رباب: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از بازگشت به [[مدینه]]، مجلس عزاداری امام حسین علیه السلام را بر پا کرد و تا یک سال بعد از واقعه کربلا که حیات داشت، همواره عزادار بود. وی سرانجام یک سال پس از شهادت امام حسین علیه السلام دارفانی را وداع گفت و به مولای خود ملحق شد.  

رباب دختر امرؤالقیس بن عدی اسـت. پدرش از اعـراب [[شام]] و [[نصرانی]] بود و در خلافت [[عمر]] [[مسلمان]] شد. <ref>اعیان الشیعة، ج۶، ص۴۴۹</ref> از مادر رباب نیز با نام هند الهنود دختر ربـیع بـن مسعود بن مصاد بن حصن بن کعب یاد شده است. <ref>امین، ۱۴۲۱: ۶/۴۴۹</ref>

</ref>

امرؤ القیس پدر حضرت رباب علیه السلام غیر از امرؤا القیس بن عابس کندی از شـعرای معروف جاهلیت، صاحب قصیدۀ معروف از معلقات سبعه است. او هشتاد سال پیش از بعثت از دنیا رفته بود. <ref>خراسانی، بی تا: 243</ref>

در پاسخ به این اشکال باید گفت: اولاً این مطلب را نمی‌توان به عنوان اشکال مطرح کرد؛ زیرا زنان بسیاری بوده‌اند که در سال‌های نخستین ازدواج صاحب فرزند نشده‌اند و بعداً خداوند بـه آنـان فرزند عنایت کرده است. ثانیاً شاید حضرت ربابعلیه السلام هنگام خواستگاری امام حسینعلیه السلام و امیرالمؤمنین علیه السلام در سنین پایین بوده و پس از این که بزرگ شده زفاف و ازدواج صورت یافته است. با این جواب دیگر اشکالی وارد نمی‌شود و هـمان قـول اکثر کـتب و ارباب مقاتل به قوت خود باقی می‌ماند.

[[ابن عساکر]] در کتاب [[تاریخ مدینة دمشق]]، ماجرای ازدواج امام بـا ایـشان را بدین صورت نقل کرده است:

[[شیخ مفید]] در ذکر اولاد امام حسین علیه السلام رباب را جزو همسران امام می‌شمارد. <ref>مفید، 1388: ۲/ ۱۳۵ </ref> بنابر نقلی امرؤالقیس سه فرزند خود را از فرط علاقه و ارادت بـه حـضرت علی علیه السلام به عقد ازدواج امیرالمؤمنین، امام حسن و امام حسین علیه السلام درآورد. <ref>بلاذری، 1394: ۲/ ۱۹۵</ref>

رباب دو فرزند از امام حسین علیه السلام داشت، یکی سکینه و دیگری عبداللّه. عبداللّه (علی اصغر) در روز عاشورا در حالی که کودکی بیش نبود، در آغوش پدرش به شهادت رسید. <ref> الارشاد، ج۲، ص۱۳۵</ref>

میزان و ژرفای مقامات هر کس را می‌توان در کلام بزرگان به ویژه [[ائمه اطهار(ع)|ائمه اطهارعلیه السلام]] دریافت. همچنین می‌توان از تـعابیری کـه از قـول سیدالشهداعلیه السلام دربارۀ ایشان وارد شده، اوج مقام این بانوی بزرگوار را کشف کرد.

اولیای الهی به میزان اوج مـقام و مـنزلت امتحانات دشواتری نیز از جانب خداوند رحمان خواهند شد. در وصف ایشان شاید اگر <big>زینب ثـانی کـربلا</big> گفته شود گزافه گویی نشده است؛ چراکه عملکرد وی در نفس واقعه کربلا و به خصوص پس از آن تـأمل برانگیز اسـت؛ بـدان سبب که عملکرد گویای او گونه‌ای از مقام حجة اللهی و وساطت در تبلیغ امور مهم الهی است؛ چنان که بـرای [[زینب کبری|حـضرت زینب علیه السلام]]، [[حضرت مریم(س)|حضرت مریم علیه السلام]] و برخی دیگر از زنان شأن حجة اللهی قائلیم و اینان حجج الهـی بـرای وسـاطت در برخی امور مهم بوده‌اند.

[[ابن اثیر]] می‌نویسد: رباب پس از واقعه کربلا یک سال بیشتر زنده نماند و در این یک سال زیر سایه ننشست و از شدت غصه و اندوه درگذشت. <ref>الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۸۸</ref> سید محسن امین سال وفات رباب را ۶۲ هجری(یعنی یک سال پس از عاشورا) ذکر می‌کند. <ref> اعیان‌الشیعة، ج۶، ص۴۴۹</ref>

{{پانویس|2}}