۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' آمده اند' به ' آمدهاند') |
جز (جایگزینی متن - ' نامیده اند' به ' نامیدهاند') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
«سوره صف»؛ سبب نام گذارى این سوره به «صف»، آیۀ چهارم این سوره است كه مى گوید خدا رزمندگانى را كه هم چون صفى محكم مى جنگند، دوست میدارد. | «سوره صف»؛ سبب نام گذارى این سوره به «صف»، آیۀ چهارم این سوره است كه مى گوید خدا رزمندگانى را كه هم چون صفى محكم مى جنگند، دوست میدارد. | ||
«سوره حواریون» و «سوره عیسی»؛ از آن جا كه در آیات ششم و چهاردهم این سوره از [[حضرت عیسی|عیسی(علیه السلام)]] و یاران او سخن گفته شده، این سوره را «عیسى» و «حواریون» | «سوره حواریون» و «سوره عیسی»؛ از آن جا كه در آیات ششم و چهاردهم این سوره از [[حضرت عیسی|عیسی(علیه السلام)]] و یاران او سخن گفته شده، این سوره را «عیسى» و «حواریون» نامیدهاند<ref>همان.</ref>. | ||
== تعداد آیات و کلمات و حروف == | == تعداد آیات و کلمات و حروف == | ||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
== ویژگی == | == ویژگی == | ||
سوره صف از [[سور مفصلات]] میباشد<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>. [[ابن قتیبه]] میگوید: ... مفصلات سوره های کوچکی هستند که بعد از [[سور مثانی]] آمدهاند اینکه چرا این سوره ها را مفصل | سوره صف از [[سور مفصلات]] میباشد<ref>التمهید فی علوم القرآن، ج1، ص313.</ref>. [[ابن قتیبه]] میگوید: ... مفصلات سوره های کوچکی هستند که بعد از [[سور مثانی]] آمدهاند اینکه چرا این سوره ها را مفصل نامیدهاند به خاطر کوتاه بودن آنها و اینکه بسیار به واسطه بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ از یكدیگر جدا شدهاند<ref>جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | ||
روایتى است كه از [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه)]] نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئین را به جاى [[انجیل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشید<ref>جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | روایتى است كه از [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه)]] نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره هاى مئین را به جاى [[انجیل]] و سوره هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشید<ref>جامع البیان فى تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. |