سید نعمت الله جزایری: تفاوت میان نسخه‌ها

وی‌ سر سلسله ی خاندان‌ مشهور علمی‌ و دینی‌ سادات‌ جزایری‌ بود که‌ سه‌ قرن‌ در منطقه [[خوزستان‌]] به ‌ویژه‌ [[شوشتر]] خدمات‌ ارزنده ‌ای‌ کردند. پدر او سیّد عبدالله با دوازده واسطه به [[امام موسی کاظم (ع)]] می‌رسد.

'''سید نعمت الله جزایری''' از شاگردان [[علامه مجلسی]] و [[محقق خوانساری]] است. در منطقه خوزستان‌ به‌ ویژه‌ شوشتر، مساجد و مدارس دینی متعددی احداث نمود و به تربیت مشتاقان علوم [[اهل بیت(ع)]] پرداخت. [[علامه جزایری]] صاحب آثار متعددی از جمله <big>ریاض الابرار فی مناقب الائمة الاطهار</big> می‌باشد.  

صباغیه یکی از جزایر پیرامون بصره، در حدود 1050 ق. <ref> نابغه فقه و حدیث، سید محمد جزایری، ص 10</ref> شاهد تولد نوزادی بود که خانه سید عبدالله را در شادمانی فرو برد. سید عبدالله که از نوادگان [[امام کاظم (ع)]] به شمار می‌آمد <ref>تحفه العالم، عبداللطیف بن ابیطالب شوشتری، ص 53</ref> فرزند دلبند خویش را نعمت الله نامید و در نخستین فرصت به مکتب سپرد.

مرجع 62 ساله جنوب آنگاه که به سمت [[خوزستان]] ادامه مسیر می‌داد به شدت بیمار شد کاروانیان چون به جایدر (منزلگاهی نزدیک پلدختر) رسیدند سید را فرو آوردند تا لختی بیاساید، <ref>نابغه فقه و حدیث، ص 225</ref> لیکن در این وادی بیماری شدت یافت و سرانجام در شب جمعه 22 شوال 1112 ق. <ref>فیض العلام فی عمل الشهور و وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ص 81</ref> دیدگانی که به برکت خاک [[مقبره]] [[امامان معصوم (ع)]] فروغی آسمانی یافته بود، برای همیشه بسته شد.