۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جنبش اسلامی چاد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' رییس جمهور' به ' رییس‌جمهور'
جز (جایگزینی متن - ' گرفته اند ' به ' گرفته‌اند ') |
جز (جایگزینی متن - ' رییس جمهور' به ' رییس‌جمهور') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
6. فراهم ساختن بستر مناسب برای بیشتر مردم چاد در یادگیری احکام [[اسلام]]، زبان و خط عربی. | 6. فراهم ساختن بستر مناسب برای بیشتر مردم چاد در یادگیری احکام [[اسلام]]، زبان و خط عربی. | ||
<br> | <br> | ||
جنبش رهایی بخش مردم مسلمان چاد در این مرحله به نام «فرولینا» از هماهنگی و یکپارچگی بیشتری برخوردار بود. سرانجام مبارزات مردم چاد بعد از 13 سال به نتیجه رسید و با خروج نیروهای فرانسه از این کشور، اولین | جنبش رهایی بخش مردم مسلمان چاد در این مرحله به نام «فرولینا» از هماهنگی و یکپارچگی بیشتری برخوردار بود. سرانجام مبارزات مردم چاد بعد از 13 سال به نتیجه رسید و با خروج نیروهای فرانسه از این کشور، اولین رییس‌جمهور مسلمان (حسن هابره) در سال 1980 قدرت را به دست گرفت. با روی کار آمدن «[[حسن هابره]]» که فردی مسلمان بود، انتظار می‌رفت زمینه برای فعالیت گروه‌های اسلام‌گرا آماده گردد. متأسفانه وضعیت برعکس شد و «حسن هابره» که تحت نفوذ فرانسه قرار داشت، با تأیید نظام غیرمذهبی این کشور، از رشد روزافزون اسلام‌گرایی جلوگیری کرد. | ||
<br> | <br> | ||
به همین دلیل، اسلام‌گرایان به جنگ‌های چریکی خود در برابر استبداد داخلی تا سرنگونی رژیم غیرمذهبی این کشور ادامه دادند. «[[ادریس دبی]]» که فردی مسلمان بود و با اسلام‌گرایان رابطه خوبی داشت، در دسامبر 1990، در پی یک جنگ چریکی که از [[سودان]] رهبری می‌شد با راه‌اندازی کودتای نظامی، قدرت را در این کشور به دست گرفت. منابع مختلف مذهبی در ارتباط او با اسلام‌گرایان گزارش دادند که چندین روحانی و از جمله امام [[مسجد]] اعظم همراه «ادریس دبی» وارد چاد شدند و روحانیون دیگری نیز از [[پاکستان]] و ایران به چاد آمده‌اند. | به همین دلیل، اسلام‌گرایان به جنگ‌های چریکی خود در برابر استبداد داخلی تا سرنگونی رژیم غیرمذهبی این کشور ادامه دادند. «[[ادریس دبی]]» که فردی مسلمان بود و با اسلام‌گرایان رابطه خوبی داشت، در دسامبر 1990، در پی یک جنگ چریکی که از [[سودان]] رهبری می‌شد با راه‌اندازی کودتای نظامی، قدرت را در این کشور به دست گرفت. منابع مختلف مذهبی در ارتباط او با اسلام‌گرایان گزارش دادند که چندین روحانی و از جمله امام [[مسجد]] اعظم همراه «ادریس دبی» وارد چاد شدند و روحانیون دیگری نیز از [[پاکستان]] و ایران به چاد آمده‌اند. | ||