۸۷٬۸۶۷
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' عده ای' به ' عدهای') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
عبدالفتاح اسماعیل در شوروی آرام ننشست و در همانجا با برخی هیأتهای یمنی دیدار میکرد. تا اینکه در دوره رییسجمهوری گورباچف بر شوروی یعنی از اواسط دهه 1980 میلادی، صدای شکست استخوانهای بلوک شرق، عالمگیر شد. عبدالفتاح اسماعیل، با اینکه خود سوسیالیستتر از علی ناصر محمد بود و بیش از او باید از این شکست، دچار کاهش محبوبیت و سقوط سیاسی شود، اما با رویکردی فرصتطلبانه تلاش کرد از بحران مرام سوسیالیستی در افکار عمومی یمن جنوبی بهره گیرد. از این رو به نیروهای خود در ارتش و حزب دستور داد تا کودتایی را علیه علی ناصر محمد اجرا کنند. | عبدالفتاح اسماعیل در شوروی آرام ننشست و در همانجا با برخی هیأتهای یمنی دیدار میکرد. تا اینکه در دوره رییسجمهوری گورباچف بر شوروی یعنی از اواسط دهه 1980 میلادی، صدای شکست استخوانهای بلوک شرق، عالمگیر شد. عبدالفتاح اسماعیل، با اینکه خود سوسیالیستتر از علی ناصر محمد بود و بیش از او باید از این شکست، دچار کاهش محبوبیت و سقوط سیاسی شود، اما با رویکردی فرصتطلبانه تلاش کرد از بحران مرام سوسیالیستی در افکار عمومی یمن جنوبی بهره گیرد. از این رو به نیروهای خود در ارتش و حزب دستور داد تا کودتایی را علیه علی ناصر محمد اجرا کنند. | ||
نهایتاً روزی در ژانویه 1986 میلادی در اواسط جلسه هیأت دولت یمن جنوبی، ناگهان کودتاچیان ارتشی به مقر ریاستجمهوری حمله بردند. | نهایتاً روزی در ژانویه 1986 میلادی در اواسط جلسه هیأت دولت یمن جنوبی، ناگهان کودتاچیان ارتشی به مقر ریاستجمهوری حمله بردند. عدهای کشته و زخمی شدند اما علی ناصر محمد توانست جان خود را نجات داده و به شاخ آفریقا و از آنجا به دمشق برود. | ||
تمام سفارتخانهها به محض بروز کودتا خاک یمن را ترک کردند. تنها سفارتخانه های [[چین]]، شوروی، [[فرانسه]]، آلمان شرقی، فلسطین و ایران باقی ماندند. ایران موضعی بیطرف در کودتا اتخاذ کرد. پس از دو هفته از بروز کودتا، مسئولان سفارت ایران نیز تصمیم به خروج از یمن را گرفتند که نیروهای ارتشی حامی علی ناصر محمد در خروج دیپلماتها و کارکنان ایرانی تمام امکانات خود را بکار گرفتند. با توجه به ارادت مردم و سربازان یمنی به ایران، سفارت کشور ما در طول کودتا از دستبرد آنان در امان ماند در حالی که سفارتخانههای اطراف به ویژه به دلیل احتیاج به مواد غذایی مورد غارت قرار گرفت. | تمام سفارتخانهها به محض بروز کودتا خاک یمن را ترک کردند. تنها سفارتخانه های [[چین]]، شوروی، [[فرانسه]]، آلمان شرقی، فلسطین و ایران باقی ماندند. ایران موضعی بیطرف در کودتا اتخاذ کرد. پس از دو هفته از بروز کودتا، مسئولان سفارت ایران نیز تصمیم به خروج از یمن را گرفتند که نیروهای ارتشی حامی علی ناصر محمد در خروج دیپلماتها و کارکنان ایرانی تمام امکانات خود را بکار گرفتند. با توجه به ارادت مردم و سربازان یمنی به ایران، سفارت کشور ما در طول کودتا از دستبرد آنان در امان ماند در حالی که سفارتخانههای اطراف به ویژه به دلیل احتیاج به مواد غذایی مورد غارت قرار گرفت. |