۸۷٬۷۹۳
ویرایش
سلیمان بن عبدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' می خواست' به ' می‌خواست'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' می خواست' به ' می‌خواست') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
'''برکناری برخی از استانداران''' | '''برکناری برخی از استانداران''' | ||
سلیمان، «قتیبة بن مسلم باهلی» یکی از بزرگ‌ترین فاتحان اسلامی، که در منطقه [[ماوراء النهر|ماوراء‌النهر]] به پیروزی های بسیار چشم گیری دست یافته بود، را عزل کرد و سپس او را به قتل رساند. <ref>طبری، پیشین، ج9، ص 3893 و یعقوبی، پیشین، ج2، ص 354</ref> محمد بن قاسم نیز به دست صالح بن عبدالرحمن عامل خراج [[عراق]] کشته شد، <ref>طقوش، محمد سهیل؛ دولت امویان، ترجمه حجت الله جودکی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1386، چاپ سوم، ص 169</ref> برخی از مورخان علت این امر را حمایت قتیبه از ولید بن عبدالملک (زمانی که | سلیمان، «قتیبة بن مسلم باهلی» یکی از بزرگ‌ترین فاتحان اسلامی، که در منطقه [[ماوراء النهر|ماوراء‌النهر]] به پیروزی های بسیار چشم گیری دست یافته بود، را عزل کرد و سپس او را به قتل رساند. <ref>طبری، پیشین، ج9، ص 3893 و یعقوبی، پیشین، ج2، ص 354</ref> محمد بن قاسم نیز به دست صالح بن عبدالرحمن عامل خراج [[عراق]] کشته شد، <ref>طقوش، محمد سهیل؛ دولت امویان، ترجمه حجت الله جودکی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1386، چاپ سوم، ص 169</ref> برخی از مورخان علت این امر را حمایت قتیبه از ولید بن عبدالملک (زمانی که می‌خواست پسرش عبدالعزیز را به جای سلیمان ولیعهد سازد) ذکر کرده‌اند. <ref>طبری، پیشین، ج9، ص 3893- 3894</ref> | ||
برخی از محققان نیز جلب اعتماد عمومی و تمایل مردم به حکومت را علت این کار دانسته‌اند، چرا که محمد بن قاسم و قتیبه از عاملان [[حجاج بن یوسف ثقفی]] (ستمگر) بودند. <ref>طقوش، پیشین، ص 168- 169</ref> موسی بن نصیر نیز که در فتح [[اسپانیا]] تلاش کرده بود، برکنار شد. سلیمان او را به مرکز خلافت فرا خواند و همه اموال او را پس گرفت. <ref>یعقوبی، پیشین، ج2، ص 252</ref> سپس او را به زندان افکند. «سلیمان چون موسی بن نصیر را به زندان کرد، پسرش عبدالله را نیز از افریقیه عزل نمود و به جای او محمد بن یزید از موالی [[قریش]] را به آن سامان فرستاد. محمد بن یزید تا پایان حیات سلیمان در آن جا بود.» <ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ترجمه، عبدالمحمد آیتی، تهران، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1363، چاپ اول، ج 3، ص 265</ref> | برخی از محققان نیز جلب اعتماد عمومی و تمایل مردم به حکومت را علت این کار دانسته‌اند، چرا که محمد بن قاسم و قتیبه از عاملان [[حجاج بن یوسف ثقفی]] (ستمگر) بودند. <ref>طقوش، پیشین، ص 168- 169</ref> موسی بن نصیر نیز که در فتح [[اسپانیا]] تلاش کرده بود، برکنار شد. سلیمان او را به مرکز خلافت فرا خواند و همه اموال او را پس گرفت. <ref>یعقوبی، پیشین، ج2، ص 252</ref> سپس او را به زندان افکند. «سلیمان چون موسی بن نصیر را به زندان کرد، پسرش عبدالله را نیز از افریقیه عزل نمود و به جای او محمد بن یزید از موالی [[قریش]] را به آن سامان فرستاد. محمد بن یزید تا پایان حیات سلیمان در آن جا بود.» <ref>ابن خلدون، تاریخ ابن خلدون، ترجمه، عبدالمحمد آیتی، تهران، موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1363، چاپ اول، ج 3، ص 265</ref> | ||