مالک اشتر: تفاوت میان نسخه‌ها

# آن حضرت در نامه‌ای خطاب به مردم مصر نوشت: «… یکی از بندگان خدا را به سوی شما فرستادم که در ایام خوف و هراس، نمی خوابد و در لحظات دشوارِ مقابله با دشمن، از نبرد روی بر نمی‌گرداند. کسی که بر تبه کاران فاجر، از شعله های آتش، سخت تر و سوزان تر است؛ یعنی مالک اشتر را. پس گوش به فرمان او باشید و در راه حق از او اطاعت کنید، چرا که او یکی از شمشیرهای برّان الهی است که نه کند می‌شود و نه از اثر می افتد….» <ref>نهج البلاغه صبحی صالح، نامه ۳۸؛ شیخ مفید، الاختصاص، ص ۸۰٫</ref>

# وقتی خبر شهادت مالک اشتر در مسیر عزیمت به مصر به امام علی (علیه السلام) رسید، با اندوه و تأسف چنین فرمود: «خداوند، مالک را پاداشی نیکو دهد! اگر کوه بود، کوهی عظیم و با صلابت بود، و اگر سنگ بود، سنگی سخت و استوار بود… خدا مالک را رحمت کند. به عهد و پیمانش وفا کرد و سرانجام به دیدار خدا رفت. با این که پس از رحلت [[حضرت محمد (ص)|رسول خدا(صلی الله علیه)]] تعهّد کرده بودیم که بر هر مصیبتی صبر کنیم، ولی مصیبت مالک، بسی عظیم است<ref>امالی مفید، ص ۸۳؛ نهج البلاغه صبحی صالح، حکمت ۴۴۳ (با اندکی تفاوت در تعبیر).</ref>.»

# او نسبت به دشمنانتان سخت گیرتر است<ref>اقتباس از نهج البلاغه، نامه 38.</ref>.

ابن ابى الحدید در شرح نهج البلاغه این نامه را به اندکى تفاوت نقل نموده که چه ویژگى زیر در آن از زبان حضرت على (علیه السلام) افزوده شده است:

مالک اشتر، نبرد با دشمن از سختگیرترین بندگان خدا است، او از کریمترین دودمان برخاسته و از همگان نسبت به ناپاکی‌ها و ننگ‌ها، دورتر است، او شمشیر بران و تیز است. هنگام آرامش بردبار و خویشتن دار و در جنگ انسان سنگین و با وقار است، صاحب نظر اصیل و صبر و نیکو است<ref> شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 6، ص 75.</ref>.

[[علی بن ابی طالب|امام علی(علیه السلام)]] پس از شهادت مالک نیز ضمن طلب رحمت و رضوان الهی برای او فرمود: «او برای ما مردی خیرخواه و بر دشمنان ما سخت‌گیر بود <ref>نهج البلاغه نامه ٣4</ref> و برای من همان‌گونه بود که من برای [[رسول خدا]] بودم<ref>شرح نهج البلاغه، ج١5، ص٩٧؛ الغدیر، ج٩، ص4٠</ref>».