۸۷٬۸۱۰
ویرایش
نهضت جعفریه پاکستان: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خشونت ها' به 'خشونت‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'کتاب ها' به 'کتاب‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'خشونت ها' به 'خشونت‌ها') |
||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
از نخستین روز تعیین رهبری جدید حزب در 1363 ش، هم‌زمان با نشست بهکر، نشست دیگری با حضور گروهی از روحانیان، ذاکران، خطبا و افسران بازنشسته شیعه در اسلام‌آباد تشکیل شد که در آن سید حامدعلی شاه موسوی به رهبری نهضت (شاخه اسلام‌آباد) انتخاب گردید. عارف حسین حسینی و همکاران او، برای وحدت دو شاخه نهضت، تلاشهای زیادی کردند؛ اما، سرانجام هیئت ده نفره میانجی گری، بدون دستیابی به نتیجه مطلوب، وجود هر دو شاخه نهضت را تأیید کرد و به کار خود پایان داد. | از نخستین روز تعیین رهبری جدید حزب در 1363 ش، هم‌زمان با نشست بهکر، نشست دیگری با حضور گروهی از روحانیان، ذاکران، خطبا و افسران بازنشسته شیعه در اسلام‌آباد تشکیل شد که در آن سید حامدعلی شاه موسوی به رهبری نهضت (شاخه اسلام‌آباد) انتخاب گردید. عارف حسین حسینی و همکاران او، برای وحدت دو شاخه نهضت، تلاشهای زیادی کردند؛ اما، سرانجام هیئت ده نفره میانجی گری، بدون دستیابی به نتیجه مطلوب، وجود هر دو شاخه نهضت را تأیید کرد و به کار خود پایان داد. | ||
سوم= | سوم= خشونت‌های فرقه‌ای سازمان یافته سپاه صحابه بود که از 1364 ش/ 1985 آغاز شده بود. | ||
سپاه صحابه مبارزه با نفوذ انقلاب اسلامی ایران را ــ که تصور می‌کرد بیشتر، از طریق نهضت اجرای فقه جعفری در پاکستان گسترش می‌یابد، هدف اساسی خود قرار داد و با برانگیختن احساسات مذهبی ضد شیعی، راهپیمایی های خیابانی، شعارنویسی بر دیوارها و سوء قصد به جان اشخاص وابسته به نهضت جعفری، به فعالیت‌های افراطی خود ادامه می‌داد. بر اثر حوادث فرقه‌ای، دَه ها تن از اعضای نهضت در پنجاب و سند جان خود را از دست دادند. بزرگ‌ترین حادثه فرقه‌ای زمانی اتفاق افتاد که هزاران تن از افراطی های مذهبی از گِلگِت و شهرستان های اطراف آن در روز عید فطر 1367 ش/ 1988، به مناطق شیعهنشین گلگت، به ویژه جلال‌آباد، حمله کردند و در نتیجه، سیزده روستا بین 65% تا 100% تخریب شد و 500، 1 خانواده بی‌خانمان گردیدند و دست‌کم 95 تن جان خود را از دست دادند. عارف حسین حسینی، رهبر نهضت جعفریه، نیز در 14 مرداد 1367/ 5 اوت 1988 در پیشاور کشته شد. | سپاه صحابه مبارزه با نفوذ انقلاب اسلامی ایران را ــ که تصور می‌کرد بیشتر، از طریق نهضت اجرای فقه جعفری در پاکستان گسترش می‌یابد، هدف اساسی خود قرار داد و با برانگیختن احساسات مذهبی ضد شیعی، راهپیمایی های خیابانی، شعارنویسی بر دیوارها و سوء قصد به جان اشخاص وابسته به نهضت جعفری، به فعالیت‌های افراطی خود ادامه می‌داد. بر اثر حوادث فرقه‌ای، دَه ها تن از اعضای نهضت در پنجاب و سند جان خود را از دست دادند. بزرگ‌ترین حادثه فرقه‌ای زمانی اتفاق افتاد که هزاران تن از افراطی های مذهبی از گِلگِت و شهرستان های اطراف آن در روز عید فطر 1367 ش/ 1988، به مناطق شیعهنشین گلگت، به ویژه جلال‌آباد، حمله کردند و در نتیجه، سیزده روستا بین 65% تا 100% تخریب شد و 500، 1 خانواده بی‌خانمان گردیدند و دست‌کم 95 تن جان خود را از دست دادند. عارف حسین حسینی، رهبر نهضت جعفریه، نیز در 14 مرداد 1367/ 5 اوت 1988 در پیشاور کشته شد. | ||