۸۷٬۷۹۸
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نزدیک ترین' به 'نزدیکترین') |
جز (جایگزینی متن - 'جامع ترین' به 'جامعترین') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
پس از تعطیلی مجله عروة الوثقی، سیدجمال برای ادامه مبارزه به ایران سفر کرد. شیخ محمد عبده نیز از استاد خود جدا شد و به بیروت بازگشت، زیرا از رفتن به مصر محروم بود. این آخرین دیدار دو مرد بزرگ الهی بود. شیخ محمد در بیروت بیشتر به کارهای اصلاحی از طریق نوشتن کتاب و مقالات بیدارگرانه میپرداخت و مقالات او در روزنامه «ثمرات الفنون» به چاپ میرسید. وی در بیروت با کتاب ارزشمند نهج البلاغه آشنا شد و چنان شیفته آن گردید که تصمیم گرفت شرحی ادبی بر این کتاب بنگارد. | پس از تعطیلی مجله عروة الوثقی، سیدجمال برای ادامه مبارزه به ایران سفر کرد. شیخ محمد عبده نیز از استاد خود جدا شد و به بیروت بازگشت، زیرا از رفتن به مصر محروم بود. این آخرین دیدار دو مرد بزرگ الهی بود. شیخ محمد در بیروت بیشتر به کارهای اصلاحی از طریق نوشتن کتاب و مقالات بیدارگرانه میپرداخت و مقالات او در روزنامه «ثمرات الفنون» به چاپ میرسید. وی در بیروت با کتاب ارزشمند نهج البلاغه آشنا شد و چنان شیفته آن گردید که تصمیم گرفت شرحی ادبی بر این کتاب بنگارد. | ||
وی درباره آشنایی اش با نهج البلاغه میگوید: «بر حسب تقدیر و به طور تصادفی با کتاب نهج البلاغه آشنا شدم و این تصادف در وقتی بود که دچار دگرگونی و تشویش خاطر و افسردگی شده و از کارهایم بازمانده بودم. هر گاه از مطالعه قسمتی صرف نظر میکردم و به قسمت دیگر کتاب میپرداختم، کاملاً موضوع جدید و مطلب تازه ای را احساس میکردم». | وی درباره آشنایی اش با نهج البلاغه میگوید: «بر حسب تقدیر و به طور تصادفی با کتاب نهج البلاغه آشنا شدم و این تصادف در وقتی بود که دچار دگرگونی و تشویش خاطر و افسردگی شده و از کارهایم بازمانده بودم. هر گاه از مطالعه قسمتی صرف نظر میکردم و به قسمت دیگر کتاب میپرداختم، کاملاً موضوع جدید و مطلب تازه ای را احساس میکردم». | ||
شیخ محمد عبده عقیده داشت زبان عربی هر روز دچار تغییرات میشود و جوانان، نثر قدیم و بلیغ عرب را درک نمیکنند. به همین خاطر در شرحش بر نهج البلاغه تکیه زیادی بر بلاغت این کتاب نموده و از مطرح کردن مسائلی که باعث تنش میان شیعه و سنی میشود، پرهیز کرده است. وی در مقدمه شرح نهج البلاغه مینویسد: «در میان کسانی که به این لغت سخن میگویند کسی نیست مگر آن که اعتراف دارد سخن امام علی بن ابیطالب(علیه السلام) بلیغ ترین سخنان بعد از کلام خدای تعالی و گفتار پیامبر(صلی الله علیه وآله) است و مایه سخن از همه افزون تر و اسلوب گفتارش از همه والاتر و در فراهم آوردن معانی بزرگ، سخن او | شیخ محمد عبده عقیده داشت زبان عربی هر روز دچار تغییرات میشود و جوانان، نثر قدیم و بلیغ عرب را درک نمیکنند. به همین خاطر در شرحش بر نهج البلاغه تکیه زیادی بر بلاغت این کتاب نموده و از مطرح کردن مسائلی که باعث تنش میان شیعه و سنی میشود، پرهیز کرده است. وی در مقدمه شرح نهج البلاغه مینویسد: «در میان کسانی که به این لغت سخن میگویند کسی نیست مگر آن که اعتراف دارد سخن امام علی بن ابیطالب(علیه السلام) بلیغ ترین سخنان بعد از کلام خدای تعالی و گفتار پیامبر(صلی الله علیه وآله) است و مایه سخن از همه افزون تر و اسلوب گفتارش از همه والاتر و در فراهم آوردن معانی بزرگ، سخن او جامعترین گفتارهاست». | ||
=اصلاح برنامههای مدارس اسلامی در بیروت= | =اصلاح برنامههای مدارس اسلامی در بیروت= | ||
شیخ محمد عبده که شاگرد سیدجمال بود همانند او روحیه اصلاحگری و مبارزاتی فراتر از محدوده جغرافیایی خود داشت. او به تمام دنیای اسلام میاندیشید. هنگامی که وی در بیروت به سر میبرد از سوی سلطان عبدالحمید پادشاه عثمانی دستوری صادر شد که طی آن هیأتی با ریاست شیخ الاسلام عثمانی به اصلاح برنامههای مدارس اسلامی بپردازد. محمد که روح پر تلاطم او آرام نمیگرفت، لایحه ای دراینباره نوشت و پس از اکمال آن برای شیخ الاسلام عثمانی فرستاد و با این کار خود در اصلاح مدارس اسلامی شریک شد. وی در این لایحه پیشنهادهایی در مورد هر یک از دورههای تحصیلی و حتی معلمان ارائه داد. | شیخ محمد عبده که شاگرد سیدجمال بود همانند او روحیه اصلاحگری و مبارزاتی فراتر از محدوده جغرافیایی خود داشت. او به تمام دنیای اسلام میاندیشید. هنگامی که وی در بیروت به سر میبرد از سوی سلطان عبدالحمید پادشاه عثمانی دستوری صادر شد که طی آن هیأتی با ریاست شیخ الاسلام عثمانی به اصلاح برنامههای مدارس اسلامی بپردازد. محمد که روح پر تلاطم او آرام نمیگرفت، لایحه ای دراینباره نوشت و پس از اکمال آن برای شیخ الاسلام عثمانی فرستاد و با این کار خود در اصلاح مدارس اسلامی شریک شد. وی در این لایحه پیشنهادهایی در مورد هر یک از دورههای تحصیلی و حتی معلمان ارائه داد. |