موسی مبرقع: تفاوت میان نسخه‌ها

|-

|کنیه

|-

|لقب

|-

|تاریخ وفات

|-

|محل دفن

|}

</div>

او ابوجعفر موسی مبرقع پسر محمد (امام جواد) بن علی (امام رضا) بن موسی بن جعفر (ع) است که در ربیع الثانی سال 296 هـ. ق. از دنیا رفت. <ref> اعیان الشیعة، ج 10، ص 194</ref>

بعد از خروج موسی مبرقع از قم حسین بن علی بن آدم و شخص دیگری از رؤسای عرب وارد قم شدند و مردم قم را به خاطر اخراج موسی مبرقع سرزنش کردند. در نتیجه بزرگان عرب را در طلب او به کاشان فرستادند و موسی مبرقع را به شهر قم بازگرداندند. از او عذر‌خواهی نمودند، ‌ اکرامش کردند، از مالشان برایش منزل خریداری نمودند، از قریه‌های هنبرد، اندریقان و کارچه برایش سهامی در نظر گرفتند. بیست هزار درهم به وی دادند و برایش زمین‌های فراوانی خریدند. پس این تاریخ خواهرانش زینب و ام محمد و میمونه دختران امام جواد (ع) به او ملحق شدند و زمانی که از دنیا رفتند در کنار [[حضرت معصومه]] دختر [[موسی بن جعفر]] دفن شدند.

نام او موسی است که به موسی مُبَرقَع شهرت دارد. گفته شده که وی برای شناخته نشدن صورت خود را با نقاب (بُرقَع) می‌پوشاند به‌همین جهت به او مُبَرقَع گفته‌اند. <ref>حرانی، تحف العقول عن آل الرسول، ۱۴۱۶ق، ص۴۷۶؛ عطاردی، مسند الامام الجواد، ۱۴۱۰ق، ص۸۴ و ۸۵</ref> از کنیه‌های ذکر شده برای وی می‌توان به ابواحمد و ابوجعفر اشاره نمود.  

امام جواد(ع) با کنیزی نیکو سرشت بـه نـام «سمانه» از اهالی [[مغرب]] ([[مرا کش|مراکش]] کنونی) واقع در شمال [[آفریقا]] ازدواج کرد. <ref>بحارالانوار‌، عـلامه‌ مـجلسی‌، ج50، صـص116-115</ref>

عـالم بزرگوار، مرحوم [[سید مرتضی]] در کتاب «عیون المعجزات» در منزلت این بانوی بزرگوار نوشته است: «وَ کَانَت مِنَ القـَانِتَاتِ؛ <ref>دلایل الامـامه، طـبری آمـلی، ص216؛ اثبات الوصیه، مسعودی، ص194</ref> او از بـانوانی بود که در مقام [[عبادت]] خدا، نهایت خضوع و خشوع را داشت.»

موسی با علم [[حدیث]] و [[درایه]] آشنا بود و همچنین راوی حدیث بوده است. [[شیخ طوسی]] در کتاب تهذیب، <ref>طوسی، تهذیب الکلام، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۳۵۵</ref> [[شیخ مفید]] در الاختصاص، <ref>مفید، الإختصاص، ۱۴۱۳ق، ص ۹۱</ref> و ابن شعبه حرانی در کتاب تحف العقول از وی حدیث نقل کرده‌اند. <ref>حرانی، تحف العقول عن آل الرسول، ۱۴۱۶ق، ص۴۷۶</ref> یحیی بن اکثم نیز به وی نامه‌ای نگاشته و از وی در مورد مسائلی نظر خواسته است. <ref>طوسی، تهذیب الکلام، ۱۴۰۶ق، ج۹، ص۳۵۵</ref>  

حضرت موسی مبرقع تا هنگام مرگ یعنی شب چهارشنبه 22 ربیع الثانی سال 296 در قم اقامت داشت و در شهر قم به دیار باقی شتافت و در منزل مسکونی خویش دفن شد که امروزه که یکی از زیارتگاه‌های معروف قم است. <ref> بحار الانوار، ج 50، ص 161</ref>

مخفی نماند موسی مبرقع در زیارتگاه مشهور به چهل اختران در محله‌ای معروف به موسویان (موسویین) دفن است. در آنجا دو زیارتگاه کوچک و بزرگ است که فاصله بین آنها حدود 15 قدم است. در زیارتگاه کوچک صورت دو قبر وجود دارد که یکی از آنها مقبره موسی مبرقع و دیگری قبر احمد بن محمد بن احمد بن موسی مبرقع است. <ref> اعیان الشیعة، ج 10، ص 195</ref>

{{پانویس|2}}

[[رده:شخصیت های شیعه]]