۸۸٬۰۰۹
ویرایش
سید محمد مجاهد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ترین' به 'ترین'
جز (جایگزینی متن - 'مادری اش' به 'مادری‌اش') |
جز (جایگزینی متن - ' ترین' به 'ترین') |
||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
== عزم جهاد == | == عزم جهاد == | ||
در دوران زعامت آیت‌الله سید محمد طباطبایی دوره دوم [[جنگ]] [[ایران]] و [[روسیه]] آغاز گردید و روحانیت به زعامت آن فقیه گرانقدر در آن نقش موثر به عهده داشت و به همین سبب نیز ایشان به آیت‌الله مجاهد شهرت یافت. | در دوران زعامت آیت‌الله سید محمد طباطبایی دوره دوم [[جنگ]] [[ایران]] و [[روسیه]] آغاز گردید و روحانیت به زعامت آن فقیه گرانقدر در آن نقش موثر به عهده داشت و به همین سبب نیز ایشان به آیت‌الله مجاهد شهرت یافت. | ||
دوران سلطنت [[فتحعلی شاه]] که بخشی از آن معاصر با زندگانی آیت‌الله مجاهد بود یکی از | دوران سلطنت [[فتحعلی شاه]] که بخشی از آن معاصر با زندگانی آیت‌الله مجاهد بود یکی از حساس‌ترین و بحرانی‌ترین مراحل تاریخ ایران و جهان محسوب می‌شود. در آن زمان در میان دولت‌های قدرتمند جهان رقابت شدیدی در دست یابی به مناطق [[آسیا]] و [[آفریقا]] شروع شده بود این سیاست از سوی دول قدرتمند ((سیاست مستعمرانی)) نام گرفته بود. نقش ایران در آسیا به موجب رابطه با اهمیتی که با [[هند]] زرخیز داشت از اهمیت خاصی برخوردار بود و از این رو ایران در آغاز عصر سیاست استعماری در میدان رقابت قدرت‌های استعماری قرارداشت<ref>تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دوره معاصر، سعید نفیسی، ج 1، ص 77، موسسه مطبوعات شرق.</ref>. | ||
پس از جنگ‌های دوره اول ایران و روسیه و شکست ایران در سال 1228 ق. پیمان متارکه جنگ موسوم به [[عهدنامه گلستان]] بین ایران و روسیه به امضا رسید و به موجب آن، دربند، [[باکو]]، شیروان، قراباغ و قسمتی از خاک ایران جدا و به روسیه ملحق شد و دولت ایران از هر گونه ادعایی نسبت به [[گرجستان]] و [[داغستان]] و مینگرلی و آبخازی صرف نظر کرد<ref>تاریخ روابط خارجی ایران، عبدالرضا هوشنگ ابدوی، ص 223، انتشارات امیرکبیر.</ref>. | پس از جنگ‌های دوره اول ایران و روسیه و شکست ایران در سال 1228 ق. پیمان متارکه جنگ موسوم به [[عهدنامه گلستان]] بین ایران و روسیه به امضا رسید و به موجب آن، دربند، [[باکو]]، شیروان، قراباغ و قسمتی از خاک ایران جدا و به روسیه ملحق شد و دولت ایران از هر گونه ادعایی نسبت به [[گرجستان]] و [[داغستان]] و مینگرلی و آبخازی صرف نظر کرد<ref>تاریخ روابط خارجی ایران، عبدالرضا هوشنگ ابدوی، ص 223، انتشارات امیرکبیر.</ref>. | ||