محمد قریب: تفاوت میان نسخه‌ها

او در سال دوم در بیمارستان های [[پاریس]] مشغول به کار شد و در آغاز سال چهارم در آزمون ''اکسترنای بیمارستان'' این شهر پذیرفته شد. قبولی در کنکور ''انترنای بیمارستان پاریس'' یکی دیگر از افتخارات قریب به شمار می‌رود. او در واقع نخستین ایرانی محسوب می شد که در چنین امتحانی پذیرفته شده بود. '''«وقفه‌های تنفسی شیرخواران»''' عنوانی بود که او برای رساله دکتری خود انتخاب کرد. محمد قریب در ۱۳۱۷ شمسی به میهن بازگشت؛ زیرا اعتقاد داشت که این دانش تنها باید در ایران عرضه شود. '''پروفسور لاپلان''' که از استادان و از نزدیکان او در دوران تحصیل در فرانسه‌ بود، دربارهٔ قریب می‌گوید:

«محمد قریب» با آنکه‌ در پاریس‌ تـحصیل‌ مـی‌کرد به محض پایان تحصیلات به ایـران بازگشت، چون عقیده داشت که این سواد، تحصیل و هنر، فقط باید به مردم مملکتش عـرضه شـود، به همین علت به‌ ایران‌ مراجعت کرد. استاد قریب در عصری که زندگی مـی‌کرد، شـناخته شده نبود. یکی از اقدامات‌ او پس از برگشت بـه‌ ایـران‌ پایه‌گذاری مرکز انتقال خون است. مسأله انتقال خون امروزه به صورت سازمانی گسترده تـشکل یافته و در خدمت کشور است؛ امـا نخستین تعویض خـون را بیش از یک سده پیش‌ او انجام داد و در واقع ایشان نخستین فردی بود که در ایـران آن را رایج کرد. بیان کاربرد و چگونگی استفاده از «آنتی‌بیوتیک» از دیگر خدماتی به شمار می‌رود که او به سرانجام رسانید. در ایران تا آن زمان هیچ فردی، «آنتی‌بیوتیک» را نـمی‌شناخت. او تـوضیح داد که بـرای از مـیان بردن میکروب‌ها، داروهـای جـدیدی ساخته شده ‌ کـه ارزش آن بـسیار بیشتر از داروهای پیشین است و راه تجویز و همین‌طور پیشرفت‌ را برای همکاران و شاگردان خود باز کرد.