۸۷٬۸۱۰
ویرایش
سوره حمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' سوره ها' به ' سوره‌ها'
جز (جایگزینی متن - ' عبارت اند ' به ' عبارت‌اند ') |
جز (جایگزینی متن - ' سوره ها' به ' سوره‌ها') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
«سوره وافيه»؛ در [[کشاف]] آمده است که سفيان‌بن‌عيينه آن را به اين اسم مى خواند زيرا كه تمام معانى قرآن در آن ايفا شده است. و [[ثعلبى]] گفته است براى اينكه هر سوره را مى توان در نماز دو نيم كرد نيمى را در يك ركعت و نيمى در ركعت ديگر به جز اين سوره را كه نصف ناپذير است، و مرسى گفته به خاطر اينكه آنچه براى خداوند و آنچه براى بنده هست جمع كرده است<ref>همان</ref>. | «سوره وافيه»؛ در [[کشاف]] آمده است که سفيان‌بن‌عيينه آن را به اين اسم مى خواند زيرا كه تمام معانى قرآن در آن ايفا شده است. و [[ثعلبى]] گفته است براى اينكه هر سوره را مى توان در نماز دو نيم كرد نيمى را در يك ركعت و نيمى در ركعت ديگر به جز اين سوره را كه نصف ناپذير است، و مرسى گفته به خاطر اينكه آنچه براى خداوند و آنچه براى بنده هست جمع كرده است<ref>همان</ref>. | ||
«سوره کافيه»؛ براى آنكه در نماز از غير خودش كفايت مى كند ولى چيزى از | «سوره کافيه»؛ براى آنكه در نماز از غير خودش كفايت مى كند ولى چيزى از سوره‌هاى ديگر از آن كفايت نمى كند<ref>همان</ref>. | ||
«سوره کنز»؛ به خاطر وجود روايتی از [[علی(ع)]] که مي فرمايد: سوره فاتحه از گنج زير عرش خدا نازل شده است<ref>تبصير الرحمن و تيسير المنان، ج1، ص 9.</ref>. | «سوره کنز»؛ به خاطر وجود روايتی از [[علی(ع)]] که مي فرمايد: سوره فاتحه از گنج زير عرش خدا نازل شده است<ref>تبصير الرحمن و تيسير المنان، ج1، ص 9.</ref>. | ||
«سوره مناجات»؛ به جهت ذکر مناجات بنده با پروردگارش در اين سوره که مى گويد: (إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ)<ref>ترجمۀ الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 192</ref>. | «سوره مناجات»؛ به جهت ذکر مناجات بنده با پروردگارش در اين سوره که مى گويد: (إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ)<ref>ترجمۀ الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 192</ref>. | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
=ويژگى سوره حمد= | =ويژگى سوره حمد= | ||
سوره حمد موقعيت متمايزی در بين | سوره حمد موقعيت متمايزی در بين سوره‌های قرآن دارد و موارد زير از ويژگی های منصر بفرد اين سوره است: | ||
قرائت سوره حمد در تمامی نماز ها [[واجب]] است و بدون آن نماز صحيح نيست از [[پيامبر اسلام(ص)]] نقل شده که فرمودند: «لا صلاة الّا بفاتحة الکتاب»<ref>عوالي اللآلي، ج 3، ص 83.</ref> و در بعضی از تعابير فرموده اند: «لا صلاة لمن لم يقرأ بفاتحة الكتاب<ref>همان، ج 1، ص 196.</ref>». | قرائت سوره حمد در تمامی نماز ها [[واجب]] است و بدون آن نماز صحيح نيست از [[پيامبر اسلام(ص)]] نقل شده که فرمودند: «لا صلاة الّا بفاتحة الکتاب»<ref>عوالي اللآلي، ج 3، ص 83.</ref> و در بعضی از تعابير فرموده اند: «لا صلاة لمن لم يقرأ بفاتحة الكتاب<ref>همان، ج 1، ص 196.</ref>». | ||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
سوره ای است که بين خدا و بندگانش تقسيم شده است<ref>مجمع البيان، ج1، ص88.</ref>. | سوره ای است که بين خدا و بندگانش تقسيم شده است<ref>مجمع البيان، ج1، ص88.</ref>. | ||
اين سوره اساسا با | اين سوره اساسا با سوره‌هاى ديگر قرآن از نظر لحن و آهنگ فرق روشنى دارد به خاطر اينكه سوره‌هاى ديگر همه بعنوان سخن خدا است، اما اين سوره از زبان بندگان است، و به تعبير ديگر در اين سوره خداوند طرز مناجات و سخن گفتن با او را به بندگانش آموخته است<ref>تفسير نمونه، ج 1، ص 2</ref>. | ||
سوره حمد أساس قرآن است؛ [[ابن عباس]] مفسر معروف اسلامى مى گويد: «ان لكل شى ء اساسا ... و اساس القرآن الفاتحة»." هر چيزى اساس و شالوده اى دارد ... و اساس و زير بناى قرآن، سوره حمد است"<ref>همان، ج 1، ص 4.</ref>. | سوره حمد أساس قرآن است؛ [[ابن عباس]] مفسر معروف اسلامى مى گويد: «ان لكل شى ء اساسا ... و اساس القرآن الفاتحة»." هر چيزى اساس و شالوده اى دارد ... و اساس و زير بناى قرآن، سوره حمد است"<ref>همان، ج 1، ص 4.</ref>. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
در احاديث اسلامى در منابع [[شيعه]] و [[سنى]] تاكيد بر تلاوت سوره حمد شده است، تلاوت آن به انسان، [[روح]] و [[ايمان]] مى بخشد، او را به خدا نزديك مى كند، صفاى دل و روحانيت مى آفريند، اراده انسان را نيرومند و تلاش او را در راه خدا و خلق افزون مى سازد، و ميان او و گناه و انحراف فاصله مى افكند<ref>همان، ج 1، ص 5.</ref>. | در احاديث اسلامى در منابع [[شيعه]] و [[سنى]] تاكيد بر تلاوت سوره حمد شده است، تلاوت آن به انسان، [[روح]] و [[ايمان]] مى بخشد، او را به خدا نزديك مى كند، صفاى دل و روحانيت مى آفريند، اراده انسان را نيرومند و تلاش او را در راه خدا و خلق افزون مى سازد، و ميان او و گناه و انحراف فاصله مى افكند<ref>همان، ج 1، ص 5.</ref>. | ||
همه | همه سوره‌هاى قرآن سخن خداست و خطاب آن به طور معمول به مردم است، اما آهنگ سوره حمد، از زبان مردم و خطاب به خداست؛ يعنى قرآن كريم در اين سوره شيوۀ مناجات و سخن گفتن با خدا را به مردم آموزش داده است<ref>فسير قرآن مهر، ج 1، ص 124.</ref>. | ||
اين سوره يکی از پنج سوره‌ای است که با عبارت «الحمدلله» آغاز شده است اين | اين سوره يکی از پنج سوره‌ای است که با عبارت «الحمدلله» آغاز شده است اين سوره‌ها عبارتند از فاتحه، انعام، کهف، سبأ، فاطر که همه آنها جزو سور مکی هستند. | ||
بحث در مورد آمين گفتن بعد از قرائت فاتحه: | بحث در مورد آمين گفتن بعد از قرائت فاتحه: | ||