۸۷٬۷۷۵
ویرایش
خاورمیانه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'جریان ها' به 'جریان‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'بزرگترین' به 'بزرگترین') |
جز (جایگزینی متن - 'جریان ها' به 'جریان‌ها') |
||
| خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
== اسلامگرایی در خاورمیانه == | == اسلامگرایی در خاورمیانه == | ||
ظهور جنبش های نوین اسلامی در منطقه خاورمیانه در واکنش به محیط بحرانی این کشورها بود. مهمترین عوامل بحرانزا در منطقه از یکسو | ظهور جنبش های نوین اسلامی در منطقه خاورمیانه در واکنش به محیط بحرانی این کشورها بود. مهمترین عوامل بحرانزا در منطقه از یکسو جریان‌های ملی گرایی بود که میان مسلمانان خاورمیانه تفرقه ایجاد کرد و از سوی دیگر فقر و تضادهای طبقاتی بود که در نتیجه سیاست‌های دولت‌های ناکار آمد همچنان گسترش می یافت. ضعف نظامی کشورهای منطقه و به ویژه شکست اعراب از اسرائیل و نیز بحران فرهنگی ناشی از تلاش این کشورها برای نوسازی و تقلید از غرب به انگیزه دستیابی به پیشرفت های نظامی و توسعه اقتصادی از دیگر عوامل بحرانزا در منطقه بود. در این میان ناکامی‌گفتمانهای رقیب مانند گفتمان سکولار ملی گرا، گرایش به اسلامگرایی را در منطقه تسریع کرد. شکست اعراب از اسرائیل در ۱۳۴۶ش/ ۱۹۶۷ و مرگ جمال عبدالناصر رهبر ملی گرای مصر در ۱۳۴۹ش/ ۱۹۷۰ زمینه زوال اندیشه‌های ملی گرایی عرب و جانشین کردن گفتمان جدید (اسلامگرایی) را فراهم کرد و راه را برای فعالیت گروه‌های اسلام‌گرا هموار نمود. <ref> فایز ساره، دراسات فی الاسلام السیاسی، ج۱، ص۵</ref> | ||
در ۱۳۵۷ش/۱۹۷۹ اسلامگرایی در خاورمیانه با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به اوج خود رسید. بسیاری از جنبش های اسلامی به نوعی از انقلاب اسلامی ایران الهام گرفتند و برای رسیدن به جامعه اسلامی آن را الگوی خود قرار دادن.<ref>انقلاب ایران، مقدمه جان اسپوزیتو</ref> | در ۱۳۵۷ش/۱۹۷۹ اسلامگرایی در خاورمیانه با پیروزی انقلاب اسلامی ایران به اوج خود رسید. بسیاری از جنبش های اسلامی به نوعی از انقلاب اسلامی ایران الهام گرفتند و برای رسیدن به جامعه اسلامی آن را الگوی خود قرار دادن.<ref>انقلاب ایران، مقدمه جان اسپوزیتو</ref> | ||