۶٬۷۰۰
ویرایش
جنبش سنوسیه لیبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
جنبش در طول اشغال [[الجزایر]] توسط استعمار [[فرانسه]]، مقاومت کرد و مقاومت را با مال و مردان جنگی یاری کرد. فرانسه مجبور شد ورود سید [[محمد بن علی سنوسی|محمد سنوسی]] به الجزائر را ممنوع کند و او در [[لیبی]] مستقر شد. | جنبش در طول اشغال [[الجزایر]] توسط استعمار [[فرانسه]]، مقاومت کرد و مقاومت را با مال و مردان جنگی یاری کرد. فرانسه مجبور شد ورود سید [[محمد بن علی سنوسی|محمد سنوسی]] به الجزائر را ممنوع کند و او در [[لیبی]] مستقر شد. | ||
در سال 1899 فرانسوی‌ها به کانم (چاد امروزی) که تحت حمایت سنوسیه بود، حمله نظامی کردند. [[مهدی سنوسی]] امام دوم سنوسیه لشگری به فرماندهی برادر زاده‌اش [[سید احمد الشریف]]، تجهیز کرد. این لشگر مبارزات زیادی علیه فرانسه نمود، اما بخت پیروزی با آن‌ها یار نبود. (شکری) | در سال 1899 فرانسوی‌ها به کانم (چاد امروزی) که تحت حمایت سنوسیه بود، حمله نظامی کردند. [[محمد مهدی سنوسی|مهدی سنوسی]] امام دوم سنوسیه لشگری به فرماندهی برادر زاده‌اش [[احمد شریف سنوسی|سید احمد الشریف]]، تجهیز کرد. این لشگر مبارزات زیادی علیه فرانسه نمود، اما بخت پیروزی با آن‌ها یار نبود. (شکری) | ||
درگیری | درگیری سنوسیه با فرانسوی‌ها در سودان غربی سرآغاز جهادی بود که سنوسی‌ها مدت‌ها بود خود را برای آن آماده کرده بودند. [[محمد مهدی سنوسی|سیدمحمد مهدی سنوسی]] درگذشت و [[احمد شریف سنوسی|سید احمد الشریف]] جانشین او شد و باز جهاد علیه فرانسوی‌ها از سر گرفته شد تا زمانی که حکومت «ودای» از بین رفت. | ||
سنوسی‌ها در مناطق دیگری چون «تبسی»، «برقو»، «اندی» و «انیری» نیز در مقابل فرانسوی‌ها ایستادند. اما مقاومت سنوسی در صحرای آفریقا به‌دلیل کمبود اسلحه و پیمان‌های بین المللی که منطقه را تقدیم [[فرانسه]] کرد، دیگر از هم پاشیده بود. علاوه بر این‌که جنبش توان خود را به سمت لیبی برد و در 1911 در مقابل [[ایتالیا]] ایستاد. | سنوسی‌ها در مناطق دیگری چون «تبسی»، «برقو»، «اندی» و «انیری» نیز در مقابل فرانسوی‌ها ایستادند. اما مقاومت سنوسی در صحرای آفریقا به‌دلیل کمبود اسلحه و پیمان‌های بین المللی که منطقه را تقدیم [[فرانسه]] کرد، دیگر از هم پاشیده بود. علاوه بر این‌که جنبش توان خود را به سمت لیبی برد و در 1911 در مقابل [[ایتالیا]] ایستاد. | ||
==«عمر مختار» رهبر مقاومت سنوسیه== | ==«عمر مختار» رهبر مقاومت سنوسیه== | ||
محمد شکری در کتاب خود ماجرای جهاد سنوسیان علیه ایتالیا را نقل می‌کند و می‌گوید این قضیه با اعلام نفرت [[احمد شریف سنوسی]] از اشغال‌گران ایتالیایی آغاز شد و شمار زیادی از قبایل صحرای آفریقا به وی لبیک گفتند و شمار کمی از ترک‌ها هم به این لشگر پیوستند تا جلوی توسعه طلبی ایتالیا در طرابلس را بگیرند. | |||
در [[برقه]] _مقر سنوسیان_ قبایل همراه با سنوسیان از جمله [[عمر مختار]] در زاویه‌ها جمع شدند تا عثمانیان را در مقابل ایتالیایی‌ها کمک کنند. سید احمد الشریف به تمام کشورهای عرب برای جهاد با ایتالیا تحت رهبری عثمانیان، نامه نوشت. اما آن‌ها با فشار برخی دولت‌های اروپایی توافقنامه1912 لوزان را امضا کردند و از جنگ پا پس کشیدند. | در [[برقه]] _مقر سنوسیان_ قبایل همراه با سنوسیان از جمله [[عمر مختار]] در زاویه‌ها جمع شدند تا عثمانیان را در مقابل ایتالیایی‌ها کمک کنند. سید احمد الشریف به تمام کشورهای عرب برای جهاد با ایتالیا تحت رهبری عثمانیان، نامه نوشت. اما آن‌ها با فشار برخی دولت‌های اروپایی توافقنامه1912 لوزان را امضا کردند و از جنگ پا پس کشیدند. | ||
شکری السنکی، کارشناس [[لیبی]] می‌گوید: «[[عمر مختار]] بخشی از تاریخ آزادی ملی لیبی است. او کسی است که تحت فرمان [[احمد شریف سنوسی]] | شکری السنکی، کارشناس [[لیبی]] می‌گوید: «[[عمر مختار]] بخشی از تاریخ آزادی ملی لیبی است. او کسی است که تحت فرمان [[احمد شریف سنوسی]] و پس از او [[محمد اردیس سنوسی|سید محمد ادریس سنوسی]] جنگید.» | ||
سنوسیه در جنگ جهانی اول وارد [[مصر]] شد و در ناحیه «ضبعه» با ایتالیایی‌ها روبرو شد و مقاومت کرد. (شربینی) | سنوسیه در جنگ جهانی اول وارد [[مصر]] شد و در ناحیه «ضبعه» با ایتالیایی‌ها روبرو شد و مقاومت کرد. (شربینی) | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
پس از آن بنا شد ریاست به «[[محمد اردیس سنوسی|سید محمد ادریس]]» منتقل شود و او اقدام به برقراری صلح با انگلیس کرد. انگلیس برقراری صلح را مشروط به برقراری صلح سنوسیان با ایتالیایی‌ها نمود. بدین صورت پیمان 1917 طبرق بسته شد و طی آن ایتالیا حکومت محمد ادریس در برقه را پذیرفت و این سواحل تحت سیطره او باقی ماند. | پس از آن بنا شد ریاست به «[[محمد اردیس سنوسی|سید محمد ادریس]]» منتقل شود و او اقدام به برقراری صلح با انگلیس کرد. انگلیس برقراری صلح را مشروط به برقراری صلح سنوسیان با ایتالیایی‌ها نمود. بدین صورت پیمان 1917 طبرق بسته شد و طی آن ایتالیا حکومت محمد ادریس در برقه را پذیرفت و این سواحل تحت سیطره او باقی ماند. | ||
سنوسیان | سنوسیان «اجدابیا» را بعنوان پایتخت خود برگزیدند سپس از تمام [[لیبی]] برای سید محمد ادریس بیعت گرفتند و این ایتالیا را خشمگین کرد. سید ادریس ناچار شد به مصر برود و رهبری قیام را به [[عمر مختار]] بسپارد. (شکری) | ||
==لیبی مستقل به رهبری ملک محمد ادریس سنوسی== | ==لیبی مستقل به رهبری ملک محمد ادریس سنوسی== | ||
[[پرونده:محمد ادریس سنوسی.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:محمد ادریس سنوسی.jpg|بندانگشتی]] | ||
زمانی که | زمانی که جنگ جهانی دوم در سال 1939 در گرفت [[محمد اردیس سنوسی|امیر ادریس]] با متفقین هم پیمان شد. چون پیوستن به آن‌ها را تنها راه بیرون کردن ایتالیایی‌ها از [[لیبی]] می‌دانست. او با رهبران لیبی در مصر دیدار کرد و بنا شد که یک ارتش ملی از مقیمین لیبی در مصر تحت فرمان انگلیس ایجاد شود و این‌گونه بود که «جیش التحریر» با بیش از 11 هزار سرباز ایجاد شد. (السنکی) | ||
امیر ادریس از لیبیایی‌ها خواست که نیروهای متفقین را یاری کنند که موجب شد سربازان لیبیایی حاضر در ارتش ایتالیا از آن جدا شده و به [[جیش التحریر]] بپیوندند. | امیر ادریس از لیبیایی‌ها خواست که نیروهای متفقین را یاری کنند که موجب شد سربازان لیبیایی حاضر در ارتش ایتالیا از آن جدا شده و به [[جیش التحریر]] بپیوندند. | ||
[[محمد اردیس سنوسی|محمد ادریس سنوسی]] به [[لیبی]] بازگشت و یک اقدام سیاسی فرسایشی را، برای پذیرش استقلال [[لیبی]] در سازمان ملل آغاز کرد.<br> | [[محمد اردیس سنوسی|محمد ادریس سنوسی]] به [[لیبی]] بازگشت و یک اقدام سیاسی فرسایشی را، برای پذیرش استقلال [[لیبی]] در سازمان ملل آغاز کرد.<br> | ||