛ بنابراین این دو کلمه به یک تعبیر، معنای مترادفی دارند با این تفاوت که کلمه فرقه به افراد خاص بودن آنها نظر دارد و کلمه مذهب روش خاص آنان را مورد توجه قرار می‌دهد. پس این دو کلمه می‌توانند به جای همدیگر به کار گرفته شوند. ولی باید توجه داشت که فرقه اسم سخت افزاری و مذهب اسم نرم افزاری یک گروه با عقیده خاص می‌باشد. تفاوت دیگری که از استعمال دو کلمه فرقه و مذهب می‌توان به دست آورد این است که فرقه بیشتر به تقسیم‌های یک [[دین]] از لحاظ کلامی و اعتقادی اطلاق می‌شود؛ اما مذهب در تقسیم‌های یک [[دین]] از لحاظ فقهی، اعتقادی، اخلاقی و... کاربرد دارد و حتی یک فرقه دینی احتمالاً چندین مذهب می‌تواند داشته باشد.