سوره قدر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سوره قدر''' ازجمله سوره‌های کوتاه، ولی پرفضیلت [[قرآن]] است. از سوره‌های جزء ۳۰ قرآن است که آیات آن به بیان عظمت [[شب قدر]] پرداخته است. در روایات مختلف برای کسی که این سوره را بخواند [[ثواب]] فراوانی بیان شده است و آثار و برکات فراوانی هم برای این سوره ذکر شده است. [[نزول قرآن]] در شب قدر را بیان می‌کند، و آن شب را تعظیم نموده از هزار ماه بالاتر می‌داند، چون در آن شب [[ملائکه]] و [[روح]] نازل می‏‌شوند، و این سوره، هم احتمال [[مکى]] بودن را دارد، و هم می‌تواند [[مدنى]] باشد، و روایاتى که درباره سبب نزول آن از [[امامان]] [[اهل بیت(ع)]] و از دیگران رسیده خالى از تایید مدنى بودن آن نیست، و آن روایاتى است که دلالت دارد بر اینکه این سوره بعد از خوابى بود که [[رسول خدا(ص)]] دید، و آن خواب این بود که دید [[بنى‌امیه]] بر منبر او بالا میروند، و سخت اندوهناک شد، و خداى تعالى براى تسلیتش این [[سوره]] را [[نازل]] کرد (و در آن فرمود شب قدر بهتر از هزار ماه حکومت‏ بنى‌امیه است).

[[ابى‌بن‌كعب|ابى‌بن‌کعب]] از [[پيغمبر(ص)]] روايت نموده که «کسى که سوره قدر را قرائت کند به او اجر کسى که [[ماه رمضان]] را [[روزه]] گرفته و شب قدر را احياء داشته است عطا شود».

[[حسين‌بن‌ابى‌العلاء]] از [[امام صادق(ع)]] روايت نموده که آن حضرت فرمود: «هر که قرائت کند سوره انا انزلناه فى ليلة القدر را در نماز واجبى از واجباتش منادى از طرف حق او را صدا زند که اى عبداللَّه گناه گذشته تو بخشيده شد، عمل را از سر بگير».

سيف‌بن‌عميره از [[امام باقر(ع)]] روايت کرده که فرمودند: «هر کس سوره انا انزلناه را آشکارا و بلند بخواند مانند کسى خواهد بود که در راه خدا شمشيرش را کشيده باشد و کسى که آن را در نهانى بخواند مثل آن است که در خون خود در راه خدا طپيده باشد، و کسى که ده مرتبه بخواند بر محو هزار [[گناه]] از گناهان خود گذشته و اقدام کرده است»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 190.</ref>.

سوره قدر نزول قرآن در شب قدر را بيان مى کند، و آن شب را تعظيم نموده از هزار ماه بالاتر مى‌داند، چون در آن شب [[ملائكه|ملائکه]] و [[روح]] [[نازل]] مى‌شوند، نزول اين سوره، طبق [[روایات]] [[معصومین(ع)]] بعد از خوابى بود که [[رسول خدا(ص)]] ديد، و آن خواب اين بود که ديد [[بنی امیه]] بر منبر او بالا مى‌روند، و سخت اندوهناک شد، و خداى تعالى براى تسليتش اين سوره را نازل کرد (و در آن فرمود شب قدر بهتر از هزار ماه حکومت بنى‌اميه است)<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج 20، ص 560-559.</ref>.

[[ابومسلم]] گويد: چون خدا در [[سوره علق]] [[پیامبر(ص)]] را به قرائت قرآن امر کرد، در سوره قدر بيان کرد که نزول آن در شب قدر بود<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 191.</ref>.

روايتى است که از رسول خدا(ص) نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و سوره‌هاى مئين را به جاى [[انجيل]] و سوره‌هاى مثانى را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره‌هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>همان.</ref>.