پرش به محتوا

مشعر: تفاوت میان نسخه‌ها

۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵{{پانویس|2}}↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')
جز (تمیزکاری)
خط ۱۲: خط ۱۲:
'''مشعر'''، سرزمینی است در حدود 12 کیلومتری [[عرفات]] که در مسیر عرفات به سوی [[مکه]] قرار دارد. این سرزمین بین تنگه دو کوه (مازمین) و وادی [[محسر|محَشر]] واقع شده و حدود 4 کیلومتر طول دارد. توقف در آن از ارکان [[حج]] است.
'''مشعر'''، سرزمینی است در حدود 12 کیلومتری [[عرفات]] که در مسیر عرفات به سوی [[مکه]] قرار دارد. این سرزمین بین تنگه دو کوه (مازمین) و وادی [[محسر|محَشر]] واقع شده و حدود 4 کیلومتر طول دارد. توقف در آن از ارکان [[حج]] است.


حُجاج در راه بازگشت از عرفات به سوى مکه از وادى [[مأزَمَیْن|مأزَمَیْن]] مى ‏گذرند که میان دو کوه است. «مأزم» به معناى راه تنگ و به عبارت دیگر تنگه است، این اشاره به دو راه رفت و برگشتِ تنگِ این ناحیه دارد. حاجى با عبور از این وادى به مزدلفه یا سرزمینِ مشعرالحرام مى ‏رسد.و در آنجا با قصد قربت شب را به صبح می‌رسانند. مشعر را به نام‌های [[مزدلفه]]، [[جمع]]، [[قُزَح]] و [[مشعرالحرام]] نیز می‌خوانند.  
حُجاج در راه بازگشت از عرفات به سوى مکه از وادى [[مأزَمَیْن|مأزَمَیْن]] مى ‏گذرند که میان دو کوه است. «مأزم» به معناى راه تنگ و به عبارت دیگر تنگه است، این اشاره به دو راه رفت و برگشتِ تنگِ این ناحیه دارد. حاجى با عبور از این وادى به مزدلفه یا سرزمینِ مشعرالحرام مى ‏رسد. و در آنجا با قصد قربت شب را به صبح می‌رسانند. مشعر را به نام‌های [[مزدلفه]]، [[جمع]]، [[قُزَح]] و [[مشعرالحرام]] نیز می‌خوانند.  


=موقعیت جغرافیایی مشعر=
=موقعیت جغرافیایی مشعر=


این سرزمین که در محدوده حرم مکه قرار دارد درّه‌ای است کم وسعت که بین عرفات و منا واقع شده و طول آن تقریباً چهار کیلومتر است. در این منطقه [[مسجد]]<ref>ر.ک:مقاله مسجد</ref> بزرگی وجود دارد که آن را «مسجد مزدلفه» می‌خوانند. مساحت اولیه این مسجد حدود ۱۷۰۰ مترمربع بود <ref>حج و زیارت</ref> که در عهد عباسی به چهار هزار متر رسید، مسجد در آن زمان سقف نداشت و تنها حصاری در اطراف آن بود. پس از بارها بازسازی و توسعه، اکنون مساحت مستطیل شکل آن حدود شش هزار مترمربع است. <ref> آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، نشر مشعر، ص۱۶۲</ref>
این سرزمین که در محدوده حرم مکه قرار دارد درّه‌ای است کم وسعت که بین عرفات و منا واقع شده و طول آن تقریباً چهار کیلومتر است. در این منطقه [[مسجد]]<ref>ر. ک:مقاله مسجد</ref> بزرگی وجود دارد که آن را «مسجد مزدلفه» می‌خوانند. مساحت اولیه این مسجد حدود ۱۷۰۰ مترمربع بود <ref>حج و زیارت</ref> که در عهد عباسی به چهار هزار متر رسید، مسجد در آن زمان سقف نداشت و تنها حصاری در اطراف آن بود. پس از بارها بازسازی و توسعه، اکنون مساحت مستطیل شکل آن حدود شش هزار مترمربع است. <ref> آثار اسلامی مکه و مدینه، رسول جعفریان، نشر مشعر، ص۱۶۲</ref>


=حد و حدود مشعر=
=حد و حدود مشعر=
خط ۴۲: خط ۴۲:
واژه «مزدلفه» (از ماده «ازدلاف») به معنای نزدیک شدن یا اجتماع است. <ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵ ص۶۸</ref> از آن جهت به سرزمین مشعر، «مزدلفه» گویند که مردم با کوچ از عرفات به سوی مشعر، به مکه و یا به خدا نزدیک می‌شوند و یا به جهت آنکه مردم در مشعر اجتماع می‌کنند. <ref>حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۵، ص۱۲۱</ref>
واژه «مزدلفه» (از ماده «ازدلاف») به معنای نزدیک شدن یا اجتماع است. <ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵ ص۶۸</ref> از آن جهت به سرزمین مشعر، «مزدلفه» گویند که مردم با کوچ از عرفات به سوی مشعر، به مکه و یا به خدا نزدیک می‌شوند و یا به جهت آنکه مردم در مشعر اجتماع می‌کنند. <ref>حموی، یاقوت، معجم البلدان، ج۵، ص۱۲۱</ref>


در حدیثی از [[امام صادق(ع)]]<ref>ر.ک:مقاله امام صادق (ع)</ref> حکایت شده است:  
در حدیثی از [[امام صادق(ع)]]<ref>ر. ک:مقاله امام صادق (ع)</ref> حکایت شده است:  


[[جبرئیل(ع)]] به هنگام آموزش مناسک حج به [[حضرت ابراهیم]]<ref>ر.ک:مقاله حضرت ابراهیم</ref>، بعد از غروب روز عرفه و هنگام حرکت به مشعر به ابراهیم(ع) فرمود: «ازدلف الی المشعر الحرام»؛ «به سوی مشعر الحرام حرکت کن و به آنجا نزدیک شو». <ref>مجلسی، بحار الانوار، بحارالانوار، ج۹۹، ص۲۶۶.</ref>
[[جبرئیل(ع)]] به هنگام آموزش مناسک حج به [[حضرت ابراهیم]]<ref>ر. ک:مقاله حضرت ابراهیم</ref>، بعد از غروب روز عرفه و هنگام حرکت به مشعر به ابراهیم(ع) فرمود: «ازدلف الی المشعر الحرام»؛ «به سوی مشعر الحرام حرکت کن و به آنجا نزدیک شو». <ref>مجلسی، بحار الانوار، بحارالانوار، ج۹۹، ص۲۶۶.</ref>


=فلسفه نامگذاری مشعر و وقوف در آن=
=فلسفه نامگذاری مشعر و وقوف در آن=
خط ۵۰: خط ۵۰:
«مشعرالحرام» که در فاصله بین عرفات و [[منی]] واقع شده است، دارای چند نام است:
«مشعرالحرام» که در فاصله بین عرفات و [[منی]] واقع شده است، دارای چند نام است:


==مشعرالحرام==
== مشعرالحرام ==


واژه «مشعر؛ یعنی محل درک و شعور». و وقوف در مشعر، به معنای وقوف و دقت در محل شعور است. و ممکن است اشاره به مشاعر و قواهای نفس و ترتیب مراتب کمال باشد؛ زیرا مراتب کمال عبارتند از: تجلیه، تخلیه، تحلیه و فناء.
واژه «مشعر؛ یعنی محل درک و شعور». و وقوف در مشعر، به معنای وقوف و دقت در محل شعور است. و ممکن است اشاره به مشاعر و قواهای نفس و ترتیب مراتب کمال باشد؛ زیرا مراتب کمال عبارتند از: تجلیه، تخلیه، تحلیه و فناء.
خط ۶۰: خط ۶۰:
«تحلیه»: یعنی جایگزینی صفات نیک و پسندیده در نفس.
«تحلیه»: یعنی جایگزینی صفات نیک و پسندیده در نفس.


«وقوف در عرفات» اشاره به مرتبه تخلیه دارد؛ زیرا انسان در آنجا باید با [[دعا]] و [[استغفار]] نفس خویش را از هر گونه آلودگی پاکسازی نماید. و «وقوف در مشعر» اشاره دارد به مرتبه تحلیه؛ زیرا در این مکان، انسان تمام مشاعر و قواهای نفس را باید در خدمت خدا گرفته و آنها را با فضیلت های نفسانی و رحمت های خداوند آشنا نماید.
«وقوف در عرفات» اشاره به مرتبه تخلیه دارد؛ زیرا انسان در آنجا باید با [[دعا]] و [[استغفار]] نفس خویش را از هر گونه آلودگی پاکسازی نماید. و «وقوف در مشعر» اشاره دارد به مرتبه تحلیه؛ زیرا در این مکان، انسان تمام مشاعر و قواهای نفس را باید در خدمت خدا گرفته و آنها را با فضیلت های نفسانی و رحمت های خداوند آشنا نماید.


و علت نامگذاری مشعر به «مشعرالحرام» این است که این مکان، جزء حرم می باشد.
و علت نامگذاری مشعر به «مشعرالحرام» این است که این مکان، جزء حرم می باشد.


==مزدلفه==
== مزدلفه ==


در علت نامگذاری مشعر به «مزدلفه» چند احتمال وجود دارد:
در علت نامگذاری مشعر به «مزدلفه» چند احتمال وجود دارد:
خط ۷۴: خط ۷۴:
س: «إزدلاف» یعنی «اجتماع». و به خاطر اینکه مردم در آنجا اجتماع می‌کنند، «مزدلفه» نامیده شده است.
س: «إزدلاف» یعنی «اجتماع». و به خاطر اینکه مردم در آنجا اجتماع می‌کنند، «مزدلفه» نامیده شده است.


==جمع==
== جمع ==


گفته شده علت نامگذاری آن به «جمع» این است که حضرت [[آدم]]<ref>ر.ک:مقاله آدم</ref> و [[حوا]] (علیهما السلام) در این مکان با هم ملاقات کرده و اجتماع کردند. <ref>اسرار وقوف در عرفات و مشعر الحرام – الشیعه
گفته شده علت نامگذاری آن به «جمع» این است که حضرت [[آدم]]<ref>ر. ک:مقاله آدم</ref> و [[حوا]] (علیهما السلام) در این مکان با هم ملاقات کرده و اجتماع کردند. <ref>اسرار وقوف در عرفات و مشعر الحرام – الشیعه
https://farsi.al-shia.org › اسرار-وقوف-...
https://farsi.al-shia.org › اسرار-وقوف-...
</ref>
</ref>
خط ۸۸: خط ۸۸:
=وقوف در مشعر از نظر فرقتین=
=وقوف در مشعر از نظر فرقتین=


وقوف به مشعر الحرام (مزدلفه): به اتفاق فقیهان امامی <ref>لسرائر، ج۱، ص۵۸۹؛ تذکره الفقهاء، ج۸، ص۲۰۳٫</ref> ، یکی از ارکان حج، وقوف در مشعر است. <ref>الخلاف، ج۲، ص۳۴۲؛ جامع المقاصد، ج۳، ص۳۲۸؛ الروضه البهیه، ج۲، ص۲۷۷٫</ref> از میان صحابیان و فقهای متقدم نیز کسانی چون [[ابن عباس]]، ابن زبیر، نخعی، شعبی و حسن بصری وقوف در مشعر را رکن می‌دانسته‌اند <ref>زاد المعاد ابن القیم، ج۲، ص۲۳۲؛ الحاوی الکبیر، ج۴، ص۱۷۷٫</ref> ، با این همه، از فقهای [[اهل سنت]] جز معدودی از [[شافعیان]] <ref>الحاوی الکبیر، ج۴، ص۱۷۷؛ فتح الباری، ج۳، ص۵۲۹٫</ref> و ابن ماجشون <ref>حاشیه الدسوقی علی الشرح الکبیر، ج۲، ص۲۱؛ مواهب الجلیل، ج۴، ص۱۲٫</ref> از [[مالکیان]] کسی آن را رکن نشمرده است.  
وقوف به مشعر الحرام (مزدلفه): به اتفاق فقیهان امامی <ref>لسرائر، ج۱، ص۵۸۹؛ تذکره الفقهاء، ج۸، ص۲۰۳٫</ref>، یکی از ارکان حج، وقوف در مشعر است. <ref>الخلاف، ج۲، ص۳۴۲؛ جامع المقاصد، ج۳، ص۳۲۸؛ الروضه البهیه، ج۲، ص۲۷۷٫</ref> از میان صحابیان و فقهای متقدم نیز کسانی چون [[ابن عباس]]، ابن زبیر، نخعی، شعبی و حسن بصری وقوف در مشعر را رکن می‌دانسته‌اند <ref>زاد المعاد ابن القیم، ج۲، ص۲۳۲؛ الحاوی الکبیر، ج۴، ص۱۷۷٫</ref>، با این همه، از فقهای [[اهل سنت]] جز معدودی از [[شافعیان]] <ref>الحاوی الکبیر، ج۴، ص۱۷۷؛ فتح الباری، ج۳، ص۵۲۹٫</ref> و ابن ماجشون <ref>حاشیه الدسوقی علی الشرح الکبیر، ج۲، ص۲۱؛ مواهب الجلیل، ج۴، ص۱۲٫</ref> از [[مالکیان]] کسی آن را رکن نشمرده است.  
<ref>المغنی، ج۳، ص۴۴۱؛ الفقه الاسلامی و ادلته، ج۳، ص۵۵۴٫</ref>  
<ref>المغنی، ج۳، ص۴۴۱؛ الفقه الاسلامی و ادلته، ج۳، ص۵۵۴٫</ref>  


برخی برای رکن بودن وقوف در مشعر به آیه ۱۹۸بقره/۲ که حاجیان را پس از برگشت از عرفات به ذکر الهی در مشعر الحرام فرا خوانده، تمسک کرده‌اند <ref>المبسوط،سرخسی، ج۴، ص۱۱۱؛ تذکره الفقهاء، ج۸، ص۵۴۸؛ بدایه المجتهد، ج۱، ص۲۸۰٫</ref> ؛ اما مستند اصلی [[فقهای امامی]] بر نظر خود، علاوه بر اجماع، احادیثی <ref>وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۴۵٫</ref> است که فقیهان این وقوف را به منزله از دست دادن حج قلمداد کرده‌اند. <ref>مدارک الاحکام، ج۷، ص۴۳۴؛ کشف اللثام، ج۶، ص۹۵؛ ریاض المسائل، ج۶، ص۳۷۵٫</ref>  
برخی برای رکن بودن وقوف در مشعر به آیه ۱۹۸بقره/۲ که حاجیان را پس از برگشت از عرفات به ذکر الهی در مشعر الحرام فرا خوانده، تمسک کرده‌اند <ref>المبسوط، سرخسی، ج۴، ص۱۱۱؛ تذکره الفقهاء، ج۸، ص۵۴۸؛ بدایه المجتهد، ج۱، ص۲۸۰٫</ref>؛ اما مستند اصلی [[فقهای امامی]] بر نظر خود، علاوه بر اجماع، احادیثی <ref>وسائل الشیعه، ج۱۴، ص۴۵٫</ref> است که فقیهان این وقوف را به منزله از دست دادن حج قلمداد کرده‌اند. <ref>مدارک الاحکام، ج۷، ص۴۳۴؛ کشف اللثام، ج۶، ص۹۵؛ ریاض المسائل، ج۶، ص۳۷۵٫</ref>  


== پانویس ==
== پانویس ==
۴٬۹۳۳

ویرایش