۸۷٬۷۸۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فضیلت ترین' به 'فضیلتترین') |
جز (جایگزینی متن - 'نزدیک تر' به 'نزدیکتر') |
||
خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
از انسبنمالک از پیامبر(صلی الله علیه) رسیده که فرمود: «کسی که به گورستانی وارد شود و سوره یس را بخواند خدا در آن روز از عذاب ایشان تخفیف و برای او به عدد امواتی که در آنجاست حسناتی نوشته شود». | از انسبنمالک از پیامبر(صلی الله علیه) رسیده که فرمود: «کسی که به گورستانی وارد شود و سوره یس را بخواند خدا در آن روز از عذاب ایشان تخفیف و برای او به عدد امواتی که در آنجاست حسناتی نوشته شود». | ||
[[ابوبصير|ابوبصیر]] از [[امام جعفر صادق|حضرت صادق(علیه السلام)]] روایت کرده که فرمود: «البته برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یس است پس هر کس در روز پیش از آنکه شام کند بخواند در روز آن از حفظ شدگان و روزی داده شدگان باشد تا شب کند و هر کس در شب بخواند پیش از آنکه بخوابد خدا بر او هزار فرشته مأمور کند تا او را از هر شیطانی پلیدی و از هر آفتی حفظ نماید و اگر در خوابش بمیرد خدا او را در بهشت داخل کند و سیهزار فرشته برای [[غسل]] او حاضر و همگی برای او استغفار میکنند و او را تا قبرش تشییع مینمایند به استغفار کردن برای او، پس چون او را داخل قبرش مینمایند آنها در قبر او خدا را عبادت میکنند و ثواب عبادتشان برای اوست و قبرش تا دیدگاه چشم گشاد و وسیع میشود و از فشار قبر ایمن خواهد بود و همواره از قبرش نوری ساطع است تا فضاء آسمان تا آنکه خدا او را از قبرش بیرون آورد، پس چون از قبرش بیرون آمد فرشتهها پیوسته با او هستند و او را مشایعت نموده و با او گفتگو میکنند و در روی او خندیده و او را به هر خیری مژده میدهند تا او را از صراط و میزان عبور دهند و او را در مکانی از بهشت خدا اقامت دهند که نباشد نزد خدا خلقی که | [[ابوبصير|ابوبصیر]] از [[امام جعفر صادق|حضرت صادق(علیه السلام)]] روایت کرده که فرمود: «البته برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یس است پس هر کس در روز پیش از آنکه شام کند بخواند در روز آن از حفظ شدگان و روزی داده شدگان باشد تا شب کند و هر کس در شب بخواند پیش از آنکه بخوابد خدا بر او هزار فرشته مأمور کند تا او را از هر شیطانی پلیدی و از هر آفتی حفظ نماید و اگر در خوابش بمیرد خدا او را در بهشت داخل کند و سیهزار فرشته برای [[غسل]] او حاضر و همگی برای او استغفار میکنند و او را تا قبرش تشییع مینمایند به استغفار کردن برای او، پس چون او را داخل قبرش مینمایند آنها در قبر او خدا را عبادت میکنند و ثواب عبادتشان برای اوست و قبرش تا دیدگاه چشم گشاد و وسیع میشود و از فشار قبر ایمن خواهد بود و همواره از قبرش نوری ساطع است تا فضاء آسمان تا آنکه خدا او را از قبرش بیرون آورد، پس چون از قبرش بیرون آمد فرشتهها پیوسته با او هستند و او را مشایعت نموده و با او گفتگو میکنند و در روی او خندیده و او را به هر خیری مژده میدهند تا او را از صراط و میزان عبور دهند و او را در مکانی از بهشت خدا اقامت دهند که نباشد نزد خدا خلقی که نزدیکتر از او باشد مگر فرشتگان مقرب و پیامبران مرسل و او با پیامبران در مقابل خدا ایستاده و محزون نیستند با کسانی که در غم و غصه به سر میبرند و با مهمومین مهموم نیستند و جزع و ناراحتی ندارند با مردمی که در ناراحتی و جزع میباشند، سپس خداوند تعالی به او میگوید: بنده من [[شفاعت]] کن در تمام آنچه میخواهی که شفاعت کنی من شفاعت تو را میپذیرم و از من بخواه به تو عطا کنم تمام چیزهایی که تو میخواهی، پس سؤال میکند و به او عطا میشود و شفاعت میکند، پس، قبول میشود و او را محاسبه نمیشود در میان کسانی که محاسبه میشوند و ذلیل و خوار نمیگردد و ملامت به گناهی و نه به چیزی از اعمال بدش نمیشود و از رفقاء [[حضرت محمد (ص)|محمد(صلی الله علیه)]] میباشد». | ||
[[محمدبنمسلم]] از حضرت [[امام محمد باقر|امام محمد باقر(علیه السلام)]] روایت کرده که «برای رسول خدا(صلی الله علیه) دوازده اسم است، پنج اسم آن در قرآن است: محمد، احمد، عبد اللَّه، یس و نون»<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج 20، ص 361.</ref>. | [[محمدبنمسلم]] از حضرت [[امام محمد باقر|امام محمد باقر(علیه السلام)]] روایت کرده که «برای رسول خدا(صلی الله علیه) دوازده اسم است، پنج اسم آن در قرآن است: محمد، احمد، عبد اللَّه، یس و نون»<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج 20، ص 361.</ref>. |