۸۷٬۷۸۰
ویرایش
سید قیام‌الدین غازی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' فعالیت ها' به ' فعالیت‌ها'
جز (جایگزینی متن - ' ترین' به 'ترین') |
جز (جایگزینی متن - ' فعالیت ها' به ' فعالیت‌ها') |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
قیام الدین غازی در سال ۱۹۵۲ و در خانواده ای مشهور از «ایشان های» مقیم منطقة قاضی ملک در وادی وخش تاجیکستان به دنیا آمده است. نام وی نخستین بار در گردهمایی ها و تجمعات پاییز ۱۹۹۱ در مرکز شهر دوشنبه بر سر زبان ها افتاد. ایشان قیام الدین با سخنرانی های پر شورش، بلافاصله به یکی از نخستین رهبران تجمعات سال ۱۹۹۲ تبدیل شد. طی تجمعات و دیدارهای سال ۱۹۹۲ در کنار قاری محم دجان و رحیم نورالله بیک‌اف، مردم تاجیکستان به ایشان قیام الدین عنوان «ژنرال مردمی» را اعطا کرده بودند. | قیام الدین غازی در سال ۱۹۵۲ و در خانواده ای مشهور از «ایشان های» مقیم منطقة قاضی ملک در وادی وخش تاجیکستان به دنیا آمده است. نام وی نخستین بار در گردهمایی ها و تجمعات پاییز ۱۹۹۱ در مرکز شهر دوشنبه بر سر زبان ها افتاد. ایشان قیام الدین با سخنرانی های پر شورش، بلافاصله به یکی از نخستین رهبران تجمعات سال ۱۹۹۲ تبدیل شد. طی تجمعات و دیدارهای سال ۱۹۹۲ در کنار قاری محم دجان و رحیم نورالله بیک‌اف، مردم تاجیکستان به ایشان قیام الدین عنوان «ژنرال مردمی» را اعطا کرده بودند. | ||
تاسیس نهضت اسلامی تاجیکستان در سال ۱۹۷۲ میلادی، برگزاری بزرگ‌ترین تظاهرات در سال ۱۹۸۶ میلادی علیه دولت ضد دین [[کمونیسم]]، عضویت در مجمع علمای اسلامی [[افغانستان]] در دهه ۹۰ میلادی، عضویت در کمیسیون آشتی ملی در سال ۱۹۹۷ برخی از | تاسیس نهضت اسلامی تاجیکستان در سال ۱۹۷۲ میلادی، برگزاری بزرگ‌ترین تظاهرات در سال ۱۹۸۶ میلادی علیه دولت ضد دین [[کمونیسم]]، عضویت در مجمع علمای اسلامی [[افغانستان]] در دهه ۹۰ میلادی، عضویت در کمیسیون آشتی ملی در سال ۱۹۹۷ برخی از فعالیت‌های سیاسی سید قیام الدین غازی است. فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و دینی وی موجب شد که بارها دستگیر و حتی شکنجه شود که اولین دستگیری او به سال ۱۹۷۹ میلادی بر می گردد. در سال ۲۰۰۶ میلادی پس از درگذشت نوری و باتوجه به فشار سیاسی دولت به ظاهر از فعالیت‌های سیاسی کنار رفت، ولی به تربیت شاگردان، تبلیغ و نشر [[اسلام]] و تالیف مشغول بود. | ||
پس از پیروزی جبهه تحت حمایت دولت تاجیکستان در جنگ داخلی، ایشان قیام الدین و برخی از پیروانش به افغانستان مهاجرت کردند. در اتحاد نیروهای مخالفین (مقابل نیروهای دولت) که جمعی از اسلام گرایان، ملی‌گرایان و لیبرال های تاجیک بودند، ایشان قیام الدین مسئول جمع آوری کمک برای پناهندگان را بر عهده داشت و از این رو، وی سفرهای زیادی به [[ایران]] و کشورهای عرب و مسلمان منطقه برای جمع‌آوری کمک، داشت. پس از توافق صلح میان اتحاد مخالفین و دولت، ایشان قیام‌الدین در سال ۲۰۰۰ برای مداوای فرزند خردسالش که به گفته وی دچار بیماری فلج پا شده بود، به ایران سفر می کند. | پس از پیروزی جبهه تحت حمایت دولت تاجیکستان در جنگ داخلی، ایشان قیام الدین و برخی از پیروانش به افغانستان مهاجرت کردند. در اتحاد نیروهای مخالفین (مقابل نیروهای دولت) که جمعی از اسلام گرایان، ملی‌گرایان و لیبرال های تاجیک بودند، ایشان قیام الدین مسئول جمع آوری کمک برای پناهندگان را بر عهده داشت و از این رو، وی سفرهای زیادی به [[ایران]] و کشورهای عرب و مسلمان منطقه برای جمع‌آوری کمک، داشت. پس از توافق صلح میان اتحاد مخالفین و دولت، ایشان قیام‌الدین در سال ۲۰۰۰ برای مداوای فرزند خردسالش که به گفته وی دچار بیماری فلج پا شده بود، به ایران سفر می کند. | ||