مباحثی در زمینه تقریب مذاهب اسلامی (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

در اثر انشعاباتی که بین مسلمانان نسبت به مکتب جامع و حیات بخش اسلام، بعد از عصر رسالت به وقوع پیوست به تدریج مذاهب و فرقی در جهان اسلام شکل گرفت. پیدایش این مذاهب که اغلب بر محور تکثر اجتهادات فقهی صورت گرفت پیامدهای شومی را در جوامع اسلامی در پی داشت که بارزترین آن ها تفرقه، تکفیر و منازعات خانمان سوز بین پیروان مذاهب بود که تاکنون نیز استمرار دارد.

در این مقال برخی از نکاتی که ضرورت شرعی تقریب مذاهب را به خوبی نشان می‌دهد بیان می کنیم:

1. وحدت و انسجام اسلامی از محوری ترین مفاهیم اسلامی است که به شکل های مختلف در قرآن کریم بدان تأکید شده است؛ تعابیری نظیر: {واعتصموا بحبل الله}<ref>آل عمران: 103</ref> {إنّما المؤمنون إخوه}<ref>حجرات: 10</ref>، {إنّ هذه أمّتکم أمة واحدة}<ref>أنبیاء: 92</ref>، {کنتم خیر أمّة أخرجت للناس}<ref>آل عمران: 113</ref> {کذلک جعلناکم أمّة وسطاً}<ref>بقرة: 143</ref>، {أصلحوا}<ref>حجرات: 10</ref>، {رابطوا}<ref>آل عمران: 200</ref> {تعاونوا}<ref>مائدة: 2</ref>، {حزب الله}<ref>مجادلة: 22</ref>{فألّف بین قلوبهم}<ref>آل عمران: 103</ref>و... که فقط با وحدت و همبستگی جوامع اسلامی محقق خواهد شد.

از این رو با عینیت بخشیدن به شعار تقریب مذاهب که مستلزم وحدت حقیقی بین مسلمانان خواهد بود، سیمای نورانی اسلام به عنوان مکتب عدالت و صلح به جهانیان معرفی خواهد شد.

در تبیین این نکته به دو نمونه اشاره می کنیم:

در حالی که شما هنوز پاهایتان از دریایی که از آن عبور کردید خشک نشده بود که به پیامبرتان گفتید: {اجعل لنا إلها کما لهم آلهة قال إنّکم قوم تجهلون}<ref>نهج البلاغة، ج 4، ص 75</ref>.

ب) سیره امام صادق علیه السلام در تعامل با مذاهب و فرق اسلامی یکی از زیباترین نمونه های تاریخی است که می تواند الگویی جامع در روابط مسلمانان با یکدیگر ـ به رغم اعتقادشان به مذاهب گوناگون ـ قرار گیرد. آن حضرت در روش فقهی و کلامی و تفسیریشان به اندیشه‌های مخالفین خویش احترام گذاشته و به تبیین آن ها می پرداخت چنانکه یکی از رهبران بزرگ اهل سنت ابو حنیفه که از شاگردان امام علیه السلام شمرده می‌شود آن حضرت را عالم ترین شخص دانسته و می‌گفت: «والله ما رأیت أفقه من جعفر بن محمد»<ref>الموسوعة الفقهیة المیسره، الشیخ محمد علی الأنصاری، ج 1، ص 34</ref>

هـ) ایمان به جامعیت اسلام به عنوان آخرین دین برگزیده الهی که قادر است نیازهای بشریت را در تمامی عرصه‌های گوناگون زندگی پاسخگو باشد.

=== تقریب فقهی ===

چنانکه امام مالک بن أنس می‌گفت: «فإنّما أنا بشر أصیب وأخطئ فأعرضوا قولی علی الکتاب والسنة»<ref>مناظرات فی العقاید والأحکام، الشیخ عبدالله الحسن، ج 2، ص 302</ref>

=== تقریب اخلاقی ===

=== تقریب تاریخی و تمدنی ===  

برخی از مهم‌ترین این موانع به شرح زیر است:

شهید مطهری در این زمینه می‌فرماید: «یکی از ابتلاءات مسلمین این است که گذشته از این که پاره ای معتقدات تفرق و تشتت پیدا کرد اند و مذهب ها و فرقه‌ها در میان آن ها پیدا شده است دچار سوء تفاهمات زیادی نسبت به یکدیگر می‌باشند. یعنی گذشته از پاره ای اختلافات عقیده ای دچار توهمات بی جای بسیاری درباره یکدیگر می‌باشند. در گذشته و حاضر آتش افروزانی بوده و هستند که کوشش آن ها بر این بوده و هست که بر بدبینی های مسلمین نسبت به یکدیگر بیفزایند. تهدیدی که از ناحیه سوء تفاهمات بی جا و خوب درک نکردن متوجه مسلمین است بیش از آن است که از ناحیه خود اختلافات مذهبی متوجه آن هاست»<ref>یادداشت های استاد مطهری، ج 2، ص 203، انتشارات صدرا</ref>

ثانیاً: بر فرض تمام شیعیان این چنین باشند این امر موجب کفر و خروج آنها از اسلام نخواهد شد و حداکثر مرتکب معصیتی شده‌اند و گناهکاران هم در بین شیعیان و هم در بین اهل تسنن زیاد هستند و این موجب قطع برادری بین آنان نمی‌شود.

ج) تساهل اصحاب تقریب: گرچه نهضت تقریب که بیش از (65) سال از شکل گیری جماعة التقریب بین المذاهب الإسلامیه در مصر و 20 سال از تاسیس مجمع تقریب مذاهب در ایران می‌گذرد این نهضت در سال 1317، به همت آیت‌الله بروجردی و شخصیت های برجسته الأزهر مصر نظیر شیخ محمود شلتوت صورت گرفت توانست تأثیرات مثبتی در جوامع اسلامی به ویژه بین عالمان شیعی و سنی ایجاد کند

== پیامدهای منفی جدائی مذاهب اسلامی ==

1. استمرار تفرقه مسلمانان از یکدیگر: بزرگ‌ترین آفت و خطر جدایی مذاهب اسلامی، زوال وحدت اسلامی و گسترش تفرقه بین مسلمانان خواهد بود. در قرآن کریم به این نکته بس مهم تصریح شده است که: {ولا تکونوا من المشرکین من الذین فرّقوا دینهم وکانوا شیعاً} و در جای دیگر از تفرقه و تشتت به عنوان یکی از عذاب های دردناک الهی یاد شده است: {قل هو القادر علی أن یبعث علیکم عذاباً من فوقکم أو من تحت أرجلکم أو یلبسکم شیعاً ویذیق بعضکم بأس بعض}<ref>سوره انعام، آیه 65</ref>.

اتهام کفر و شرک به شیعیان، مترادف دانستن آنان با غلات یا کیسانیه و ناووسیه و فرقه‌های دیگر، که شیعه را به عنوان یک مذهب ضد عقل و احساسات معرفی می کند امروزه به شکل های مختلف در رسانه‌های جهانی وهابی تبلیغ می‌گردد در حالی که اگر مکتب تشیع آن گونه که از طریق عالمان و منابع اصلیش معرفی شده است به جهان اسلام ارائه گردد معلوم می‌گردد که تمامی این نسبت های ناروا بی اساس بوده و بین مذهب تشیع و سائر مذاهب اسلامی معتبر در بیش از 90 درصد اشتراک وجود دارد  

بنابراین شایسته است که مسلمانان این حقیقت را بشناسند و از تعصب ناروا نسبت به مذاهب معین دوری کنند زیرا خداوند و شریعت او منحصر به مذهب معینی نیست بلکه همه امامان مجتهدانی بوده‌اند که اجتهادشان نزد خداوند متعال پذیرته شده و کسانی که اهل نظر و اجتهاد نیستند می توانند از آن ها تقلید کنند و در‌این‌باره بین عبادات و معلومات فرقی نیست».

==6راهبردها و شیوه های عملیاتی تقریب مذاهب ==

1. تاسیس دانشگاه بزرگ اسلامی و دعوت از متفکران و اندیشمندان جهان اسلام با قطع نظر از گرایش های مذهبی و فرقه ای جهت شناخت عمیق اسلام و مذاهب اسلامی.

4. اهتمام علمای مذاهب به ترویج شیوه اعتدال با به کارگیری همه ابزارهای علمی، ملاقات ها، سمینارهای علمی ـ تخصصی و کنفرانس های عمومی با هدف تصحیح نگاه به مذاهب اعتقادی و فقهی.

6. عدم تحمیل پیروی از مذهبی خاص بر مردم توسط حکومت ها و تشکل های دینی.