۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' آنها ' به ' آنها ') |
جز (جایگزینی متن - 'مادری اش' به 'مادریاش') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
شیخ آقا بزرگ نیز از وی به بزرگی یاد کرده و از مشایخ او، بزرگانی هم چون محمد بن شهر آشوب و عربی بن مسافر را ذکر مینماید. <ref>شیخ آقا بزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ص 338</ref> یحیی بن سعید دو پسر به نامهای شیخ حسن و شیخ احمد داشته که هر یک از عالمان و فقیهان بزرگ حله بودهاند. خاندان یحیی بن سعید از خاندانهای دانشمند و مورد احترام در حله قرن هفتم به شمار میروند. | شیخ آقا بزرگ نیز از وی به بزرگی یاد کرده و از مشایخ او، بزرگانی هم چون محمد بن شهر آشوب و عربی بن مسافر را ذکر مینماید. <ref>شیخ آقا بزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ص 338</ref> یحیی بن سعید دو پسر به نامهای شیخ حسن و شیخ احمد داشته که هر یک از عالمان و فقیهان بزرگ حله بودهاند. خاندان یحیی بن سعید از خاندانهای دانشمند و مورد احترام در حله قرن هفتم به شمار میروند. | ||
محقق پس از آن که ادبیات عرب را که زبان | محقق پس از آن که ادبیات عرب را که زبان مادریاش بود، فراگرفت در عنفوان جوانی به آموختن [[منطق]]، [[حکمت]]، ریاضیات، [[هیئت]]، [[کلام]] و سپس فقه و اصول پرداخت. وی از محضر اساتید بزرگ حوزه ی حله بهرهها جست و پس از اندک زمانی در رشتههای گوناگون علمی به مقام استادی رسید و در فقه و اصول به دریافت اجازه ی [[اجتهاد]]<ref>ر. ک:مقاله اجتهاد</ref> از اساتید خود نائل آمد. | ||
نبوغ و استعداد سرشار و ژرف نگری محققانه و روانی گفتار وی، شاگردان علوم اسلامی را گردش جمع کرده و وی را از برجسته ترین اساتید حوزه حله به شمار آورد به گونهای که بعد از رحلت استادش، در سال 645هجری مرجعیت عامه ی [[شیعه]] را به عهده گرفت و لقب محقق را برازنده ی خویش ساخت. | نبوغ و استعداد سرشار و ژرف نگری محققانه و روانی گفتار وی، شاگردان علوم اسلامی را گردش جمع کرده و وی را از برجسته ترین اساتید حوزه حله به شمار آورد به گونهای که بعد از رحلت استادش، در سال 645هجری مرجعیت عامه ی [[شیعه]] را به عهده گرفت و لقب محقق را برازنده ی خویش ساخت. |