۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'میکرد' به 'میکرد') |
جز (جایگزینی متن - 'بنیانگذار' به 'بنیانگذار') |
||
خط ۵۶۴: | خط ۵۶۴: | ||
=== نیروهای لبنانی === | === نیروهای لبنانی === | ||
این یک حزب سیاسی و شبه نظامی است که در سال 1976 توسط بشیر الجمیل | این یک حزب سیاسی و شبه نظامی است که در سال 1976 توسط بشیر الجمیل بنیانگذاری شد. شاخه نظامی این حزب در جریان موسوم به جبهه لبنان ریشه دارد. نیروهای لبنانی یکی از طرفهای درگیر در جنگهای داخلی لبنان بود که در نبردهای زیادی علیه شبه نظامیان جنبش ملی لبنان و سازمانهای فلسطینی مقیم این کشور شرکت کرد. بدنبال ترور بشیر جمیل در سال 1982 و تغییر در کادر رهبری نیروهای آزاد ملی، این حزب از جبهه لبنان جدا شد و پس از آن با یگانهای ارتش لبنان به فرماندهی میشل عون وارد جنگهای خونین شدند. | ||
در پی امضای توافقنامه طائف که به پایان جنگهای داخلی لبنان منجر شد، نیروهای لبنانی سلاحهای خود را تحویل مقامات بیروت دادند و به یک حزب سیاسی تبدیل شد. بدنبال این تصمیمگیری، سمیر جعجع فرمانده نیروهای لبنانی به بمبگذاری در کنیست النجات متهم شد و به زندان افتاد و فعالیت نیروهای لبنانی ممنوع شد اما پس از خروج نظامیان سوریه از لبنان در سال 2005 این ممنوعیت لغو و سمیر جعجع نیز از زندان آزاد شد و مسئولیت هیئت اجرایی نیروهای لبنانی را به عهده گرفت. در دورههایی نیروهای لبنانی 5 کرسی هم در پارلمان لبنان داشتهاند. جوزف سرکیس وزیر گردشگری اولین کابینه فؤاد سنیوره وابسته به حزب نیروهای لبنانی بود، آنتوان کرم به عنوان وزیر محیط زیست و عدل ابراهیم به عنوان وزیر دادگستری اسبق وابسته به همین حزب هستند. | در پی امضای توافقنامه طائف که به پایان جنگهای داخلی لبنان منجر شد، نیروهای لبنانی سلاحهای خود را تحویل مقامات بیروت دادند و به یک حزب سیاسی تبدیل شد. بدنبال این تصمیمگیری، سمیر جعجع فرمانده نیروهای لبنانی به بمبگذاری در کنیست النجات متهم شد و به زندان افتاد و فعالیت نیروهای لبنانی ممنوع شد اما پس از خروج نظامیان سوریه از لبنان در سال 2005 این ممنوعیت لغو و سمیر جعجع نیز از زندان آزاد شد و مسئولیت هیئت اجرایی نیروهای لبنانی را به عهده گرفت. در دورههایی نیروهای لبنانی 5 کرسی هم در پارلمان لبنان داشتهاند. جوزف سرکیس وزیر گردشگری اولین کابینه فؤاد سنیوره وابسته به حزب نیروهای لبنانی بود، آنتوان کرم به عنوان وزیر محیط زیست و عدل ابراهیم به عنوان وزیر دادگستری اسبق وابسته به همین حزب هستند. | ||
خط ۶۶۵: | خط ۶۶۵: | ||
=== جریان المستقبل === | === جریان المستقبل === | ||
این گروه سیاسی توسط رفیق حریری نخستوزیر پیشین لبنان | این گروه سیاسی توسط رفیق حریری نخستوزیر پیشین لبنان بنیانگذاری شده است. پس از ترور او در سال 2005 سعدالدین حریری پسر رفیق حریری رهبری این گروه سیاسی را به عهده گرفت. این گروه با ائتلاف با حزب ترقیخواه سوسیالیست به رهبری ولید جنبلاط، نیروهای لبنانی، حزب کتائب و سایر گروههای سیاسی لبنانی ائتلاف 14مارس را تشکیل داد. این ائتلاف از حمایت آمریکا و فرانسه و سایر کشورهای غربی به همراه عربستان و برخی کشورهای عربی برخوردار است. ائتلاف 14مارس با برپایی تظاهرات و اعتصابها در شهرهای لبنان بویژه بیروت خواستار تشکیل دادگاه بینالمللی برای مجازات عوامل ترور رفیق حریری، پایان دادن به حضور نظامی و امنیتی سوریه در لبنان و برگزاری انتخابات آزاد در این کشور و خلع سلاح تمام گروههای لبنانی از جمله حزبالله شدند. بدنبال این تحصنها و ناآرامیها ائتلاف 14 مارس توانست بیشتر کرسیهای پارلمانی را بدست بیاورد و دولت اکثریت را تشکیل دهد[https://fa.alkawthartv.com/news/88796 (برای اطلاع بیشتر به سایت الکوثر مراجعه کنید)]. | ||
=== حزب جماعت اسلامی لبنان === | === حزب جماعت اسلامی لبنان === | ||
خط ۸۰۸: | خط ۸۰۸: | ||
=== حزب سوسیالیست ترقیخواه === | === حزب سوسیالیست ترقیخواه === | ||
این حزب در سال 1949 | این حزب در سال 1949 بنیانگذاری شد که برجستهترین موسسان آن را میتوان کمال جنبلاط، فرید جبران، البرت ادیب، عبدالله العلایلی، فواد رزق و جورج حنا نام برد. رهبری این حزب در آن زمان به عهده کمال جنبلاط بود که به حزب جنبش ملی لبنان پیوست. این جنبش متشکل از حزب سوسیالیست ترقیخواه و سایر احزاب سیاسی لبنان بود که نقش فعالی در راستای مقابله با جبهه مسیحی لبنان که متشکل از حزب کتائب و حزب آزادگان ملی بود ایفا کرد. | ||
کمال جنبلاط یک گروه شبه نظامی تاسیس کرد که نقش موثری در جنگهای داخلی لبنان داشت. این گروه تا سال 1990 بر بخشی از جبل لبنان و منطقه الشوف مسلط بود. مهمترین دشمن شبه نظامیان وابسته به جنبلاط حزب کتائب بود. در مارس 1977 کمال جنبلاط ترور شد و انگشت اتهام به سوی مسیحیان گروه رقیب نشانه رفت و طرفداران جنبلاط با هدف گرفتن انتقام، مسیحیان زیادی را قتل عام کردند و شبه نظامیان موسوم به نیروهای لبنانی شهروندان دروزی را هدف گلولههای خود قرار دادند. این درگیریهای خونین سبب شد تا مسیحیان ساکن جبل لبنان از منطقه کوچ کنند. | کمال جنبلاط یک گروه شبه نظامی تاسیس کرد که نقش موثری در جنگهای داخلی لبنان داشت. این گروه تا سال 1990 بر بخشی از جبل لبنان و منطقه الشوف مسلط بود. مهمترین دشمن شبه نظامیان وابسته به جنبلاط حزب کتائب بود. در مارس 1977 کمال جنبلاط ترور شد و انگشت اتهام به سوی مسیحیان گروه رقیب نشانه رفت و طرفداران جنبلاط با هدف گرفتن انتقام، مسیحیان زیادی را قتل عام کردند و شبه نظامیان موسوم به نیروهای لبنانی شهروندان دروزی را هدف گلولههای خود قرار دادند. این درگیریهای خونین سبب شد تا مسیحیان ساکن جبل لبنان از منطقه کوچ کنند. | ||
خط ۱٬۸۶۴: | خط ۱٬۸۶۴: | ||
از سوی دیگر در توجهات روزانة سیاسی آنان، روابط محکم با سوریه و سازمانهای رسمی لبنان به طور آشکار نمایان است. روابط جمعیت با نخستوزیر (رفیق حریری) در ابتدا مثبت بود اما بعدها متشنج شد، به خصوص پس از اینکه جمعیت اطمینان حاصل کرد که نامزد خود برای مجلس (دکتر عدنان طرابلسی) جزو لیست حریری در بیروت نیست. این جمعیت در انتخابات مجلس در سال 1992 ظهور سیاسی گستردهتری داشته و توانست در آن انتخابات، نامزد خود را زا شهر بیروت با حدود یازده هزار رأی راهی مجلس نماید در حالی که نامزد آن در طرابلس (طه ناجی) نتوانست به موفقیت دست یابد. | از سوی دیگر در توجهات روزانة سیاسی آنان، روابط محکم با سوریه و سازمانهای رسمی لبنان به طور آشکار نمایان است. روابط جمعیت با نخستوزیر (رفیق حریری) در ابتدا مثبت بود اما بعدها متشنج شد، به خصوص پس از اینکه جمعیت اطمینان حاصل کرد که نامزد خود برای مجلس (دکتر عدنان طرابلسی) جزو لیست حریری در بیروت نیست. این جمعیت در انتخابات مجلس در سال 1992 ظهور سیاسی گستردهتری داشته و توانست در آن انتخابات، نامزد خود را زا شهر بیروت با حدود یازده هزار رأی راهی مجلس نماید در حالی که نامزد آن در طرابلس (طه ناجی) نتوانست به موفقیت دست یابد. | ||
البته بحثهای شدید و جدلهای فراوان احباش با دیگر افکار و نظرات سنی و مقابلة دائم احباش با آنان پیامد نبوده است، چرا که در 31 ماه اوت سال 1995 چند نفر مسلح ناشناس شیخ نزار حلبی رئیس سابق جمعیت و | البته بحثهای شدید و جدلهای فراوان احباش با دیگر افکار و نظرات سنی و مقابلة دائم احباش با آنان پیامد نبوده است، چرا که در 31 ماه اوت سال 1995 چند نفر مسلح ناشناس شیخ نزار حلبی رئیس سابق جمعیت و بنیانگذار عملی آن را در نزدیکی منزل خود در (الطریق الجدیده) ترور کردند. و در حدود یک سال بعد قاتلان شناسایی شدند که عضو (دستة انصار) بودند و پس از محاکمة آنان، که در حدود شش ماه به طول انجامید سه نفر از آنان که اتهام قتل در مورد آنان به اثبات رسید اعدام شدند و این امر تشنج نهفته در صحنة نظرات سنی را بار دیگر بر انگیخت. | ||
در هر حال احباش با دو ضربة بزرگ مواجه شدند. نخستترور رئیس آنان و دیگری عدم موفقیت نامزد آنان در بیروت در راهابی به مجلس بود، ولی گویا اینکه آنان توانستند با آن دو ضربه با کمترین تلفات ممکن مقابله کنند. چرا که همچنان حضور خود را در صحنه ادامه دادند و برای اثبات حضور خود در صحنه فعالیت فراوانی از خود نشان میدهند ولی ملاحظه میشود که از سخنان سیاسی و تهاجمی آنان تا حدود زیادی کاسته شده است. | در هر حال احباش با دو ضربة بزرگ مواجه شدند. نخستترور رئیس آنان و دیگری عدم موفقیت نامزد آنان در بیروت در راهابی به مجلس بود، ولی گویا اینکه آنان توانستند با آن دو ضربه با کمترین تلفات ممکن مقابله کنند. چرا که همچنان حضور خود را در صحنه ادامه دادند و برای اثبات حضور خود در صحنه فعالیت فراوانی از خود نشان میدهند ولی ملاحظه میشود که از سخنان سیاسی و تهاجمی آنان تا حدود زیادی کاسته شده است. | ||
خط ۲٬۰۳۰: | خط ۲٬۰۳۰: | ||
برجستهترین شخصیتها | برجستهترین شخصیتها | ||
معاون پیشین و | معاون پیشین و بنیانگذار جنبش جوانان علوی، علی عید، یکی از چهرههای اصلی در میان جامعه علویان است که متحد رفاعت اسد، برادر رئیسجمهور پیشین سوریه (حافظ اسد) بود. در حال حاظر نیز از حامیان جدی [[بشار اسد]] به شمار میآیند[https://www.aljazeera.net/news/reportsandinterviews/2012/6/9/%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%8A%D9%88%D9%86-%D9%81%D9%8A-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86 (برای اطلاع بیشتر به سایت الجزیره مراجعه کنید)]. | ||
6- اسماعیلیه | 6- اسماعیلیه |