تمدن اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تمدن اسلامی''' با اساس نگرش توحیدی، تمدنی است [[ایدئولوژیک]] با مجموعه‌ای از ساخته‌ها و ‌اندوخته‌های معنوی و مادی [[جامعه اسلامی]] که انسان را به سوی کمال معنوی و مادی سوق می‌دهد؛ البته باید توجه داشت؛ مراد از تمدن حداقل در نگاه ما، وجود ساختمان‌ها و بناهای بزرگ و مجلل نیست. امروزه عموم تمدن‌های گذشته را با بناهای آن می‌شناسند و ساختمان‌هایی مانند [[مسجد اموی]] و... را یادبود تمدن اسلامی برمی‌شمارند.

ژوزف بورلو، در کتاب تمدن اسلامی می‌گوید: در اوایل قرن اول هجری [[دین]] جدیدی در [[عربستان]] ظاهر شد که تاریخ جهان را متحول کرد. این دین که بر [[پیامبر]]، [[حضرت محمدصلی الله علیه ]] نازل شد، بر اعتقاد راسخ به خدای واحد متکی است. پیروان دین اسلام به‌سرعت کشورهای خاورمیانه را فتح کردند و اسلام و زبان عربی را در این منطقه که دارای تمدن‌های قدیمی بود گسترش و رواج دادند. از تلاقی این دین و میراث یونان و ایران، تمدن جدیدی حاصل شد.

شاخصه‌های عمده بیداری اسلامی را می‌توان چنین برشمرد: رجوع به [[قرآن]] و [[سنت پیامبرصلی الله علیه]] و سیره بزرگان اسلام، احساس تأسف درباره انحطاط جهان اسلام و تلاش برای جبران گذشته‌ها، ایفای نقش جدی اندیشمندان مسلمان در فراهم کردن زمینه‌های بیداری، تأثیر موج بیداری بر روشنفکران و توده‌های عظیم مردم، گستردگی موج بیداری در قلمرو جغرافیایی حضور مسلمانان، احساس تقابل و تعارض با نظام‌های سیاسی متأثر از غرب و شرق، احساس مظلومیت ناشی از سلطه استعمار بر مقدرات جهان اسلام، تمایل به ایفای نقش واقعی‌تر در معادلات جهانی و نیل به جایگاه واقعی خود.