۸۷٬۷۷۵
ویرایش
صادق سلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اسلام شناسی' به 'اسلام‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - 'آزادی بخش' به 'آزادی‌بخش') |
جز (جایگزینی متن - 'اسلام شناسی' به 'اسلام‌شناسی') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
عدم اجرای قانون 1905 میلادی، نسبت به [[دین اسلام]] و مانع تراشی بر سر پروژه مرکز مطالعات اسلامی در سال 1920 میلادی و رد پیشنهادهای شرق‌شناس بزرگ فرانسوی ''ماسینیون'' برای احیای این مرکز مطالعات در سال 1947 میلادی، همگی سوابقی منفی است که تفسیر کنندهٔ دشواری‌هایی است که مانع عادی سازی روابط میان دولت [[سکولار]] و [[اسلام]] شده است. این امر نشانهٔ وجود نیروهای مخالف‌خوان و مانع‌تراشی بر سر اجرای اصل برابری دربارهٔ اسلام و مسلمانان است. این نیروها، زمانی که نخست‌وزیر سوسیالیست جومولیه در سال 1957 میلادی، به خود اجازهٔ تعیین رفیق هم حزبی‌اش ''حمزه بوبکر''، به ریاست مسجد پاریس را داد، قدرت خود را اثبات کردند. هیئت دولت این اقدام را توهین به قوانین [[سکولاریسم]] دانست و محکوم کرد ولی آن کس که از این دخالت نامشروع در اموردینی بهره جسته بود، مدت بیست و پنج سال بر [[مسجد پاریس]] تولیت داشت. این حادثه خطرناک، نشانه آن است که رابطه [[سکولاریسم]] با [[اسلام]]، تابع قانون نیست و آثار منفی این اقدامات در جامعه سیاسی پیش از حادثه [[یازدهم سپتامبر]]<ref>رویداد یازدهم سپتامبر؛ حملاتی تروریستی و انتحاری که گروه تروریستی [[القاعده]]، آن را در خاک [[ایالات متحده آمریکا]] انجام داد. در این حادثه نوزده تن از عناصر القاعده، چهار هواپیمای تجاری-مسافربری را ربودند.هواپیماربایان دو هواپیما را در فاصله‌های زمانی گوناگون به برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در [[نیویورک]] کوبیدند. در نتیجه این دو برخورد، همه مسافران به همراه عده بسیاری در ساختمان‌ها کشته شدند. هر دو ساختمان، پس از دو ساعت به‌طور کامل ویران شدند و خسارت فراوانی به ساختمان‌های پیرامون زدند. این گروه، هواپیمای سوم را به [[پنتاگون]]، واقع در ارلینگتون در ویرجینیا زدند. هواپیمای چهارم در محلی نزدیک شنکسویل، در ایالت [[پنسیلوانیا]] سرنگون شد.</ref> و حتی پیش از [[انقلاب اسلامی ایران]]، کاملاً قابل مشاهده بود. | عدم اجرای قانون 1905 میلادی، نسبت به [[دین اسلام]] و مانع تراشی بر سر پروژه مرکز مطالعات اسلامی در سال 1920 میلادی و رد پیشنهادهای شرق‌شناس بزرگ فرانسوی ''ماسینیون'' برای احیای این مرکز مطالعات در سال 1947 میلادی، همگی سوابقی منفی است که تفسیر کنندهٔ دشواری‌هایی است که مانع عادی سازی روابط میان دولت [[سکولار]] و [[اسلام]] شده است. این امر نشانهٔ وجود نیروهای مخالف‌خوان و مانع‌تراشی بر سر اجرای اصل برابری دربارهٔ اسلام و مسلمانان است. این نیروها، زمانی که نخست‌وزیر سوسیالیست جومولیه در سال 1957 میلادی، به خود اجازهٔ تعیین رفیق هم حزبی‌اش ''حمزه بوبکر''، به ریاست مسجد پاریس را داد، قدرت خود را اثبات کردند. هیئت دولت این اقدام را توهین به قوانین [[سکولاریسم]] دانست و محکوم کرد ولی آن کس که از این دخالت نامشروع در اموردینی بهره جسته بود، مدت بیست و پنج سال بر [[مسجد پاریس]] تولیت داشت. این حادثه خطرناک، نشانه آن است که رابطه [[سکولاریسم]] با [[اسلام]]، تابع قانون نیست و آثار منفی این اقدامات در جامعه سیاسی پیش از حادثه [[یازدهم سپتامبر]]<ref>رویداد یازدهم سپتامبر؛ حملاتی تروریستی و انتحاری که گروه تروریستی [[القاعده]]، آن را در خاک [[ایالات متحده آمریکا]] انجام داد. در این حادثه نوزده تن از عناصر القاعده، چهار هواپیمای تجاری-مسافربری را ربودند.هواپیماربایان دو هواپیما را در فاصله‌های زمانی گوناگون به برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در [[نیویورک]] کوبیدند. در نتیجه این دو برخورد، همه مسافران به همراه عده بسیاری در ساختمان‌ها کشته شدند. هر دو ساختمان، پس از دو ساعت به‌طور کامل ویران شدند و خسارت فراوانی به ساختمان‌های پیرامون زدند. این گروه، هواپیمای سوم را به [[پنتاگون]]، واقع در ارلینگتون در ویرجینیا زدند. هواپیمای چهارم در محلی نزدیک شنکسویل، در ایالت [[پنسیلوانیا]] سرنگون شد.</ref> و حتی پیش از [[انقلاب اسلامی ایران]]، کاملاً قابل مشاهده بود. | ||
== | == اسلام‌شناسی درست == | ||
سیاسی شدن مطالعات اسلامی پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] در [[ایران]] موجب شد تا متخصصان علوم سیاسی این موضوع را انحصاری کنند و با به‌کارگیری ترس از جنبش های بنیادگرا و تروریستی، بر افکار عمومی تأثیر بگذارند؛ اما مطالعه موضوع از زاویه تاریخی، بسیاری اوهام را می‌زداید و دولت را نسبت به مسئولیت‌های سکولاریستی‌اش که آن را در قبال اسلام به فراموشی سپرده است، یادآوری کند. بسیار دشوار است که جریان اتهام به اکثریت مسلمانان به هدف فراموش کردن خطاهای جریان سکولار ادامه یابد؛ جریانی که هیچ‌گاه نپذیرفته است که در انصاف با اسلام رویارو شود. باید ـ چنان که مارکسیست هم می‌گویند ـ بر حقایق عینی و واقعی تمرکز کرد تا ابعاد غیر عقلانی و وهمی بحران مطالعات اسلامی در پایان عهد استعماری ریشه دارد. مطالعه اسلام مقتضی تعامل با عادات ملت و توده مردم مسلمان به هدف درک تحولات جامعه اسلامی و پیوند دادن آن با جنبش [[تمدن اسلامی]] در دراز مدت است. متخصصان علوم سیاسی دراین بعد زیاده‌روی می‌کنند و ابعاد علمی آن را فراموش می‌کنند؛ زیرا به همراهی با سیاست‌های امنیتی اتخاذ شده در برابر مسلمانان اکتفا می‌کنند؛ اما از راه رسیدن نسلی دیگر از جوانان روشنفکر مسلمان درآینده، ناگزیر این وضع دردناک را عوض خواهد کرد. این نسل جدید می‌تواند، به عالمان و شرق شناسان بزرگ، مانند ''ماسینیون'' و ''کربن وژاک بورک'' که میراث ارجمندی را در | سیاسی شدن مطالعات اسلامی پس از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] در [[ایران]] موجب شد تا متخصصان علوم سیاسی این موضوع را انحصاری کنند و با به‌کارگیری ترس از جنبش های بنیادگرا و تروریستی، بر افکار عمومی تأثیر بگذارند؛ اما مطالعه موضوع از زاویه تاریخی، بسیاری اوهام را می‌زداید و دولت را نسبت به مسئولیت‌های سکولاریستی‌اش که آن را در قبال اسلام به فراموشی سپرده است، یادآوری کند. بسیار دشوار است که جریان اتهام به اکثریت مسلمانان به هدف فراموش کردن خطاهای جریان سکولار ادامه یابد؛ جریانی که هیچ‌گاه نپذیرفته است که در انصاف با اسلام رویارو شود. باید ـ چنان که مارکسیست هم می‌گویند ـ بر حقایق عینی و واقعی تمرکز کرد تا ابعاد غیر عقلانی و وهمی بحران مطالعات اسلامی در پایان عهد استعماری ریشه دارد. مطالعه اسلام مقتضی تعامل با عادات ملت و توده مردم مسلمان به هدف درک تحولات جامعه اسلامی و پیوند دادن آن با جنبش [[تمدن اسلامی]] در دراز مدت است. متخصصان علوم سیاسی دراین بعد زیاده‌روی می‌کنند و ابعاد علمی آن را فراموش می‌کنند؛ زیرا به همراهی با سیاست‌های امنیتی اتخاذ شده در برابر مسلمانان اکتفا می‌کنند؛ اما از راه رسیدن نسلی دیگر از جوانان روشنفکر مسلمان درآینده، ناگزیر این وضع دردناک را عوض خواهد کرد. این نسل جدید می‌تواند، به عالمان و شرق شناسان بزرگ، مانند ''ماسینیون'' و ''کربن وژاک بورک'' که میراث ارجمندی را در اسلام‌شناسی به زبان فرانسوی برجای نهاده‌اند، اقتدا کند. | ||
== هیئت‌ها و انجمن‌ها == | == هیئت‌ها و انجمن‌ها == | ||