محمد باقر مجلسی: تفاوت میان نسخه‌ها

| نام = محمد باقر بن محمدتقی مجلسی

| محل تولد = اصفهان

| سال درگذشت =  

| تاریخ درگذشت =  

| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |افندی اصفهانی |سید نعمت الله جزایری |ملا محمد رفیع گیلانی |میر محمد حسین خاتون آبادی }}

| آثار = {{فهرست جعبه افقی |بحارالانوار |مرآة العقول |حلیة المتقین |ملاذ الاخبار |جلاء العیون }}

هنوز به سن ۴ سالگی نرسیده بود که نزد پدرش به تحصیل پرداخت و در مساجد برای [[نماز]] حاضر می‌شد. چنانچه خود می‌گوید: «الحمدلله رب العالمین که بنده در سن ۴ سالگی همه اینها را می‌دانستم؛ یعنی [[خدا]] و نماز و [[بهشت]] و [[دوزخ]] و [[نماز شب]] می‌کردم در [[مسجد]] صفا و [[نماز صبح]] را به جماعت می‌کردم و اطفال را نصیحت می‌کردم به آیت و حدیث، به تعلیم پدرم رحمةالله علیه». او در زمان کوتاهی تمام علوم رسمی زمان خود را فراگرفت. <ref>سید مصلح‌الدین مهدوی، زندگی‌نامه علامه مجلسی، ج۱، ص ۵۵</ref>

در ۱۴ سالگی از [[ملاصدرا]] اجازه روایت گرفت. و سپس در حضور استادانی چون [[علامه حسن علی شوشتری]]، [[امیرمحمد مومن استرآبادی]]، [[میرزای جزایری]]، [[شیخ حرعاملی]]، [[ملا محسن استرآبادی]]، ملا [[محسن فیض کاشانی]]، [[ملا صالح مازندرانی]]، تحصیل کرد. وی در اندک زمانی بر دانش‌های صرف و نحو، معانی و بیان، لغت و ریاضی، تاریخ و فلسفه، حدیث و رجال، درایه و اصول و فقه و کلام احاطه کامل پیدا کرد.

در میان شاگردان، نکته سنجی و تیزبینی و کوشش خستگی ناپذیر [[سید نعمت الله جزایری]] که به تازگی به همراه دوستش به حوزه درس او راه یافته بود و در فقر و تنگدستی بسر می‌برد نظر او را به خود جلب کرد، بطوریکه ضمن قرار دادن حقوق ماهیانه برای دوستش او را به خانه‌اش برد و مدت چهار سال در کنار خود جایش داد» <ref> نابغه فقه و حدیث، ص 94</ref>

سید را چنان پرورش داد که از او عالمی بزرگ و مجتهدی توانا ساخت و «چون [[میرزا تقی دولت آبادی]] در محله جماله مدرسه‌ای بنا نهاد و او را به عنوان مدرّس آنجا تعیین کرد». <ref>زندگی‌نامه علامه مجلسی، ج 1، ص 180</ref>

«او همچون علامه، مسلکی متعادل داشت و همیشه پیرو دلیل و حقیقت بود خواه مطابق با اصولی‌ها باشد و خواه مساعد با اخباریها.» <ref>نابغه فقه و حدیث، ص 219</ref>

یک ویژگی بسیار مهم در زندگی این بزرگ مرد، زهد و پارسایی و ساده‌زیستی او است. علامه در عهد صفوی می‌زیست و [[شیخ الاسلام]] [[حکومت صفوی]] بود و در یک کلام، تمام امکانات دولت در اختیار او بود، اما با همه اینها زندگی شخصی علامه در نهایت زهد و سادگی سپری می‌شد. <ref>«علامه مجلسی مداح حکومت صفویه یا مروج تعالیم دینی»، سؤال ۱۳۳۹۶</ref>

[[علی شریعتی]] را از مخالفین بزرگ محمدباقر مجلسی دانسته‌اند. عبدالهادی حائری، نخستین رویارویی اندیشه گران ایران با دو رویهٔ تمدن بورژوازی غرب، انتشارات امیر کبیر ۱۳۵۷، ص ۱۷۸و ۱۷۹ البته وصی تام الاختیار شریعتی [[محمدرضا حکیمی]] پس از مرگ او ادعا کرد: من به شریعتی قسمت هایی از بحارالانوار را نشان دادم و دیدگاه شریعتی نسبت به بحارالانوار و علامه مجلسی تغییر کرد و از من خواست کتبش را ویرایش کنم. <ref>خدایا زین معما پرده بردار، هفته نامه صبح، سه شنبه ۱۵ اسفند ماه ۱۳۷۵</ref>

گفته می‌شود وی در طول عمر خود بیش از ۱٬۲۰۰٬۰۰۰ سطر، مطلب نوشته‌است که اگر به سال‌های عمر وی تقسیم شود در هر سال نزدیک به ۲۰٬۰۰۰ سطر نوشته‌است. <ref>ملک الشعرابهار سبک‌شناسی جلد ۳</ref> بجز [[علی شریعتی]]، [[سید محسن امین]] و [[سید محمدحسین طباطبائی]] از منتقدان وی بودند و عقیده داشتند گرچه بحارالانوار از بزرگترین کتب حدیثی [[شیعه]] محسوب می‌شود اما نوشته‌های او نیاز به تجدیدنظر دارند و او مواد کم و مفید را با مواد بی‌ارزش زیادی مخلوط کرده‌است و کتاب او تبدیل به ملغمه‌ای شده که راست و دروغ در آن مخلوط شده و قابل تشخیص و استناد نیست. <ref>Brunner، Rainer. «مجلسی، محمدباقر». دانشنامه ایرانیکا</ref>

محمدباقر مجلسی در شب ۲۷ [[رمضان]] سال ۱۱۱۰ق و در ۷۳ سالگی در اصفهان از دنیا رفت. <ref>قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۱۴۹</ref> [[آقا جمال خوانساری]] بر وی نماز گذارد. <ref> روضاتی، ص۶۱</ref> وی بنا بر وصیتش در کنار [[مسجد جامع اصفهان]] و در جوار پدرش به خاک سپرده شد. <ref>قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۱۴۹</ref>