۴٬۹۳۳
ویرایش
نهضت جعفریه پاکستان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - '=پانویس=↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:') |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''نهضت جعفریه سازمان مذهبی ـ سیاسی سراسری شیعیان [[پاکستان]] است که برای احقاق حقوق شیعیان در کشور پاکستان تلاش می کند.''' | '''نهضت جعفریه سازمان مذهبی ـ سیاسی سراسری شیعیان [[پاکستان]] است که برای احقاق حقوق شیعیان در کشور پاکستان تلاش می کند.''' | ||
=تاریخچه= | =تاریخچه= | ||
==تغییر نام های مختلف== | == تغییر نام های مختلف == | ||
نهضت جعفریه از آغاز تأسیس (1358 ش/ 1979) تاکنون، تحت تأثیر اوضاع سیاسی پاکستان، چندین‌بار تغییر نام داده است. نخستین نام رسمی آن، تحریک نفاذ فقه جعفریه پاکستان (نهضت اجرای فقه جعفری پاکستان) بود که در 1371 ش/ 1992 به تحریک جعفریه پاکستان (نهضت جعفری پاکستان) تغییر یافت. در دی 1380/ ژانویه 2002 دولت پرویز مشرف فعالیت چند گروه مذهبی، از جمله نهضت جعفریه، را ممنوع کرد؛ از این‌رو، نام گروه به تحریک اسلامی (نهضت اسلامی) تغییر یافت.<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details/9764 برگرفته از سایت: rch.ac.ir]</ref> | نهضت جعفریه از آغاز تأسیس (1358 ش/ 1979) تاکنون، تحت تأثیر اوضاع سیاسی پاکستان، چندین‌بار تغییر نام داده است. نخستین نام رسمی آن، تحریک نفاذ فقه جعفریه پاکستان (نهضت اجرای فقه جعفری پاکستان) بود که در 1371 ش/ 1992 به تحریک جعفریه پاکستان (نهضت جعفری پاکستان) تغییر یافت. در دی 1380/ ژانویه 2002 دولت پرویز مشرف فعالیت چند گروه مذهبی، از جمله نهضت جعفریه، را ممنوع کرد؛ از این‌رو، نام گروه به تحریک اسلامی (نهضت اسلامی) تغییر یافت.<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details/9764 برگرفته از سایت: rch.ac.ir]</ref> | ||
==فعالیت شیعیان پس از استقلال پاکستان== | == فعالیت شیعیان پس از استقلال پاکستان == | ||
در دوران مبارزات استقلال‌طلبانه مسلمانان شبه قاره هند، که به تأسیس پاکستان در 23 مرداد 1326/ 14 اوت 1947 انجامید، شیعیان نیز بسیار فعال بودند (جوادی، ص 24). شیعیان که انتظار داشتند در کشور جدید، حقوق مذهبی و سیاسی برابر با دیگران داشته باشند، از نخستین سالهای تأسیس پاکستان ــ که برای تعیین ساختار سیاسی و نظام حقوقی آن بحث هایی آغاز شد برای به دست آوردن جایگاه حقوقی و فرهنگی خود، فعالیتهای سازمان‌یافته‌ای را آغاز کردند. در 1327 ش/ 1948، «آل شیعه کانفرنس» (همایش سراسری شیعه) با تلاش نواب مظفرعلی قزلباش و علامه کفایت حسین، در لاهور تأسیس شد. سال بعد، اداره تحفظ حقوق شیعه، با تلاش علامه کفایت حسین و مظفرعلی شمسی، در شهر لاهور ایجاد شد و در 1339 ش/ 1960، «شیعه مطالبات کمیتی» (کمیته مطالبات شیعه)، با تلاش [[سید محمد دهلوی]] و [[علامه مفتی جعفر حسین]] در کراچی پایه‌گذاری گردید. اهداف و خواستهای اساسی این سه مجموعه شیعی عبارت بودند از: حفظ عزاداری ایام محرّم، تبلیغ آزادانه تشیع، و [[وحدت بین‌مذاهب]] و مسلمانان کشور. | در دوران مبارزات استقلال‌طلبانه مسلمانان شبه قاره هند، که به تأسیس پاکستان در 23 مرداد 1326/ 14 اوت 1947 انجامید، شیعیان نیز بسیار فعال بودند (جوادی، ص 24). شیعیان که انتظار داشتند در کشور جدید، حقوق مذهبی و سیاسی برابر با دیگران داشته باشند، از نخستین سالهای تأسیس پاکستان ــ که برای تعیین ساختار سیاسی و نظام حقوقی آن بحث هایی آغاز شد برای به دست آوردن جایگاه حقوقی و فرهنگی خود، فعالیتهای سازمان‌یافته‌ای را آغاز کردند. در 1327 ش/ 1948، «آل شیعه کانفرنس» (همایش سراسری شیعه) با تلاش نواب مظفرعلی قزلباش و علامه کفایت حسین، در لاهور تأسیس شد. سال بعد، اداره تحفظ حقوق شیعه، با تلاش علامه کفایت حسین و مظفرعلی شمسی، در شهر لاهور ایجاد شد و در 1339 ش/ 1960، «شیعه مطالبات کمیتی» (کمیته مطالبات شیعه)، با تلاش [[سید محمد دهلوی]] و [[علامه مفتی جعفر حسین]] در کراچی پایه‌گذاری گردید. اهداف و خواستهای اساسی این سه مجموعه شیعی عبارت بودند از: حفظ عزاداری ایام محرّم، تبلیغ آزادانه تشیع، و [[وحدت بین‌مذاهب]] و مسلمانان کشور. | ||
==گردهمایی علمای شیعه پاکستان== | == گردهمایی علمای شیعه پاکستان == | ||
از 1344 ش/ 1965، فعالیتهای سیاسی ـ اجتماعی بیشتری در گروه های شیعه به وجود آمد. | از 1344 ش/ 1965، فعالیتهای سیاسی ـ اجتماعی بیشتری در گروه های شیعه به وجود آمد. | ||
سید محمد دهلوی از 16 تا 18 دی 1343/ 5 7 ژانویه 1965، ضمن سفرهایی به مناطق شیعهنشین کشور، از علما برای شرکت در گردهمایی بزرگی در کراچی دعوت کرد. | سید محمد دهلوی از 16 تا 18 دی 1343/ 5 7 ژانویه 1965، ضمن سفرهایی به مناطق شیعهنشین کشور، از علما برای شرکت در گردهمایی بزرگی در کراچی دعوت کرد. | ||
در گردهمایی مذکور، این مواد به تصویب رسید: | در گردهمایی مذکور، این مواد به تصویب رسید: | ||
*تدوین مواد درسی دینی جداگانه برای دانش‌آموزان و دانشجویان شیعه؛ | * تدوین مواد درسی دینی جداگانه برای دانش‌آموزان و دانشجویان شیعه؛ | ||
*واگذاری سرپرستی اوقاف شیعه به هیئتی از شیعیان؛ | * واگذاری سرپرستی اوقاف شیعه به هیئتی از شیعیان؛ | ||
*امکان عزاداریهای مذهبی؛ | * امکان عزاداریهای مذهبی؛ | ||
*حذف مطالب مذهبی اعتراض برانگیز از کتاب‌های درسی. | * حذف مطالب مذهبی اعتراض برانگیز از کتاب‌های درسی. | ||
سیدمحمد دهلوی، به عنوان رئیس مجلس اعلای علمای شیعه ــ که در همان تاریخ، برای پیگیری خواستهای شرکت‌کنندگان در این گردههایی، ایجاد شد مسئولیت پیگیری خواسته‌های شیعیان را بر عهده گرفت. دولت ایوب‌خان در برابر این فشارها، تفکیک متون درسی دینی شیعیان را پذیرفت؛ اما در 1350 ش/ 1971، که دهلوی درگذشت، گروه‌های شیعه نیز تقریباً از فعالیت بازماندند. | سیدمحمد دهلوی، به عنوان رئیس مجلس اعلای علمای شیعه ــ که در همان تاریخ، برای پیگیری خواستهای شرکت‌کنندگان در این گردههایی، ایجاد شد مسئولیت پیگیری خواسته‌های شیعیان را بر عهده گرفت. دولت ایوب‌خان در برابر این فشارها، تفکیک متون درسی دینی شیعیان را پذیرفت؛ اما در 1350 ش/ 1971، که دهلوی درگذشت، گروه‌های شیعه نیز تقریباً از فعالیت بازماندند. | ||
==دادگاه شریعت فدرال عامل حرکت جدید شیعیان== | == دادگاه شریعت فدرال عامل حرکت جدید شیعیان == | ||
در تیر 1356/ ژوئیه 1977 ژنرال ضیاءالحق، فرمانده کل نیروهای مسلح پاکستان، با کودتای نظامی علیه ذوالفقار علی بوتو، قدرت را در دست گرفت. ضیاءالحق که گرایش های مذهبی داشت و به قدرت رسیدن خود را تا حدود زیادی مدیون جنبش نظام مصطفی می‌دانست، سیاست‌هایی را برای اسلامی کردن کشور در پیش گرفت. وی در بهمن 1357/ فوریه 1979، با صدور فرمانی، اجرای مجازات های اسلامی مربوط به مسکرات (و نیز مواد مخدر)، سرقت، زنا و قَذْف را پی گرفت . وی در خرداد 1359/ ژوئن 1980 قانون دریافت زکات و عُشر را اجباری کرد و سال بعد '''«دادگاه شریعت فدرال»''' را برای اجرای احکام اسلامی تأسیس نمود. اقدام ضیاءالحق برای اسلامی کردن قوانین، که بر اساس فقه اهل سنّت بود، نگرانی های شدیدی را برای شیعیان ــ که خواهان اجرای قوانین فقه جعفری در حوزه حقوق خصوصی و احوال شخصیه برای خود بودند به وجود آورد. این مهم‌ترین عامل در سازماندهی نخبگان شیعه و پایه‌گذاری نهضت اجرای فقه جعفری گردید. | در تیر 1356/ ژوئیه 1977 ژنرال ضیاءالحق، فرمانده کل نیروهای مسلح پاکستان، با کودتای نظامی علیه ذوالفقار علی بوتو، قدرت را در دست گرفت. ضیاءالحق که گرایش های مذهبی داشت و به قدرت رسیدن خود را تا حدود زیادی مدیون جنبش نظام مصطفی می‌دانست، سیاست‌هایی را برای اسلامی کردن کشور در پیش گرفت. وی در بهمن 1357/ فوریه 1979، با صدور فرمانی، اجرای مجازات های اسلامی مربوط به مسکرات (و نیز مواد مخدر)، سرقت، زنا و قَذْف را پی گرفت. وی در خرداد 1359/ ژوئن 1980 قانون دریافت زکات و عُشر را اجباری کرد و سال بعد '''«دادگاه شریعت فدرال»''' را برای اجرای احکام اسلامی تأسیس نمود. اقدام ضیاءالحق برای اسلامی کردن قوانین، که بر اساس فقه اهل سنّت بود، نگرانی های شدیدی را برای شیعیان ــ که خواهان اجرای قوانین فقه جعفری در حوزه حقوق خصوصی و احوال شخصیه برای خود بودند به وجود آورد. این مهم‌ترین عامل در سازماندهی نخبگان شیعه و پایه‌گذاری نهضت اجرای فقه جعفری گردید. | ||
برنامه‌های اسلامی دولت، که با پشتوانه «اسلامی نظریاتی کونسل» (شورای عقاید اسلامی)، صورت می‌گرفت، با مخالفت نمایندگان شیعه عضو شورا، مفتی جعفر حسین و محمدرضی مجتهد، روبه‌رو شد و مفتی جعفر حسین در اعتراض به سیاست‌های مذهبی دولت، از عضویت در شورا کناره‌گیری کرد. | برنامه‌های اسلامی دولت، که با پشتوانه «اسلامی نظریاتی کونسل» (شورای عقاید اسلامی)، صورت می‌گرفت، با مخالفت نمایندگان شیعه عضو شورا، مفتی جعفر حسین و محمدرضی مجتهد، روبه‌رو شد و مفتی جعفر حسین در اعتراض به سیاست‌های مذهبی دولت، از عضویت در شورا کناره‌گیری کرد. | ||
مخالفت مفتی جعفر حسین، به ویژه در باره زکات، با استقبال زمین داران و سرمایه‌داران بزرگ شیعه مواجه شد. از طرف دیگر، ضیاءالحق پیش از آن، در 10 اردیبهشت 1357/ 30 آوریل 1978، در نشست شورای مشاوران فدرال که برای مشورت در امور کشوری ایجاد شده بود آموزش دینی جداگانه شیعه و سنّی را نیز لغو نمود و آموزشی را جانشین آن کرد که در آن عقاید شیعی نادیده گرفته شده بود. این امر واکنش روحانیان شیعه و گروه های دیگر را برانگیخت. | مخالفت مفتی جعفر حسین، به ویژه در باره زکات، با استقبال زمین داران و سرمایه‌داران بزرگ شیعه مواجه شد. از طرف دیگر، ضیاءالحق پیش از آن، در 10 اردیبهشت 1357/ 30 آوریل 1978، در نشست شورای مشاوران فدرال که برای مشورت در امور کشوری ایجاد شده بود آموزش دینی جداگانه شیعه و سنّی را نیز لغو نمود و آموزشی را جانشین آن کرد که در آن عقاید شیعی نادیده گرفته شده بود. این امر واکنش روحانیان شیعه و گروه های دیگر را برانگیخت. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۵: | ||
در «دستور» (اساسنامه) نهضت ــ که در آن اصلاحات بسیاری صورت گرفته و در مرداد 1381/ اوت 2002 منتشر گردیده اهداف و مقاصد آن چنین اعلام شده است: | در «دستور» (اساسنامه) نهضت ــ که در آن اصلاحات بسیاری صورت گرفته و در مرداد 1381/ اوت 2002 منتشر گردیده اهداف و مقاصد آن چنین اعلام شده است: | ||
*تقویت و پیشرفت پاکستان؛ | * تقویت و پیشرفت پاکستان؛ | ||
*برقراری نظام عادلانه اسلامی در پاکستان؛ | * برقراری نظام عادلانه اسلامی در پاکستان؛ | ||
*حفاظت از حقوق مردم؛ | * حفاظت از حقوق مردم؛ | ||
*تصویب و اجرای قانون برای پیروان هر مذهب بر اساس مذهب آنان؛ | * تصویب و اجرای قانون برای پیروان هر مذهب بر اساس مذهب آنان؛ | ||
*تقویت اتحاد بین مسلمانان؛ | * تقویت اتحاد بین مسلمانان؛ | ||
*رفع تعصبات زبانی و مذهبی و منطقه‌ای؛ | * رفع تعصبات زبانی و مذهبی و منطقه‌ای؛ | ||
*همکاری با گروه‌های همسو؛ | * همکاری با گروه‌های همسو؛ | ||
*امر به معروف و نهی از منکر؛ | * امر به معروف و نهی از منکر؛ | ||
*ایجاد نهادهای آموزشی و رفاهی؛ | * ایجاد نهادهای آموزشی و رفاهی؛ | ||
*حفظ حقوق اقلیتها. | * حفظ حقوق اقلیتها. | ||
=ساختار نهضت جعفری پاکستان= | =ساختار نهضت جعفری پاکستان= | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۰: | ||
مجموع فعالیت های نهضت را به سه دوره می‌توان تقسیم کرد: | مجموع فعالیت های نهضت را به سه دوره می‌توان تقسیم کرد: | ||
==دوره اول، رهبری مفتی جعفر حسین== | == دوره اول، رهبری مفتی جعفر حسین == | ||
از 1358 تا 1363 ش/ 1979ـ1983. این دوره با رهبری مفتی جعفر حسین آغاز شد. در این دوره، نهضت اجرای فقه جعفری توانست دولت ضیاءالحق را در ظاهر به پذیرش خواست شیعیان مبنی بر نپرداختن زکات به دولت وادار سازد. همچنین در معاهده‌ای که میان رهبران نهضت جعفری و دولت در دی 1358/ ژانویه 1980 در اسلام‌آباد به امضا رسید، در باره آموزش تعلیمات دینی، حفاظت از عزاداری و اجرای قوانین فقه جعفری در احوالات شخصیه در مورد شیعیان، به توافق رسیدند، اما دولت بعداً از اجرای آن خودداری کرد<ref>زندگی‌نامه علامه شهید عارف | از 1358 تا 1363 ش/ 1979ـ1983. این دوره با رهبری مفتی جعفر حسین آغاز شد. در این دوره، نهضت اجرای فقه جعفری توانست دولت ضیاءالحق را در ظاهر به پذیرش خواست شیعیان مبنی بر نپرداختن زکات به دولت وادار سازد. همچنین در معاهده‌ای که میان رهبران نهضت جعفری و دولت در دی 1358/ ژانویه 1980 در اسلام‌آباد به امضا رسید، در باره آموزش تعلیمات دینی، حفاظت از عزاداری و اجرای قوانین فقه جعفری در احوالات شخصیه در مورد شیعیان، به توافق رسیدند، اما دولت بعداً از اجرای آن خودداری کرد<ref>زندگی‌نامه علامه شهید عارف حسین‌الحسینی، ص 44ـ46</ref>. | ||
در دوره اول، به دلیل محدود بودن اهداف نهضت و خوش‌بینی مردم در برآورده شدن خواسته‌هایشان و مشروط بودن اجرای فقه شیعی به اسلامی شدن قوانین کشور و همچنین مشکلات ساختاری نهضت، پیشرفت کمی در بهبود وضع شیعیان حاصل شد. | در دوره اول، به دلیل محدود بودن اهداف نهضت و خوش‌بینی مردم در برآورده شدن خواسته‌هایشان و مشروط بودن اجرای فقه شیعی به اسلامی شدن قوانین کشور و همچنین مشکلات ساختاری نهضت، پیشرفت کمی در بهبود وضع شیعیان حاصل شد. | ||
==دوره دوم، رهبری علامه عارف حسین حسینی== | == دوره دوم، رهبری علامه عارف حسین حسینی == | ||
از 1363 تا 1367 ش/ 1984ـ 1988. این دوره با رهبری عارف حسین حسینی آغاز گردید. در این دوره، ساختار حزب بازسازی شد و دامنه فعالیت آن به سراسر کشور توسعه یافت. در واقع، با ظهور رهبری جدید و جوان در رأس جنبش شیعیان پاکستان، جامعه شیعیان وارد مرحله جدیدی از تاریخ سیاسی ـ اجتماعی خود گردید. مهم‌ترین فعالیت نهضت در این دوره، ایجاد زیرساخت های فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و تشکیلاتی، و تغییر در باورهای مذهبی و اجتماعی جامعه سنّتی شیعیان بود. | از 1363 تا 1367 ش/ 1984ـ 1988. این دوره با رهبری عارف حسین حسینی آغاز گردید. در این دوره، ساختار حزب بازسازی شد و دامنه فعالیت آن به سراسر کشور توسعه یافت. در واقع، با ظهور رهبری جدید و جوان در رأس جنبش شیعیان پاکستان، جامعه شیعیان وارد مرحله جدیدی از تاریخ سیاسی ـ اجتماعی خود گردید. مهم‌ترین فعالیت نهضت در این دوره، ایجاد زیرساخت های فرهنگی و سیاسی و اقتصادی و تشکیلاتی، و تغییر در باورهای مذهبی و اجتماعی جامعه سنّتی شیعیان بود. | ||
===مشکلات نهضت در زمان رهبری علامه حسینی=== | === مشکلات نهضت در زمان رهبری علامه حسینی === | ||
نهضت در دوره رهبری علامه عارف حسین حسینی، مشکلاتی نیز داشت که دست‌کم در سه مورد کاملاً محسوس و جدّی بودند: | نهضت در دوره رهبری علامه عارف حسین حسینی، مشکلاتی نیز داشت که دست‌کم در سه مورد کاملاً محسوس و جدّی بودند: | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۷: | ||
سوم= خشونت های فرقه‌ای سازمان یافته سپاه صحابه بود که از 1364 ش/ 1985 آغاز شده بود. | سوم= خشونت های فرقه‌ای سازمان یافته سپاه صحابه بود که از 1364 ش/ 1985 آغاز شده بود. | ||
سپاه صحابه مبارزه با نفوذ انقلاب اسلامی ایران را ــ که تصور می‌کرد بیشتر، از طریق نهضت اجرای فقه جعفری در پاکستان گسترش می‌یابد، هدف اساسی خود قرار داد و با برانگیختن احساسات مذهبی ضد شیعی، راهپیمایی های خیابانی، شعارنویسی بر دیوارها و سوء قصد به جان اشخاص وابسته به نهضت جعفری، به فعالیت های افراطی خود ادامه می‌داد. بر اثر حوادث فرقه‌ای، دَه ها تن از اعضای نهضت در پنجاب و سند جان خود را از دست دادند. بزرگ‌ترین حادثه فرقه‌ای زمانی اتفاق افتاد که هزاران تن از افراطی های مذهبی از گِلگِت و شهرستان های اطراف آن در روز عید فطر 1367 ش/ 1988، به مناطق شیعهنشین گلگت، به ویژه جلال‌آباد، حمله کردند و در نتیجه، سیزده روستا بین 65% تا 100% تخریب شد و | سپاه صحابه مبارزه با نفوذ انقلاب اسلامی ایران را ــ که تصور می‌کرد بیشتر، از طریق نهضت اجرای فقه جعفری در پاکستان گسترش می‌یابد، هدف اساسی خود قرار داد و با برانگیختن احساسات مذهبی ضد شیعی، راهپیمایی های خیابانی، شعارنویسی بر دیوارها و سوء قصد به جان اشخاص وابسته به نهضت جعفری، به فعالیت های افراطی خود ادامه می‌داد. بر اثر حوادث فرقه‌ای، دَه ها تن از اعضای نهضت در پنجاب و سند جان خود را از دست دادند. بزرگ‌ترین حادثه فرقه‌ای زمانی اتفاق افتاد که هزاران تن از افراطی های مذهبی از گِلگِت و شهرستان های اطراف آن در روز عید فطر 1367 ش/ 1988، به مناطق شیعهنشین گلگت، به ویژه جلال‌آباد، حمله کردند و در نتیجه، سیزده روستا بین 65% تا 100% تخریب شد و 500، 1 خانواده بی‌خانمان گردیدند و دست‌کم 95 تن جان خود را از دست دادند. عارف حسین حسینی، رهبر نهضت جعفریه، نیز در 14 مرداد 1367/ 5 اوت 1988 در پیشاور کشته شد. | ||
==دوره سوم، رهبری سید ساجد علی نقوی== | == دوره سوم، رهبری سید ساجد علی نقوی == | ||
از 1367 تا 1384 ش/ 1988ـ2005. این دوره با رهبری سیدساجد علی نقوی (معاون اول و مشاور سیاسی شهید عارف حسین حسینی) در 13 شهریور 1367/ 4 سپتامبر 1988 آغاز شد. | از 1367 تا 1384 ش/ 1988ـ2005. این دوره با رهبری سیدساجد علی نقوی (معاون اول و مشاور سیاسی شهید عارف حسین حسینی) در 13 شهریور 1367/ 4 سپتامبر 1988 آغاز شد. | ||
=تفاوت دوره دوم و سوم نهضت= | =تفاوت دوره دوم و سوم نهضت= | ||
تفاوت اساسی دوره سوم با دوره دوم، در رویکرد کلان نهضت جعفریه نسبت به مسائل کشور بود. دوره | تفاوت اساسی دوره سوم با دوره دوم، در رویکرد کلان نهضت جعفریه نسبت به مسائل کشور بود. دوره دوم، دوره آرمان‌گرایی بود که رهبر نهضت به مبارزه انقلابی با نفوذ امریکا و استبداد داخلی می‌پرداخت و برای برقراری حکومت اسلامی در پاکستان تلاش می‌کرد؛ اما، در دوره سوم در این رویکرد تجدیدنظر شد و نهضت راهبردی واقع‌گرایانه و تا حدودی عمل‌گرایانه را در پیش گرفت. ساجدعلی نقوی برای فرونشاندن درگیریهای فرقه‌ای، اقداماتی کرد و کوشید مناسبات سازمان‌یافته‌ای با احزاب اسلامی اهل سنّت، مانند [[جماعت اسلامی]]، [[جمعیت العلمای اسلام]]، [[جمعیت العلمای پاکستان]] و [[جمعیت اهل حدیث]]و حتی [[سپاه صحابه]]، برقرار کند. وزیر مذهبی فدرال، عبدالستار نیازی، برای وحدت گروه های شیعه و [[اهل سنّتِ]] [[دیوبندی]]، [[بریلوی]] و [[اهل‌حدیث]]، [[کمیته اتحاد بین‌المسلمین]] را، با عضویت سی تن از علمای مذاهب اسلامی، تشکیل داد که آنان در مهر 1370/ سپتامبر 1991، مجموعه‌ای را با عنوان «[[ضابطه اخلاق]]» تدوین و تصویب کردند و سران نهضت نیز آن را امضا نمودند. در ضابطه اخلاق، [[فرقه‌گرایی]] در کشور محکوم و پیروی از شیوه‌هایی برای حل مناقشات به گروه ها توصیه شده است. | ||
نهضت در اواخر 1373 ش/ اوایل 1995 گام دیگری برای وحدت میان مذاهب اسلامی برداشت که به تشکیل «ملی یکجهتی کونسل» ([[شورای همبستگی ملی]]) در 4 فروردین/ 24 مارس همان سال، انجامید. در این شورا، گروه های اسلامی نهضت جعفریه، جماعت اسلامی، جمعیت العلمای اسلام [[گروه فضل‌الرحمان]] و [[سمیع‌الحق]]، جمعیت العلمای پاکستان، [[گروه نیازی]]، [[تحریک منهاج‌القرآن]] و جمعیت اهل حدیث شرکت داشتند. هدف از تشکیل این اتحاد، پایان دادن به درگیریهای مذهبی و منزوی کردن سپاه صحابه و فشار آوردن به آن گروه برای توقف عملیات خشونت بار آن بود؛ اما این اتحاد نتوانست به درگیریهای فرقه‌ای پایان دهد. در 6 تیر 1380/ 27 ژوئن 2001، شش حزب اسلامی، با عنوان [[مجلس متحده عمل]]، در اسلام‌آباد متحد شدند. هدف از این اتحاد، برقراری نظام جمهوری واقعی اسلامی اعلام شده بود. | نهضت در اواخر 1373 ش/ اوایل 1995 گام دیگری برای وحدت میان مذاهب اسلامی برداشت که به تشکیل «ملی یکجهتی کونسل» ([[شورای همبستگی ملی]]) در 4 فروردین/ 24 مارس همان سال، انجامید. در این شورا، گروه های اسلامی نهضت جعفریه، جماعت اسلامی، جمعیت العلمای اسلام [[گروه فضل‌الرحمان]] و [[سمیع‌الحق]]، جمعیت العلمای پاکستان، [[گروه نیازی]]، [[تحریک منهاج‌القرآن]] و جمعیت اهل حدیث شرکت داشتند. هدف از تشکیل این اتحاد، پایان دادن به درگیریهای مذهبی و منزوی کردن سپاه صحابه و فشار آوردن به آن گروه برای توقف عملیات خشونت بار آن بود؛ اما این اتحاد نتوانست به درگیریهای فرقه‌ای پایان دهد. در 6 تیر 1380/ 27 ژوئن 2001، شش حزب اسلامی، با عنوان [[مجلس متحده عمل]]، در اسلام‌آباد متحد شدند. هدف از این اتحاد، برقراری نظام جمهوری واقعی اسلامی اعلام شده بود. | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۰: | ||
فعالیت های عمده نهضت جعفری در دهه 1370 ش/1990 عمدتاً در دو بخش متمرکز شده بود:<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details/9764 برگرفته از سایت: rch.ac.ir]</ref> | فعالیت های عمده نهضت جعفری در دهه 1370 ش/1990 عمدتاً در دو بخش متمرکز شده بود:<ref>[https://rch.ac.ir/article/Details/9764 برگرفته از سایت: rch.ac.ir]</ref> | ||
==فعالیت های آموزشی و رفاهی== | == فعالیت های آموزشی و رفاهی == | ||
اول، فعالیت های آموزشی و رفاهی، که در این زمینه سه نهاد فرعی تأسیس شد: | اول، فعالیت های آموزشی و رفاهی، که در این زمینه سه نهاد فرعی تأسیس شد: | ||
1) اسلامک ایمپلایز (سازمان شاغلان اسلامی)، متشکل از متخصصان و کارشناسان تمام رشته‌ها و شعبه‌ها مانند شعبه استادان، شعبه نوجوانان، شعبه دانشجویان و شعبه پزشکان. هدف این سازمان آموزش افراد برای کاریابی، ایجاد اشتغال و مبارزه با فقر و بیکاری بود. | 1) اسلامک ایمپلایز (سازمان شاغلان اسلامی)، متشکل از متخصصان و کارشناسان تمام رشته‌ها و شعبه‌ها مانند شعبه استادان، شعبه نوجوانان، شعبه دانشجویان و شعبه پزشکان. هدف این سازمان آموزش افراد برای کاریابی، ایجاد اشتغال و مبارزه با فقر و بیکاری بود. | ||
| خط ۱۲۱: | خط ۱۲۰: | ||
این نهادهای سه‌گانه در اواخر دهه 1370 ش/1990 و اوایل دهه 1380 ش/2000، به دلایل مالی، فنی و سازمانی تعطیل شدند. | این نهادهای سه‌گانه در اواخر دهه 1370 ش/1990 و اوایل دهه 1380 ش/2000، به دلایل مالی، فنی و سازمانی تعطیل شدند. | ||
==فعالیت های سیاسی ـ حقوقی== | == فعالیت های سیاسی ـ حقوقی== | ||
دوم، فعالیت های سیاسی ـ حقوقی با هدف فرونشاندن درگیری‌ها و التهابات فرقه‌ای. در دهه 1370 ش/ 1990 و نیمه اول دهه 1380 ش/2000، عملیات خشونت بار و فرقه‌ای سپاه صحابه و «لشکر جَنگوی» افزایش بسیار یافت. در دهه 1360 ش/1980 بسیاری از افراد وابسته به «نهضت اجرای فقه جعفری» مورد حملات فرقه‌گرایانه قرار می‌گرفتند، اما از اوایل دهه 1370 ش/1990 به بعد، همه شیعیان به گونه‌ای هدف حملات سپاه صحابه و لشکر جنگوی شدند. بیشترین حملات، در این مقطع، به تجمعات و مراسم عبادی مانند نمازهای جماعت و جمعه و عزاداری ها می‌شد که تلفات زیادی نیز به همراه داشت. از سوی دیگر، [[اعظم طارق]] سرکرده سپاه صحابه که در انتخابات 1370 ش/ 1991 به نمایندگی مجلس پاکستان برگزیده شده بود، لایحه «[[ناموس صحابه]]» را با جمع‌آوری امضای چهل نماینده در 1372 ش/1993 به مجلس داد که مُفاد آن لزوم حفظ احترام صحابه و مرتد دانستن مخالفان صحابه بود. همچنین «[[لایحه شریعت]]»، که از زمان ضیاءالحق به بعد یکی از موضوعات مهم مباحث مجلس قانون گذاری پاکستان بود، از نظر نهضت جعفریه نیاز به اصلاح داشت. نهضت جعفریه توانست، با رایزنی از تصویب لوایح ضدشیعی در مجلس و دولت جلوگیری کند. | دوم، فعالیت های سیاسی ـ حقوقی با هدف فرونشاندن درگیری‌ها و التهابات فرقه‌ای. در دهه 1370 ش/ 1990 و نیمه اول دهه 1380 ش/2000، عملیات خشونت بار و فرقه‌ای سپاه صحابه و «لشکر جَنگوی» افزایش بسیار یافت. در دهه 1360 ش/1980 بسیاری از افراد وابسته به «نهضت اجرای فقه جعفری» مورد حملات فرقه‌گرایانه قرار می‌گرفتند، اما از اوایل دهه 1370 ش/1990 به بعد، همه شیعیان به گونه‌ای هدف حملات سپاه صحابه و لشکر جنگوی شدند. بیشترین حملات، در این مقطع، به تجمعات و مراسم عبادی مانند نمازهای جماعت و جمعه و عزاداری ها می‌شد که تلفات زیادی نیز به همراه داشت. از سوی دیگر، [[اعظم طارق]] سرکرده سپاه صحابه که در انتخابات 1370 ش/ 1991 به نمایندگی مجلس پاکستان برگزیده شده بود، لایحه «[[ناموس صحابه]]» را با جمع‌آوری امضای چهل نماینده در 1372 ش/1993 به مجلس داد که مُفاد آن لزوم حفظ احترام صحابه و مرتد دانستن مخالفان صحابه بود. همچنین «[[لایحه شریعت]]»، که از زمان ضیاءالحق به بعد یکی از موضوعات مهم مباحث مجلس قانون گذاری پاکستان بود، از نظر نهضت جعفریه نیاز به اصلاح داشت. نهضت جعفریه توانست، با رایزنی از تصویب لوایح ضدشیعی در مجلس و دولت جلوگیری کند. | ||
| خط ۱۳۰: | خط ۱۲۹: | ||
در اوضاع کنونی، مهم‌ترین اهداف و خواست های آن از دولت عبارت‌اند از: | در اوضاع کنونی، مهم‌ترین اهداف و خواست های آن از دولت عبارت‌اند از: | ||
*برداشتن ممنوعیت فعالیتهای آن؛ | * برداشتن ممنوعیت فعالیتهای آن؛ | ||
*تأمین حقوق اجتماعی و مذهبی شیعیان؛ | * تأمین حقوق اجتماعی و مذهبی شیعیان؛ | ||
*مشارکت متناسب با جمعیت شیعیان در ادارات و نهادهای دولتی، به ویژه نهادهای دینی، مانند شورای عقاید اسلامی، «وفاقی شریعت کورت»، «دادگاه شرعی کل کشور»، «وزارت امور مذهبی»، «اداره تحقیقات اسلامی»؛ | * مشارکت متناسب با جمعیت شیعیان در ادارات و نهادهای دولتی، به ویژه نهادهای دینی، مانند شورای عقاید اسلامی، «وفاقی شریعت کورت»، «دادگاه شرعی کل کشور»، «وزارت امور مذهبی»، «اداره تحقیقات اسلامی»؛ | ||
*آزادی در برگزاری مراسم عزاداری. | * آزادی در برگزاری مراسم عزاداری. | ||
=فعالیت سیاسی نهضت= | =فعالیت سیاسی نهضت= | ||
| خط ۱۴۸: | خط ۱۴۷: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: جریان های اسلامی]] | [[رده:جریان های اسلامی]] | ||
[[رده: جریان های موجود در کشورهای اسلامی]] | [[رده:جریان های موجود در کشورهای اسلامی]] | ||
[[رده: جریان های پاکستان]] | [[رده:جریان های پاکستان]] | ||
[[رده: جریان های اسلامگرا]] | [[رده:جریان های اسلامگرا]] | ||