سید موسی صدر: تفاوت میان نسخه‌ها

!سید موسی صدر

|متولد

|۱۴ خرداد سال ۱۳۰۷

|قم/ ایران

نای و نی، به اهتمام و ترجمهٔ علی حجتی کرمانی، چاپ اول: ۱۳۸۳، چاپ دوم: ۱۳۹۱

ادیان در خدمت انسان

 

امام موسی صدر پس از اتمام سیکل اول و بخش مقدمات علوم حوزوی، در خرداد سال ۱۳۲۲ رسماً به حوزه علمیه قم وارد شد. استادان فقه و اصول او در قم حضرات آیات سیدمحمدباقر سلطانی طباطبایی، سیدجلال‌الدین طاهری، سیدحسین طباطبایی بروجردی، شیخ عبدالجواد جبل‌‌عاملی، محمد حجت کوه‌کمری، سیدمحمد حجت، سیداحمد خوانساری و سیدمحمد محقق داماد بودند و فلسفه را نزد علامه سیدمحمدحسین طباطبایی و سیدرضا صدر فراگرفت. از دوستان اصلی و هم بحث صدر در قم، می‌توان سیدموسی شبیری زنجانی، سیدمحمد بهشتی، سیدعبدالکریم موسوی اردبیلی و ناصر مکارم شیرازی را نام برد. امام موسی صدر در کنار تحصیلات حوزوی، دروس دبیرستان خود را به اتمام رساند و در سال ۱۳۲۹ به عنوان اولین دانشجوی روحانی در رشته «حقوق در اقتصاد» (معادل رشته اقتصاد کنونی) به دانشگاه تهران وارد و در سال ۱۳۳۲ فارغ‌التحصیل شد.  

== نامه نگاری های امام موسی صدر در راه وحدت مسلمانان ==

ما می‌بینیم شیخ ابوجعفر محمدبن‌حسن طوسی، هزار سال پیش، کتابی به نام «الخلاف» در فقه تطبیقی تألیف می‌کند و نیز علامه حلّی، حسن بن یوسف بن مطهر، به پیروی از شیخ، همین مسیر را با تألیف «التذکرة» ادامه می‌دهد. در واقع، فقه تطبیقی همان هسته صالح برای رویانیدن وحدت فقهی و تکمیل وحدت شریعت است. در دوره ما، از حدود سی سال پیش، گروهی از نخبگان دانشمند و مجاهدان بزرگ از سلک علمای اسلام دست به تأسیس «دارالتقریب بین‌المذاهب‌الاسلامیه» در شهر قاهره زدند که از جمله آنان علمای گران‏سنگی همچون استاد بزرگ مرحوم شیخ عبدالحمید سلیم و استاد مرحوم شیخ محمود شلتوت و مرحوم شیخ محمد محمد المدنی رئیس دانشکده شریعت الازهر را می‌توان نام برد، و نیز از دیگر دانشمندان بزرگ در لبنان و ایران و عراق باید از آیت‏الله سیدعبدالحسین شرف‌الدین و مرجع بزرگ شیعیان جهان مرحوم آیت‏الله العظمی سیدحسین بروجردی و استاد علامه شیخ محمدتقی قمی، مسئول دائم دارالتقریب، نام برد.  

=بیداری اسلامی در منظومه فکری امام موسی صدر=

عالم اسلامی کسی است که از دانش، آگاهی، دانایی و معرفت برخوردار است. علما پرچمدران علم، دین و آگاهی‌اند و موفقیت‌های مسلمانان در زمینه‌های مختلف علمی، فرهنگی، سیاسی واجتماعی مرهون رهنمودها و ارشاد علما و روحانیون است. علما در نزد مردم از جایگاهی بالایی برخوردارند. علما و روحانیون نگهبان دین و دنیا و ورثان پیامبر و اهل بیت پیامبر و پناهگاه واقعی وهدایت کننده مرد‌ند. بسیاری بر این باورند که بیداری اسلامی در جهان از وجود مرجعیت و روحانیت نشأت گرفته وملت ایران دین، مکتب اهل بیت(ع)، انقلاب اسلامی، پیروزی در جنگ، پیشرفت های علمی وفناوری را از مرجعیت و روحانیت دارند. زیرا در تقویت ایمان و انگیزش میان مسلمانان, نقش موثر و راهبردی روحانیت در تمامی عرصه‌های سیاسی و اجتماعی ممالک اسلامی بر همگان اثبات شده است. نمونه بارز آن حضور علمای بزرگ دردفاع مقدس است و آنچه باعث پیروزی رزمندگان ما در هشت سال دفاع مقدس شد برتری سلاح، تجهیزات یا تاکتیک‌ها نبود زیرا دشمن در همه اینها برتری قابل ملاحظه‌ای داشت و نیروی ایمان عامل ختثی کردن برتری دشمن و علت پیروزی شد. روحانیت طی جنگ همواره در جبهه‌ها حضورداشت و باعث ثبات قدم و پایداری رزمندگان می‌شد و به آنها روحیه می‌داد. اولین کارکرد روحانیت، ایجاد اعتماد بین دین و ملت است. زیرا حضورمستقیم روحانیت در همه زوایای زندگی اجتماعی و فردی ملت‌ها به‌رغم همه تنگناها و دشواری‌ها و هدایت مردم در مقاطع سخت این اعتماد را روزافزون کرده و همواره این اعتماد به شکل دو سویه وجود داشته است. هم‌چنین روحانیت و مرجعیت نقش مستقیم در بقای نظام، انقلاب وعقاید مردم و سرزمین ایران داشته است, رهبری روحانیت و حضور آنها در قیام‌های تنباکو، تبریز، مشروطه و دفاع مقدس برگ‌های زرین تاریخ روحانیت در دفاع از کشور، انقلاب و اسلام است.

امام موسی صدر در سال‌های حضور در نجف به لبنان سقر کرد و در آنجا با مرجع دینی شیعیان آن سامان, یعنی مرحوم علامه سید شرف‌الدین دیدار کرد. علامه با دیدن امام موسی صدر گویی گمشده‌ای را یافته است؛ گمشده‌ای که می‌تواند پس از او زعامت شیعیان محروم و مظلوم لبنان را به دست گیرد و ایشان را به سوی سر منزل مقصود هدایت کند لذا به فرزندانش وصیت کرد پس از او به دنبال سید موسی صدر بروند و او را برای هدایت و زعامت شیعیان به لینان بیاورند. با رحلت علامه فرزندانش به ایران آمده و وصیت او را مطرح کردند و امام صدر با توضیه بزرگان حوزه علمیه قم نظیرآیت‌الله العظمی بروجردی این مسئولیت را پذیرفت و به همراه خانواده به لینان هجرت کرد؛ هجرتی که سرآغاز تحولی عمیق در لبنان بود.

امام موسی صدر در گام نخست تمام لبنان را زیر پا کذارد و از شمال تا جنوب را طی طریق کرد وبا مردم و دردهای‌شان آشنا شد. او مشکل فقر را عمده‌ترین عاملی دانست که بر حیات مادی و معنوی و هویت انسانی طبقه فرودست لبنان ضربه می زند. به همین دلیل حل موضوع فقر را در دستور کار قرار داد. جمعیت نیکوکاری (البر و الاحسان) که از زمان علامه شرف الدین بنیان نهاده شده بود به دست او گسترش یافت و از مردم خواسته شد به هیچ وجه به متکدیان پولی پرداخت نکنند. این در شرایطی بود که پدیده گدایی در لبنان به ویژه دربخش‌های جنوب بیداد می‌کرد و به صورت یک شغل درآمده بود. امام موسی صدر کمک ها را هدفمند کرد و از آنجا که می‌دانست برای سیر کردن دائمی یک انسان باید به او ماهیگیری یاد داد، با تاسیس مدرسه صنعتی جبل عامل یتیمان را تحت تعلیم قرار داد و حرفه های مفید را به آنها آموخت. او مدیریت این مدرسه را به شهید دکتر مصطفی چمران سپرد؛ انسانی که وارستگی و ایمان او در ایران بر کسی پوشیده نیست. امام صدر کوشید تا با تأسیس(خانه دختران)یا (بیت الفتات) هدایت و تربیت دختران را نیزهدفمند کند. دراین مکان حرفه هایی نظیرپرستاری و قالی بافی به دختران آموزش داده می شد و با ایجاد شغل برای آنها, ضمن رها کردن آنها از پدیده مذموم فقر، هویت، کرامت و شرفت آنها نیز حفظ می‌شد. با این شیوه‌ها امام موسی صدر توانست طی دو ماه پدیده‌گدایی را از شهر صور براندازد و مسیر را برای تعالی هموار کند. (همان، ص 88).

رژیم صهیونیستی و مسأله فلسطین یکی از دغدغه‌های اصلی امام موسی صدر بود. هم‌مرزی لبنان با سرزمین‌های اشغالی و حضور برخی طوایفی که از اسرائیل خط می‌گرفتند، مسئله رژیم صهیونیستی را به عنوان موضوعی امنیتی برای لبنان مطرح می‌کرد. علاوه بر آن سکونت آوارگان فلسطینی به ویژه در جنوب لبنان باعث شده بود که اسرائیل گاه و بیگاه و بدون رعایت موازین بین‌المللی این مناطق را بمباران کند و در کنار کشتار فلسطینی ها تعداد زیادی از لبنانی ها را نیزبه خاک و خون بکشد. در برابر این تعرضات گروه هایی از طوایف لبنان به ویژه فالاتژها با چراغ سبز رژیم صهیونیستی, فلسطینیان را عامل این مشکل دانسته و به آنها تعرض می‌کردند. امام موسی صدر با درک عمیق خود دریافته بود که از کنار هر دو موضوع نمی‌توان به سادگی گذشت. او نخست به

امام موسی صدر در زمینه فلسفه و فلسفه اسلامی اطلاعاتی عمیق و گسترده داشت چنان که ازفلسفه های جدید و معاصر نیز آگاه بود و بدیهی است که از فلسفه قدیم و منطق ارسطویی نیز آگاهی داشت. مهم‌ترین مسایل فکری مطرح شده از سوی امام موسی صدر مسایل عقیدتی و فروع آن؛ نظیربحث نبوت، اجتهاد، مسایل الهیات و موضوغات مربوط به آن؛ مانند بحث وجود و صفات و افعال

اسلام با اصول و مبادی عقیدتی خود مبانی فکری برای انسان مسلمان قرار داده که مفاهیم معینی را در درون او تثبیت می‌کند که عنصری چوهری برای ایمان و رفتار او به شمار می‌آید. از دیدگاه امام صدرهستی فراهم آمده از اجزایی است که به لحاظ تکوین، کارکرد و تداوم ارتباطی شگرف با یکدیگر دارند: «هستی موجودی یگانه است. تمام هستی حرکت و حیات و نظم و رویکرد به سوی خداست» اما خروج از قاعده نظم موجود در هستی که در برخی حوادث غیر مترقبه مانند طوفان, زلزله ... مشاهده می‌شود, از دیدگاه صدر دارای قاعده‌ای است: «قاعده‌ای که برای این گونه حوادث از دل آموزه‌های دینی می‌توان دریافت تأکید فزون‌تر بر انسان است که بر جهان ونیروهای طبیعی سیطره یابد. زیرا انسان... اگر با سرما، گرما و دشمن مواجه نشود؛ برای غلیه بر ای مشکلات دست به کار نخواهد شد و در مسیر کشف حقایق نخواهد شتافت». (فضل الله، هادی، حوزه‌های اندیشه ‌ای امام موسی صدر ترجمه مجید مرادی، پگاه حوزه 17 تیر 1385، شماره 186، ص17). افزون بر این اسلام مفهوم انسان را معین کرده است. انسان از مخلوقاتی است که از دو نیروی عقلانی و شهوانی بهره می‌برد. او موجودی مستقل است که به لحاظ احساسات و مشاعر از دیگرموجودات متمایز است. خدا او را از ماده آفریده اما به عقل مجهز کرد و به او آزادی بخشید و سلطه برموارد دیگر را برای او فراهم کرد تا او خلیفه خدا بر روی زمین باشد. بنبراین؛ او موجودی یگانه

است. صدر در این باب می‌گوید: انسان، این بخش ممتاز از جهان, ذاتا نیکوکار است و فطرتش گرایش به دین راست و درست دارد و بنا به آفرینش خود، می‌تواند در خطی که برایش ترسیم شده حرکت کند. او در سلوکش به سوی کمال مجبور است؛ نه اینکه مجبور باشد تنها تسبیح بگوید. او یعنی انسان، هم چنین خلیفه خدا بر روی زمین قرار داده شده و کلیدهای هستی به دست اوست... و تمام نیروهای هستی به تسخیر او در آمده است. مفهوم خلیفه به درستی گویای استقلال انسان و آزادی کامل او در کار وکنش بر روی زمین است. خدا انسان را آزد آفرید وبه علم و مدنیت و معرفت فراخواند تا او را تعالی بخشد و برتری‌اش را بر بسیاری مخلوقات به او بفهماند:ولقد گرم نی آدم و حملنا هم فی‌لبر و البحر و رزقنهم من‌الطیبات و فشلناهم علی کثیرتفضیلاً. (اسراء /70). آموزه‌های اسلامی تأکید می‌کنند که خدا به انسان از هر کسی نزدیک تراست و این همان چیزی است که در آیه نحن اقرب الیه من حبل الورید. (ق /15). واذا سالک عبادی عنی فانی قریب اجیب دعوه الداع اذا دعان. (بقره/186). بدان اشارت رفته است. (فضل الله، هادی، حوزه‌های اندیشه ‌ای امام موسی صدر ترجمه مجید مرادی، پگاه حوزه 17 تیر 1385، شماره 186، ص17).

اسلام مفاهیمی جدید از بسیاری مسایل و موضوعات مهم ارئه می‌کند؛ مانند کار انسان که وقتی هدفمند و دارای نقشی کارآمد در تفییر جامعه به سوی خیر باشد به مثابه عبادت خالصانه برای خداست. امام موسی صدر مسئولیت های انسان را فرتر ازحد اشباع غرایز و تمایلات می‌داند و انسان را به تحقق انسانیت تعالی یافته بر دیگر موجودات از راه عمل نیک مکلف می داند. از نگاه وی کار انسان مورد توجه اسلام است کار انسان تنها نیروی شکل‌دهنده به تاریخ، حرکت و تکامل تاریخ است. کار انسان نتیجه تعامل میان انسان و جهان است. پس قهرمان یگانه در عرصه تاریخ انسان است و مسئولیتی که بر کار انسان مترتب است بر جایگاه ویژه انسان و تأثیر ویژه وی تأکید می‌کند: «فمن یعمل مثقال ذرة خیراً ره و من یعمل مثقال ذرة شراً یره. (زلزال/8).

با مرور شتابان مفاهیم اسلامی نمی‌توان تمامی آنها را در سایه اندیشه امام صدر کاوش کرد؛ ولی یاد آور می شویم که وی معتقد بود. مفاهیم اسلامی به شرط درک درست و تطبیق درک سالم» رکن اساسی سازندگی عقاید افعال و اخلاق مسلمانان است. (فضل الله، هادی، حوزه‌های اندیشه ‌ای امام موسی صدر ترجمه مجید مرادی، پگاه حوزه 17 تیر 1385، شماره 186، ص17).

امام موسی صدر بر صلاحیت و شایستگی اسلام به عنوان مبنایی اخلاقی برای جامعه‌ ای پیشرفته و توسعه یافته تأکید می‌ورزید. البته مقصود وی آن نبود که اسلام با هرگونه پیشرفت وتکاملی موافق و سازگر نشان داده شود یا اینکه هدف علمای دین پوشاندن لایه‌ای از مشروعیت بروضعیت واقعی یا به تعبیردیگر مشروع‌سازی واقعبت باشد. اسلام چنانکنه امام موسی صدرمی‌فهمید اصلی بازدارنده است که به مدد آن؛ انسان مسلمان قدرت تمبیز میان خیر و شر و درست ونادرست را می‌یابد. از این رو وی به معرفی ماهیت اسلام می‌پردازد. از دیدگاه وی؛ تتها مجتهدانانی که قدرت عقلی و امکانات ضروری معرفت اجتهاد را دارا هستند و عامه مردم باید ازآنان پیروی کنند و این به مصلحت مردم در هر زمان و مکانی است تا تفسیرهایی را که به این هدف ومقصود خدمت می‌کند، برگزینند. یکی از وظایف اساسی که امام موسی صدر بر دوش خود احساس می‌کرد و بدان اهتمام داشت؛ رهاسازی اندیشه از قید و بندهای تقلید به هدف فهم صحیح دین بوده است؛ یعنی وی برآن بود که دین را باید به گونه‌ای فهمید که گوبی دوست و هم پیمان علم است و حقایق ثابت علمی را محترم می‌شمارد و به بحث و کاوش در هستی و اسرارآن تشویق می‌کند.

با توجه به دیدگاه عمل گرایانه و مهندسی فکری امام صدر درباره جوامع اسلامی؛ تشکیل جامعه اسلامی را یگانه راه نجات‌بخش و حلال مشکلات مسلمانان می‌داند. با توجه به امتزاج دیدگاه‌های تئوریک و عملی حفظ و صیات از فردیت فرد نه در قالب جسم, بلکه در چارچوب احیای روحیه بیداری و آگاهی می‌تواند محمل و زمینه‌ای ارزنده برای ظهور رهبری مناسب در جهان اسلام به منظور کسب، حفظ و نشرهویتی اسلامی برای نهضت‌های بیداری در منطقه و بلکه جهان باشد و صدای رسای ملت‌های آزادیخواه را به گوش جهانیان برساند و این سخن را نمی‌توان صرفاً ادعایی محض دانست. او احیاگر نوعی بیداری اسلامی بود که امثال سیدجمال الدین‌اسدابادی آن را

ایشان در سه مرحله طرح خویش را پایه ریزی و عملیاتی نمود:

1- مرحله آغازین یا همان اقدام به بیداری مردم مسلمان که پس از سال‌ها عقب‌ماندگی ومحرومیت از لبنان آغاز کرد و سپس به دیگر کشورها از جمله شمال افریقا صادر و آنان را احیاء کرد و حیاتی تازه بخشید.

با توجه به موارد مذکور می‌توان به این مهم رهنمون شد که آیت‌الله سید موسی صدر را خلاصه و جمع بین احیاگران معاصر در دوره کوتاه حضور در لبنان دانست؛ زیرا ایشان احیا کننده فعالیت عملی مرحوم سید جمال و فعالیت‌های فکری شهید صدر بود و به عبارت دیگرباید گفت اجرای تئوری‌های شهید صدر را در فعالیت‌های گسترده امام می‌توان دید و هم‌چنین حرکت به سمت تشکیل حکومت اسلامی که تمامی اقشار جامعه در آن بتوانند به راحتی زندگی کنند را به عنوان جمع شباهت‌های بین امام صدر، سید جمال الدین اسدآبادی و شهید صدرمی‌توان نام برد. حضرت امام خمینی (ره) قبل از عزیمت به پاریس به یاد امام صدر این نکته را یاد آور می ‌شود که اگر ایشان بودند جز سفر به لبنان دغدغه‌ای نداشتند و از آنجا به ایران می‌رفتند. (کمالیان، محسن، رنجبر کرمانی، علی اکبر، عزت شیعه، ج 2،تهران، نشرمولف، 1388، ص 140).

انقلاب اسلامی ایران بیشتر در لبنان و عراق تأثیر گذار بوده است و استکبار جهانی برای جلوگیری از رشد روزافزون انقلاب اسلامی در کشورهای اسلامی به ویژه این دو کشور سعی درتخریب چهره انقلاب اسلامی‌داشته است و در این راستا تلاش کرد تا امام موسی صدر در لبنان و شهید صدر را در عراق حذف کند. زیر این دو متفکر را دنباله ‌رو مسیر امام خمینی (ره) در ایران می‌دانست.  

در این بخش برای اثبات مطلب فوق به مقاله‌ایشان در روزنامه لوموند فرانسه یک هفته پیش از ربایش و زمینه هایی که باعث شد تا امام موسی صدر دست به چنین اقدامی بزند اشاره می‌شود.

امام صدر در بهار سال ۱۳۵۷ نماینده روزنامه فرانسوی لوموند را در بیروت به نجف اشرف فرستاده تا با انجام اولین مصاحبه بین‌المللی با امام خمینی افکار عمومی جهانیان را با امام و انقلاب اسلامی آشنا کند. (همان، ص 28). ایشان هم‌چنین در دیدارهای مکرر با رهبران سوریه, عربستان و برخی دیگر از کشورهای جهان عرب اهمیت انقلاب اسلامی ایران، پیروزی قریب‌الوقوع آن و ضرورت هم‌پیمانی آنان با انقلاب را به ایشان گوشزد کرد. (همان). این اقدام به ژرف‌اندیشی سیاسی-- اجتماعی ایشان و هم چنین هم سویی اش با انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی در راستای بیداری امت اسلامی صحه می‌گذارد. پس از این اقدامات امام صدر مقاله‌ای در حمایت از انقلاب اسلامی و امام خمینی با نام "ادامه حرکت انبیاء" را به رشته تحریر در آورد. (صدر، سید موسی، ادیان در خدمت انسان؛ جستارهایی درباره مسائل جهان معاصر، اهتمام و ترجمه تهران، موسسه فرهنگی و تحقیقاتی امام موسی صدر،1384، صص 137- 130). تا در نزدیکترین زمان به وقوع این حادثه بزرگ و قبل از ناپدید شدن نویسنده این مقاله شفاف عمیق و مستند، امروز نظرات امام درباره حرکت جهانی امام خمینی و انقلاب اسلامی در دسترس باشد.

ایشان در این مقاله بعد از تشریح شرایط سیاسی حکومت وقت و مردم ایران و بیان آن که یک انقلاب و تحول کاملاً توده‌ای و مردمی درحال رخ دادن است، آن را فرا و ورای جناح بندی‌های مرسوم در سیاست آن زمان جهان یعنی بلوک غرب و شرق می‌داند و با بیان این نکته بسیار مهم که ارتباط وثیق میان امام و امت را خاطرنشان کرده و رهبری حضرت امام را امتداد حرکت انبیای الهی معرفی می‌کند. وی معتقد است این اتفاق چشم‌اندازی جدید فرا روی تمدن بشری قرار خواهد داد. ایشان تصریح دارند که نهضت مردم ایران با تمام حرکت‌های مشابه خود در جهان تفاوت دارد. وی با بیان این‌که حق آن است که بگویم خاستگاه این حرکت، ایمان و آرمان آن همان اهداف بیکران انسانی؛ اخلاقی و انقلابی است، معتقد است موجی که امروزایران را در می‌نوردد بیش از هر چیز ندای پیامبران را دراذهان انسان‌ها تداعی می‌کند. امام صدر در عبارات فوق دنیای امروز را پیش چشم خوانندگان در آن دوران مجسم کرده وبیش از سه دهه پیش از وقوع بیداری اسلامی به معنای امروزی‌اش نوید آن را داده است و خاستگاه آن را نیزانقلاب اسلامی معرفی می‌کند. شاهد دیگری که از این مقاله می‌توان در جهت انطباق حرکت‌ و سیاست‌های امام موسی با حرکت انقلابی مردم ایران به رهبری امام راحل مطرح کرد، در جمله پایانی مقاله آمده است:" رژیمی که امروز با امواج نارضایتی مردم و خیل ناآرامی های داخلی رو به روست؛ دیروز از تضمین امنیت خلیج فارس، اقیانوس هند و حتی سومالی سخن می‌گفت. این امربیانگر آن است که هیچ چیز بیش از حرکت‌های مردمی این چنین آن را پریشان نمی‌سازد. از جمله این حرکت‌ها حرکت المحرومین است که خبرهای آن در میان مردم ایران انعکاس فراوانی یافته است".  

== نتیجه گیری ==

 

== پانویس ==

[https://www.taghrib.com/fa/pioneer/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C-%D8%B5%D8%AF%D8%B1-1 برگرفته از مقاله موجود درباره امام موسی صدر سایت مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]