confirmed، مدیران
۳۷٬۸۸۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
|- | |- | ||
|ملیت | |ملیت | ||
|مصری | |[[جمهوری عربی مصر|مصری]] | ||
|- | |- | ||
|مذهب | |مذهب | ||
|سنی | |[[اهل سنت و جماعت|سنی]] | ||
|- | |- | ||
|تحصیلات | |تحصیلات | ||
|دکتری از دانشگاه قاهره • سوربن | |دکتری از [[قاهره|دانشگاه قاهره]] • سوربن | ||
|- | |- | ||
|استادان | |استادان | ||
|محمد عبده | |[[محمد عبده]] | ||
|- | |- | ||
|آثار | |آثار | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
|- | |- | ||
|محل فوت | |محل فوت | ||
|قاهره • مصر | |[[قاهره]] • [[جمهوری عربی مصر|مصر]] | ||
|- | |- | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''طه حسین''' (۱۴ نوامبر ۱۸۸۹ – ۲۸ اکتبر ۱۹۷۳) نویسنده و سخنور مصری و از پیشگامان جنبش نوگرایی در [[مصر]] بود. طاها در اثر عفونت چشم در سن سه سالگی نابینا شد. پس از درس گرفتن از یک آموزگار سنتی در جوانی راهی [[دانشگاه الازهر]] شد و در آنجا در رشته الهیات و ادبیات عرب به تحصیل پرداخت. او از محدودیت اندیشهٔ استادان خود در عذاب بود. | '''طه حسین''' (۱۴ نوامبر ۱۸۸۹ – ۲۸ اکتبر ۱۹۷۳) نویسنده و سخنور مصری و از پیشگامان جنبش نوگرایی در [[مصر]] بود. طاها در اثر عفونت چشم در سن سه سالگی نابینا شد. پس از درس گرفتن از یک آموزگار سنتی در جوانی راهی [[دانشگاه الازهر]] شد و در آنجا در رشته الهیات و ادبیات عرب به تحصیل پرداخت. او از محدودیت اندیشهٔ استادان خود در عذاب بود. | ||
زمانی که دانشگاه ملی [[قاهره]] در سال ۱۹۰۸ تأسیس گشت، حسین با وجود نابینایی و تهیدستی، بزودی جایی برای خود در این دانشگاه باز کرد. او نخستین دانشآموختهٔ این دانشگاه بود که به دریافت دکترا نائل آمد. پس از آن در ۱۹۱۴ به سوربن رفت و در [[پاریس]] نیز در ۱۹۱۷ رسالهٔ دکترایی تحت عنوان «فلسفهٔ اجتماعی [[ابنخلدون]]» نگاشت. در بازگشت به مصر استاد ادبیات عرب و یکی از بنیادگذاران دانشگاه [[اسکندریه]] شد. | زمانی که دانشگاه ملی [[قاهره]] در سال ۱۹۰۸ تأسیس گشت، حسین با وجود نابینایی و تهیدستی، بزودی جایی برای خود در این دانشگاه باز کرد. او نخستین دانشآموختهٔ این دانشگاه بود که به دریافت دکترا نائل آمد. پس از آن در ۱۹۱۴ به سوربن رفت و در [[پاریس]] نیز در ۱۹۱۷ رسالهٔ دکترایی تحت عنوان «فلسفهٔ اجتماعی [[ابنخلدون]]» نگاشت. در بازگشت به مصر استاد ادبیات عرب و یکی از بنیادگذاران دانشگاه [[اسکندریه]] شد. | ||
=زندگینامه= | == زندگینامه == | ||
طه حسین در بیستم [[ربیع الاول]] سال ۱۳۰۷ هجری در مصر به دنیا آمد. پدرش کارمند شرکت دولتی قند و شکر بود، که سیزده فرزند داشت و طه حسین هفتمین فرزند خانوادهاش بود. | |||
طه حسین در بیستم ربیع الاول سال ۱۳۰۷ هجری در مصر به دنیا آمد. پدرش کارمند شرکت دولتی قند و شکر بود، که سیزده فرزند داشت و طه حسین هفتمین فرزند خانوادهاش بود. | |||
طه حسین در دوران کودکی به چشم درد مبتلا شد، بر اثر بیتوجهی و معالجه غلط، در سن شش سالگی چشمانش را از دست داد و نابینا شد، اما به هیچ وجه ناامید و مأیوس نشد و در روستای محل تولدش تحصیلات ابتدائی و [[قرآن]] را با جدیت و علاقمندی آموخت. سه سال در دانشگاه الازهر تحصیل کرد و آخرین درسی را که [[شیخ محمد عبده]]، در زمستان سال ۱۹۰۵ میگفت، استماع کرد. | طه حسین در دوران کودکی به چشم درد مبتلا شد، بر اثر بیتوجهی و معالجه غلط، در سن شش سالگی چشمانش را از دست داد و نابینا شد، اما به هیچ وجه ناامید و مأیوس نشد و در روستای محل تولدش تحصیلات ابتدائی و [[قرآن]] را با جدیت و علاقمندی آموخت. سه سال در دانشگاه الازهر تحصیل کرد و آخرین درسی را که [[شیخ محمد عبده]]، در زمستان سال ۱۹۰۵ میگفت، استماع کرد. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۲: | ||
طه حسین پس از ادامه تحصیل نزد اساتید بزرگ مصر، مسافرتهائی به فرانسه داشت و دکترای خود را از [[دانشگاه سوربن]] فرانسه دریافت کرد. | طه حسین پس از ادامه تحصیل نزد اساتید بزرگ مصر، مسافرتهائی به فرانسه داشت و دکترای خود را از [[دانشگاه سوربن]] فرانسه دریافت کرد. | ||
او | او زبانهای فرانسه، یونانی و لاتینی را آموخت و حتی چندین کتاب را از فرانسه به زبان یونانی و عربی ترجمه کرد. دکتر طه حسین دارای رسالههای علمی ممتاز در زمینه های مختلف است. او در سمتهای گوناگونی مانند استادی دانشگاه مصر، ریاست دانشکده ادبیات، ریاست دانشگاه اسکندریه و وزیر معارف مصر خدمت کرد و از جمله خدمات ارزنده او، در زمان وزارت معارف، رایگان نمودن تحصیلات ابتدائی و مقدماتی و فنی بود. | ||
وی علاوه بر | وی علاوه بر فعالیتهای فوق با مجلهها، نشریات و انجمنهای مختلف در [[دمشق]]، [[پاریس]]، [[تهران]]، [[آلمان]]، مادرید، بغداد و [[رم]]، همکاری و عضویت داشت و از دولت فرانسه نشان امتیاز و از دانشگاههای مادرید و کمبریج، درجه دکترای افتخاری دریافت کرد. | ||
از دکتر طه حسین، شصت و یک جلد کتاب ارزشمند، به جای مانده، که معروفترین آنها کتاب ((الایام)) یعنی روزها، در دو جلد است. این کتاب به هشت زبان فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، ایتالیائی، اسپانیائی، روسی، فارسی و چینی ترجمه و منتشر گردیده است. | از دکتر طه حسین، شصت و یک جلد کتاب ارزشمند، به جای مانده، که معروفترین آنها کتاب ((الایام)) یعنی روزها، در دو جلد است. این کتاب به هشت زبان فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، ایتالیائی، اسپانیائی، روسی، فارسی و چینی ترجمه و منتشر گردیده است. | ||
خط ۷۲: | خط ۷۰: | ||
دکتر طه حسین عقیده داشت: تحصیل علم همان اندازه برای مردم ضرورت دارد که آب و هوا ضروری است. | دکتر طه حسین عقیده داشت: تحصیل علم همان اندازه برای مردم ضرورت دارد که آب و هوا ضروری است. | ||
=کتابهای ترجمه شده به فارسی= | == کتابهای ترجمه شده به فارسی == | ||
# علی هامش السیره، در سه جلد تحت عنوان ((پیرامون سیره نبوی)) ترجمه بدر الدین کتابی. | # علی هامش السیره، در سه جلد تحت عنوان ((پیرامون سیره نبوی)) ترجمه بدر الدین کتابی. | ||
# | # | ||
خط ۸۲: | خط ۷۹: | ||
# علی و بنوه، تحت عنوان ((علی و فرزندانش)) ترجمه توسط محمد علی شیرازی. | # علی و بنوه، تحت عنوان ((علی و فرزندانش)) ترجمه توسط محمد علی شیرازی. | ||
=تعداد دیگری از کتابهای مهم دکتر طه حسین= | == تعداد دیگری از کتابهای مهم دکتر طه حسین == | ||
# یادنامه ابوالعلاء. | # یادنامه ابوالعلاء. | ||
# رساله دکترای او به زبان فرانسه درباره ((ابن خلدون)). | # رساله دکترای او به زبان فرانسه درباره ((ابن خلدون)). | ||
خط ۱۰۳: | خط ۹۹: | ||
# [[بهشت]] خارها. | # [[بهشت]] خارها. | ||
=فوت طه حسین= | == فوت طه حسین == | ||
وی سال ۱۳۱۹ هجری در ۸۴ سالگی در مصر زندگی را بدرود گفت. | وی سال ۱۳۱۹ هجری در ۸۴ سالگی در مصر زندگی را بدرود گفت. | ||
=منبع= | == منبع == | ||
[https://olama-orafa.ir/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B7%D9%87-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86/ برگرفته از سایت زندگینامه دکتر طه حسین - علماوعرفا] | [https://olama-orafa.ir/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%AF%DA%A9%D8%AA%D8%B1-%D8%B7%D9%87-%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86/ برگرفته از سایت زندگینامه دکتر طه حسین - علماوعرفا] | ||
[[رده:تاریخنگاران]] | [[رده:تاریخنگاران]] |