confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
بر اساس روایات، پس از اینکه خداوند به ابراهیم(علیه السلام) امر فرمود مردم را برای انجام حج فراخوانَد، ایشان بر روی این سنگ قرار گرفته و امر الهی را انجام داد و جای پای وی در سنگ ماند. <ref>صدوق، علل الشرایع، مکتبة الداوری، ص۴۲۳</ref> در نقلی دیگر، اثر پاها به هنگام ساخت قسمتهای بالای دیوار کعبه که ابراهیم (علیه السلام) بر روی این سنگ میایستاد ایجاد شده است. <ref> ازرقی، اخبار مکه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۵۹؛ نیشابوری، تفسیر غرائب القرآن، ج۱، ص۳۹۵</ref> | بر اساس روایات، پس از اینکه خداوند به ابراهیم(علیه السلام) امر فرمود مردم را برای انجام حج فراخوانَد، ایشان بر روی این سنگ قرار گرفته و امر الهی را انجام داد و جای پای وی در سنگ ماند. <ref>صدوق، علل الشرایع، مکتبة الداوری، ص۴۲۳</ref> در نقلی دیگر، اثر پاها به هنگام ساخت قسمتهای بالای دیوار کعبه که ابراهیم (علیه السلام) بر روی این سنگ میایستاد ایجاد شده است. <ref> ازرقی، اخبار مکه، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۵۹؛ نیشابوری، تفسیر غرائب القرآن، ج۱، ص۳۹۵</ref> | ||
این سنگ در کنار [[حَجَرُ الْاَسوَد]] از سنگهای مقدس و بهشتی دانسته شده. <ref> طبرسی، مجمع البیان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۰۳؛ ازرقی، اخبار مکه، دارالثقافه، ۱۴۰۳ ق. ، ج۲، ص۲۹</ref> حضرت ابراهیم(علیه السلام) و [[حضرت اسماعیل|اسماعیل(علیه السلام)]] در حالی به نماز میایستادند که این سنگ مابین آنها و کعبه قرار میگرفت. [[رسول خدا(صلی الله علیه)]] نیز در مکه به همین کیفیت نماز میخواندند. <ref>طبرسی، مجمع البیان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۰۳؛ ازرقی، اخبار مکه، دارالثقافه، ۱۴۰۳ق. ، ج۲، ص۲۹</ref> | این سنگ در کنار [[حجر الاسود|حَجَرُ الْاَسوَد]] از سنگهای مقدس و بهشتی دانسته شده. <ref> طبرسی، مجمع البیان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۰۳؛ ازرقی، اخبار مکه، دارالثقافه، ۱۴۰۳ ق. ، ج۲، ص۲۹</ref> حضرت ابراهیم(علیه السلام) و [[حضرت اسماعیل|اسماعیل(علیه السلام)]] در حالی به نماز میایستادند که این سنگ مابین آنها و کعبه قرار میگرفت. [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه)]] نیز در مکه به همین کیفیت نماز میخواندند. <ref>طبرسی، مجمع البیان، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ج۱، ص۲۰۳؛ ازرقی، اخبار مکه، دارالثقافه، ۱۴۰۳ق. ، ج۲، ص۲۹</ref> | ||
بر اساس منابع تاریخی، تا زمان [[خلیفه دوم]] این سنگ بر روی زمین قرار داشت. در زمان وی جاری شدن سیلی که «اُمِّ اَشهَل» نام گرفت این سنگ را تا مسافت زیادی جابجا کرد و [[خلیفه]] برای سنگ، پایهای در جای قبلی خود ساخت. <ref>اخبار مکه، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران، چاپ و نشر بنیاد مستضعفان، ۱۳۶۸ه. ش. ج۲، ص۳۲۷</ref> در قرن دوم هجری سنگ مقام که از چندجا شکسته شده بود را با نقره به هم متصل نموده و روکشی از طلا برای آن قرار دادند. بعدها برای حفاظت بیشتر، گنبدی با چهار پنجره از آهن بر روی آن ساختند. | بر اساس منابع تاریخی، تا زمان [[خلیفه دوم]] این سنگ بر روی زمین قرار داشت. در زمان وی جاری شدن سیلی که «اُمِّ اَشهَل» نام گرفت این سنگ را تا مسافت زیادی جابجا کرد و [[خلیفه]] برای سنگ، پایهای در جای قبلی خود ساخت. <ref>اخبار مکه، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران، چاپ و نشر بنیاد مستضعفان، ۱۳۶۸ه. ش. ج۲، ص۳۲۷</ref> در قرن دوم هجری سنگ مقام که از چندجا شکسته شده بود را با نقره به هم متصل نموده و روکشی از طلا برای آن قرار دادند. بعدها برای حفاظت بیشتر، گنبدی با چهار پنجره از آهن بر روی آن ساختند. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
== نماز طواف == | == نماز طواف == | ||
قبله قرار دادن مقام، از زمان ابراهیم و اسماعیل تا زمان [[پیامبر(صلی الله علیه)]] سابقه دارد <ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۱، ص۲۰۳</ref> و [[قرآن]] نیز مسلمانان را دعوت به نماز در این جایگاه میکند. <ref>سوره بقره، آیه ۱۲۵</ref> | قبله قرار دادن مقام، از زمان ابراهیم و اسماعیل تا زمان [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] سابقه دارد <ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۱، ص۲۰۳</ref> و [[قرآن]] نیز مسلمانان را دعوت به نماز در این جایگاه میکند. <ref>سوره بقره، آیه ۱۲۵</ref> | ||
بر اساس [[فقه]] [[شیعه]]، نماز طواف واجب ([[طواف زیارت]] و [[طواف نساء]]) پشت مقام ابراهیم و در نزدیکی آن خوانده میشود. <ref>مناسک حج، م۷۹۶</ref> در مورد کسانی که به دلیل عذری در طبقه دوم مسجد الحرام طواف میکنند ولی میتوانند نماز را در صحن [[مسجد]] و پشت مقام ابراهیم بخوانند اختلاف فتوا وجود دارد. <ref>مناسک حج، م۲/۸۰۰</ref> نماز طواف مستحبی را هرکجای مسجدالحرام میتوان به جای آورد. | بر اساس [[فقه]] [[شیعه]]، نماز طواف واجب ([[طواف زیارت]] و [[طواف نساء]]) پشت مقام ابراهیم و در نزدیکی آن خوانده میشود. <ref>مناسک حج، م۷۹۶</ref> در مورد کسانی که به دلیل عذری در طبقه دوم مسجد الحرام طواف میکنند ولی میتوانند نماز را در صحن [[مسجد]] و پشت مقام ابراهیم بخوانند اختلاف فتوا وجود دارد. <ref>مناسک حج، م۲/۸۰۰</ref> نماز طواف مستحبی را هرکجای مسجدالحرام میتوان به جای آورد. | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
مقام ابراهیم جاى پاى حضرت ابراهیم است محلى که براى بناى خانه کعبه آن حضرت ایستاده و سنگ بنیان [[توحید]] را بنا نهاده است. | مقام ابراهیم جاى پاى حضرت ابراهیم است محلى که براى بناى خانه کعبه آن حضرت ایستاده و سنگ بنیان [[توحید]] را بنا نهاده است. | ||
«فیه آیات بینات»، ضمیر «ها» در «فیه» به بیت برمى گردد، یعنى در [[بیت الحرام]] دلالت هاى واضح و روشنى وجود دارد. و مفسرین درباره آیات بینات مى گویند: منظور از آیات، مقام ابراهیم، [[حجرالاسود]]، ارکان بیت، امن بودن آن، حج کردن و ازدحام مردم در آنجاست و...» <ref>مجمع البیان، طبرسى، ج 2 از مجلد 1، ص 798 و المیزان، علامه طباطبائى، ج 3، ص 389</ref> | «فیه آیات بینات»، ضمیر «ها» در «فیه» به بیت برمى گردد، یعنى در [[بیت الله الحرام|بیت الحرام]] دلالت هاى واضح و روشنى وجود دارد. و مفسرین درباره آیات بینات مى گویند: منظور از آیات، مقام ابراهیم، [[حجرالاسود]]، ارکان بیت، امن بودن آن، حج کردن و ازدحام مردم در آنجاست و...» <ref>مجمع البیان، طبرسى، ج 2 از مجلد 1، ص 798 و المیزان، علامه طباطبائى، ج 3، ص 389</ref> | ||
و در [[اصول کافى]] و [[تفسیر عیاشی]] آمده است، از [[حضرت صادق(علیه السلام)]] درباره آیات بینات سؤال شد، فرمود مقام ابراهیم، حجرالاسود، و [[حجر اسماعیل]] مى باشد. <ref>مجمع البیان، طبرسى، ج 2 از مجلد 1، ص 798 و المیزان، علامه طباطبائى، ج 3، ص 389</ref> | و در [[اصول کافی|اصول کافى]] و [[تفسیر عیاشی]] آمده است، از [[حضرت صادق(علیه السلام)]] درباره آیات بینات سؤال شد، فرمود مقام ابراهیم، حجرالاسود، و [[حجر اسماعیل]] مى باشد. <ref>مجمع البیان، طبرسى، ج 2 از مجلد 1، ص 798 و المیزان، علامه طباطبائى، ج 3، ص 389</ref> | ||
مقام ابراهیم، اثر قدم هاى حضرت ابراهیم(علیه السلام) در سنگى است که هنگام بالا بردن و ساختن دیوار کعبه روى آن ایستاده است که [[معجزه]] و آیه و نشانه است. هر چند گودى حدود ده سانتى مترى امروزى نتیجه دست مالیدن به جهت [[تبرک]] به آن سنگ پیدا شده است. | مقام ابراهیم، اثر قدم هاى حضرت ابراهیم(علیه السلام) در سنگى است که هنگام بالا بردن و ساختن دیوار کعبه روى آن ایستاده است که [[معجزه]] و آیه و نشانه است. هر چند گودى حدود ده سانتى مترى امروزى نتیجه دست مالیدن به جهت [[تبرک]] به آن سنگ پیدا شده است. |