۸۷٬۸۹۹
ویرایش
تأملی بر پیشینه وحدت اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'برجسته ترین' به 'برجسته‌ترین'
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - 'برجسته ترین' به 'برجسته‌ترین') |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
=بخش پایانی= | =بخش پایانی= | ||
و در پایان در کتاب تصریح شده است: پس از وفات [[پیامبر اسلام]] (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگری‌ها، تلاش‌های وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، وبدین ترتیب مساله وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه ناهمسازگری که بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی بروز می‌یابد، به | و در پایان در کتاب تصریح شده است: پس از وفات [[پیامبر اسلام]] (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگری‌ها، تلاش‌های وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، وبدین ترتیب مساله وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه ناهمسازگری که بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی بروز می‌یابد، به برجسته‌ترین مؤلفه‌های تاریخ اسلام تبدیل می‌گردد. در طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامی‌مانند بسیاری دیگر از آموزه‌ها و ارزش‌ها، تعاریف متفاوت و قرائت‌های گوناگون شده است. و حتی پاره‌ای از تلاش‌های وحدت طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوکسیال)، با هدف وحدت مسلمانان به ناهمسازگری‌های جهان اسلام دامن زده‌اند، تا آن جا که گاه شعار وحدت به حربه‌ای علیه جوهره خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسکی برای توجیه بیداد و یا انکار اقلیت از سوی اکثریت بدل آمده است. نمونه‌های متعددی از این دست تلاش‌ها را چه در حوزه اندیشه و چه در حوزه قدرت سیاسی، در تاریخ اسلام می‌توان یافت. | ||
[[رده:کتاب‌‌ها]] | [[رده:کتاب‌‌ها]] | ||