۲۱٬۸۹۸
ویرایش
جز (←منابع معتبر و کتب) |
جز (←علت نامگذاری) |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
== علت نامگذاری == | == علت نامگذاری == | ||
''مُحَرَّمُ الحَرام'' یا مُحَرَّم اولین ماهِ سال، در تقویم هجری قمری است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بود<ref>قمی، منتهی الآمال، ج۱، ص۵۴۰.</ref>. ماه مُحَرّم یا محرمالحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد مسلمانان از جملهٔ ماههای حرام است. نام این ماه پیش از اسلام در دوران جاهلیت مؤتمر (در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر) بودهاست و در زمان جاهلیت محرم (در عربی :المُحَرَّم) نامی بوده که به ماه | ''مُحَرَّمُ الحَرام'' یا مُحَرَّم اولین ماهِ سال، در تقویم هجری قمری است. این ماه را از آن جهت محرم نامیدند که در آن جنگ و غارت حرام بود<ref>قمی، منتهی الآمال، ج۱، ص۵۴۰.</ref>. ماه مُحَرّم یا محرمالحرام نخستین ماه تقویم اسلامی (هجری قمری) و به اعتقاد [[مسلمانان]] از جملهٔ ماههای حرام است. نام این ماه پیش از اسلام در دوران جاهلیت مؤتمر (در عربی: مُؤْتَمِر یا المُؤْتَمِر) بودهاست و در زمان جاهلیت محرم (در عربی :المُحَرَّم) نامی بوده که به ماه صفر گفته میشد. محرم نخستین ماه از ماههای دوازدهگانه قمری و یکی از ماههای حرام است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده بود. البته این ماه برای [[شیعیان]] بسیار مقدس میباشد؛ آنها برای گرامیداشتن این ماه برای [[حسین بن علی]] گریه کرده و سینهزنی و [[هیئت]] میگیرند و کسانی که به هیئت بروند را غذا میدهند، زیرا معتقد هستند که این کارها پس از مرگ به آنها نفع میرساند و گناهان آنها آمرزیده میشود. | ||
شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب '''مفاتیحالجنان''' بیان | شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای [[نماز]] و آداب خاصی است که در کتاب '''مفاتیحالجنان''' بیان شده است. محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در قتل حسین بن علی است. | ||
== عزاداری شیعیان == | == عزاداری شیعیان == | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== دیدگاه اهلسنت نسبت به محرم == | == دیدگاه اهلسنت نسبت به محرم == | ||
جهت رعایت عدل و انصاف باید اذعان داشت که دیدگاههای [[اهلسنت]] یکسان نیست و نمیشود حکم واحدی در مورد همهی آنها داد. بالعکس [[شیعه]] که به خاطر اجتماع حول یک محور | جهت رعایت عدل و انصاف باید اذعان داشت که دیدگاههای [[اهلسنت]] یکسان نیست و نمیشود حکم واحدی در مورد همهی آنها داد. بالعکس [[شیعه]] که به خاطر اجتماع حول یک محور «[[ولایت]] و [[امامت]]» از دیدگاه واحدی برخوردار هستند. | ||
به عنوان مثال اگر به [[اهلسنت]] [[ایران]] توجه شود، همگی [[اهلبیت]] را دوست داشته و معظم میدارند و اگر به [[اهلسنت]] [[ترکیه]] توجه کنیم، چند دسته هستند. در حالی که برخی از حنفیها [در آنکارا، استانبول و …] تعصبات شدیدی دارند، نام بسیاری از مسلمانان اهلسنت مناطق کرد نشین، حسن یا حسین است. یکی از آنها که نامش حسن بود میگفت: ما با روضهی [[امام حسین]] علیهالسلام که پدرانمان میخوانند بزرگ شدیم و [[معاویه]] و [[یزید]] را دائم لعن میکنیم. | به عنوان مثال اگر به [[اهلسنت]] [[ایران]] توجه شود، همگی [[اهلبیت]] را دوست داشته و معظم میدارند و اگر به [[اهلسنت]] [[ترکیه]] توجه کنیم، چند دسته هستند. در حالی که برخی از حنفیها [در آنکارا، استانبول و …] تعصبات شدیدی دارند، نام بسیاری از مسلمانان اهلسنت مناطق کرد نشین، حسن یا حسین است. یکی از آنها که نامش حسن بود میگفت: ما با روضهی [[امام حسین]] علیهالسلام که پدرانمان میخوانند بزرگ شدیم و [[معاویه]] و [[یزید]] را دائم لعن میکنیم. | ||
برای شناخت دیدگاه | برای شناخت دیدگاه [[اهلسنت]]، باید دستهبندیهای متفاوتی در نظر گرفت. به عنوان مثال: کتب و منابع معتبر آنها یک شاخه است و دیدگاه عامۀ مردم که معمولاً کتاب نمیخوانند به سخن بزرگان خود گوش میدهند یک شاخۀ دیگر است و سخن بزرگانشان نیز کاملاً متفاوت و اغلب متضاد است. به همین دلیل اهلسنت، از یک مذهب در دو قوم، کاملاً دیدگاههای متفاوتی دارند. | ||
=== منابع معتبر و کتب === | === منابع معتبر و کتب === | ||
* ابن عماد حنبلی که از بزرگان [[اهلسنت]] است، حوادث کربلا و عاشورا را نقل میکند و سپس مینویسد: «قاتل الله فاعل ذلک وأخزاه ومن أمر به أو رضیه …» خداوند بکشت کسی را که امام علیهالسلام را کشت و خاندان [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیت علیهالسلام]] را به اسارت برد و راضی به این عمل بوده است<ref>شذرات الذهب، ج ۱ ص ۶۶.</ref>. | * ابن عماد حنبلی که از بزرگان [[اهلسنت]] است، حوادث [[کربلا]] و [[عاشورا]] را نقل میکند و سپس مینویسد: «قاتل الله فاعل ذلک وأخزاه ومن أمر به أو رضیه …» خداوند بکشت کسی را که امام علیهالسلام را کشت و خاندان [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهلبیت علیهالسلام]] را به اسارت برد و راضی به این عمل بوده است<ref>شذرات الذهب، ج ۱ ص ۶۶.</ref>. | ||
* آلوسی، متوفی ۱۲۷۰، یکی از علمای اهلسنت است که نه تنها خصومت خاصی با تشیع دارد، بلکه گاه از | * آلوسی، متوفی ۱۲۷۰، یکی از علمای اهلسنت است که نه تنها خصومت خاصی با تشیع دارد، بلکه گاه از «[[وهابیت]]» که نه [[شیعه]] است و نه [[سنی]]، بلکه یک تشکیلات بنیانگذاری شده توسط [[انگلستان|انگلیس]] برای نابودی اسلام است نیز دفاع کرده است، در پاسخ عدهای که برای خلاصی از وجدان درد در طرفداری یزید مدعی شدند او توبه کرده است، مینویسد: «الظاهر أنه لم یَتُب، و احتمال توبته أضعف من إیمانه، و یلحق به ابن زیاد و ابن سعد و جماعه فلَعنهُ اللّهِ عز و جل علیهم أجمعین، و عَلی أنصارِهم و أَعوانهم و شیعتهم و مَن مال إِلیهم إلی یومِ الدین ما دمعتْ عین علی أبی عبداللّه الحسین». | ||
ظاهر این است که یزید توبه نکرده است و احتمال توبه او ضعیف تر از ایمانش است و و ابن زیاد و ابن سعد ملحق به او هستند و تا چشمی برای امام حسین اشک می ریزد خدا یزید و اتباع او را لعنت کند<ref>روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج ۱۳، ص: ۲۲۸.</ref>. | ظاهر این است که یزید توبه نکرده است و احتمال توبه او ضعیف تر از ایمانش است و و ابن زیاد و ابن سعد ملحق به او هستند و تا چشمی برای امام حسین اشک می ریزد خدا یزید و اتباع او را لعنت کند<ref>روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج ۱۳، ص: ۲۲۸.</ref>. | ||
* [[ابن جوزی]]، | * [[ابن جوزی]]، که او نیز از علمای معروف و معتبر اهلسنت است، در پاسخ به اعتقادات خطای برخی از اهلسنت راجع به یزید [مانند ابوبکر ابن عربی مالکی]، خلافت غصبی و خلافهایش مینویسد: «از اعتقادات بعض عامه که خود را سنی میدانند این است که: یزید کار درستی انجام داده است. (این ادعا به استناد همان جوسازی زمان امام حسین علیهالسلام که میگفتند یزید خلیفه است و بر هر مسلمانی واجب است با او بیعت کند و اگر نکند از دین خارج شده و خونش مباح است). ابن جوزی ادامه میدهد: «آنها اگر به تاریخ نگاه میکردند می فهمیدند که اصلاً یزید خلیفه نبوده و مردم ملزم [مجبور] به بیعت با او شدند و یزید از هیچ کار قبیحی دوری نکرده است و بر فرض که عقد بیعت او صحیح هم باشد، خلافکاریهایی از او سر زده است که همه آنها موجب فسخ بیعت است و با وجود این، به حرف ابوبکر ابن عربی مالکی کسی تمایل پیدا نخواهد کرد مگر انسانهای جاهل». | ||
=== عید گرفتن بنیامیه و تداوم آن === | === عید گرفتن بنیامیه و تداوم آن === | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که در زیر به برخی از آنها اشاره میشویم: | حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که در زیر به برخی از آنها اشاره میشویم: | ||
غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، ازدواج حضرت زهرا، ورود امیرمؤمنان [[علی]] علیه السلام، حادثه خونین کربلا - [[تاسوعا]] و [[عاشورا]] و شهادت امام حسین علیه السلام و اسارت خاندان امام به [[کوفه]] و [[شام]]. | غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، ازدواج حضرت زهرا، ورود امیرمؤمنان [[علی]] علیه السلام، حادثه خونین کربلا - [[تاسوعا]] و [[عاشورا]] و شهادت امام حسین علیه السلام و اسارت خاندان امام به [[کوفه]] و [[شام]]. | ||
همچنین نقل است که به خلافت رسیدن [[عثمان]]، قتل محمد امین برادر [[مأمون عباسی]]، قتل [[جعفر برمکی]] و انقراض آل برمک و دولت برامکه، واقعه هولاکو و مستعصم و انقراض دولت بنی عباس در این ماه بوده است. | همچنین نقل است که به خلافت رسیدن [[عثمان]]، قتل محمد امین برادر [[مأمون عباسی]]، قتل [[جعفر برمکی]] و انقراض آل برمک و دولت برامکه، واقعه [[هولاکو]] و [[مستعصم]] و انقراض دولت بنی عباس در این ماه بوده است. | ||
عروج حضرت ادریس به آسمان، استجابت دعای حضرت زکریا علیه | عروج [[حضرت ادریس]][[حضرت موسی علیه السلام|علیهالسلام]] به آسمان، استجابت دعای [[حضرت زکریا علیه السلام|حضرت زکریا علیهالسلام]]، عبور [[حضرت موسی علیه السلام|حضرت موسی علیهالسلام]] از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل نیز در ماه محرم رخ داده است<ref>هدایة الانام الی وقایع الایام، محدث قمی، ص۵۳.مفاتیح الجنان، ص ۵۲۱.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |