۸۷٬۶۵۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' می باشد' به ' میباشد') |
جز (جایگزینی متن - 'بنیانگذار' به 'بنیانگذار') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''کُبرویه''' یکی از فرقههای [[تصوف|متصوفه]] در طی قرون ششم تا هشتم هجری (دوازدهم تا چهاردهم میلادی) میباشد. این فرقه در جهان اسلام و به ویژه در آسیای مرکزی پدید آمد. برخی دیگر از این فرق صوفیه عبارت بودند از [[یسویه]]، کبرویه و [[نقشبندیه]] بودند. از میان این سه فرقه، یسویه و کبرویه در [[آسیای مرکزی]] مجال رشد یافتند و حتّی در قرون بعدی کبرویه به یکی از انجمنهای مهم تصوّف مبدل شدند. کبرویه در آسیای مرکزی، حضوری چشمگیر و مقتدرانه در تمام عرصههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی داشتند به طوری که آنها را سبب گرایش ایلخانان مغول به اسلام و بازگشت مجدد این دین به ایران تلقی کردهاند؛ ولی به تدریج به دلیل شرایط سیاسی حاکم بر جامعه و اختلافات درون فرقهای، دچار پراکندگی و انشعاب و نهایتاً افول شدند. | '''کُبرویه''' یکی از فرقههای [[تصوف|متصوفه]] در طی قرون ششم تا هشتم هجری (دوازدهم تا چهاردهم میلادی) میباشد. این فرقه در جهان اسلام و به ویژه در آسیای مرکزی پدید آمد. برخی دیگر از این فرق صوفیه عبارت بودند از [[یسویه]]، کبرویه و [[نقشبندیه]] بودند. از میان این سه فرقه، یسویه و کبرویه در [[آسیای مرکزی]] مجال رشد یافتند و حتّی در قرون بعدی کبرویه به یکی از انجمنهای مهم تصوّف مبدل شدند. کبرویه در آسیای مرکزی، حضوری چشمگیر و مقتدرانه در تمام عرصههای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی داشتند به طوری که آنها را سبب گرایش ایلخانان مغول به اسلام و بازگشت مجدد این دین به ایران تلقی کردهاند؛ ولی به تدریج به دلیل شرایط سیاسی حاکم بر جامعه و اختلافات درون فرقهای، دچار پراکندگی و انشعاب و نهایتاً افول شدند. | ||
= | =بنیانگذار= | ||
'''نجمالدین کبری''' در خوارزم «کبرویه» را پایهگذاری کرد. | '''نجمالدین کبری''' در خوارزم «کبرویه» را پایهگذاری کرد. | ||