۸۷٬۸۱۰
ویرایش
ولید بن عبدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می کنم' به 'می‌کنم'
جز (جایگزینی متن - ' می شود' به ' می‌شود') |
جز (جایگزینی متن - 'می کنم' به 'می‌کنم') |
||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
ولید پس از مرگ عبدالملک و دفن پدر در همان روز به [[مسجد]]<ref>ر. ک:مقاله مسجد</ref> بزرگ [[دمشق]] رفت و مردم پیش او آمدند و با او بیعت کردند. <ref>الیعقوبى، پیشین، ج2، ص284</ref> | ولید پس از مرگ عبدالملک و دفن پدر در همان روز به [[مسجد]]<ref>ر. ک:مقاله مسجد</ref> بزرگ [[دمشق]] رفت و مردم پیش او آمدند و با او بیعت کردند. <ref>الیعقوبى، پیشین، ج2، ص284</ref> | ||
ولید بالاى [[منبر]] رفت و مرگ پدرش را اعلام کرد و گفت: اى مردم بر شما باد به فرمان بردن و همراهى با جماعت. اگر کسی مخالفت کند سر از تن او جدا | ولید بالاى [[منبر]] رفت و مرگ پدرش را اعلام کرد و گفت: اى مردم بر شما باد به فرمان بردن و همراهى با جماعت. اگر کسی مخالفت کند سر از تن او جدا می‌کنم و هر کس خاموش بماند با [[اجل]] خویش بمیرد. سپس از منبر پایین آمد. | ||
اولین اقدام او آن بود که هر خانه‌اى را که بین قصر عبدالملک تا قبر او بود ویران ساخت. چنان که هیچ گونه بلندى بر پاى نماند. پس از آن‌نامه‌هایى را به گوشه و کنار سرزمین‌ها فرستاد و از آنان براى خود درخواست بیعت کرد. <ref>الطبری، أبوجعفر محمد بن جریر (م 310)؛ تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث، ط الثانیة، ق1387، ج6، ص424</ref> | اولین اقدام او آن بود که هر خانه‌اى را که بین قصر عبدالملک تا قبر او بود ویران ساخت. چنان که هیچ گونه بلندى بر پاى نماند. پس از آن‌نامه‌هایى را به گوشه و کنار سرزمین‌ها فرستاد و از آنان براى خود درخواست بیعت کرد. <ref>الطبری، أبوجعفر محمد بن جریر (م 310)؛ تاریخ الأمم و الملوک، تحقیق محمد أبوالفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث، ط الثانیة، ق1387، ج6، ص424</ref> | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
[[مسجد جامع اموی]] یکی از شاهکارهای معماری، در [[تمدن اسلامی]] محسوب می‌شود. این بنا قدمتی چهار هزار ساله دارد و قبل از [[اسلام]] به عنوان [[آتشکده]] و سپس به عنوان [[کلیسا]] از آن استفاده می شد. همانطور که قبلاً گفتیم در زمان فتح دمشق نیمی از شهردمشق با جنگ فتح شد ونیمی از آن با صلح. به همین خاطر این بنا در زمان امویان، کاربردی دوگانه داشت و نیمی از آن مسجد بود و قسمت دیگر آن کلیسا. | [[مسجد جامع اموی]] یکی از شاهکارهای معماری، در [[تمدن اسلامی]] محسوب می‌شود. این بنا قدمتی چهار هزار ساله دارد و قبل از [[اسلام]] به عنوان [[آتشکده]] و سپس به عنوان [[کلیسا]] از آن استفاده می شد. همانطور که قبلاً گفتیم در زمان فتح دمشق نیمی از شهردمشق با جنگ فتح شد ونیمی از آن با صلح. به همین خاطر این بنا در زمان امویان، کاربردی دوگانه داشت و نیمی از آن مسجد بود و قسمت دیگر آن کلیسا. | ||
در زمان خلافت [[معاویه]]<ref>ر. ک:مقاله معاویه</ref> تصمیم بر این شد که این بنا تبدیل به مسجد شود اما [[مسیحیان]] نپذیرفتند. عبدالملک هم نتوانست مسیحیان را راضی کند. اما ولید این کار را کرد و مال فراوانی را به مسیحیان بخشید وحتی گفت اگر قبول نکنید [[کلیسای باب توما]] را (که با جنگ فتح شده بود) خراب | در زمان خلافت [[معاویه]]<ref>ر. ک:مقاله معاویه</ref> تصمیم بر این شد که این بنا تبدیل به مسجد شود اما [[مسیحیان]] نپذیرفتند. عبدالملک هم نتوانست مسیحیان را راضی کند. اما ولید این کار را کرد و مال فراوانی را به مسیحیان بخشید وحتی گفت اگر قبول نکنید [[کلیسای باب توما]] را (که با جنگ فتح شده بود) خراب می‌کنم. <ref>http://en.wikipedia.org/wiki/Umayyad-mosque</ref> | ||
لذا مسیحیان راضی شدند و ولید بن عبدالملک این بنا را تماماً، ً تبدیل به مسجد کرد و تغییراتی در آن داد. ولید معمارانی را از [[ایران]]، [[قسطنطنیه]] و [[روم]]، به دمشق فراخواند و دوازده هزار نفر را برای انجام این کار به خدمت گرفت. ساخت این بنا از سال 86 هجری آغاز شد و در زمان خلافت سلیمان بن عبدالملک پایان یافت. | لذا مسیحیان راضی شدند و ولید بن عبدالملک این بنا را تماماً، ً تبدیل به مسجد کرد و تغییراتی در آن داد. ولید معمارانی را از [[ایران]]، [[قسطنطنیه]] و [[روم]]، به دمشق فراخواند و دوازده هزار نفر را برای انجام این کار به خدمت گرفت. ساخت این بنا از سال 86 هجری آغاز شد و در زمان خلافت سلیمان بن عبدالملک پایان یافت. | ||