پرش به محتوا

سعید بن جبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام'
جز (جایگزینی متن - 'میکرد' به 'می‌کرد')
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام')
خط ۳۴: خط ۳۴:
== خاندان، زادگاه، کنیه و فرزندان ==
== خاندان، زادگاه، کنیه و فرزندان ==
سعید بن جبیر بن هشام اسدی کوفی، معروف به ابومحمد و ابوعبداللّه، از خاندان‏های معروف [[کوفه]] بود. وی در زهد، [[تقوا]]، شب‏ زنده‏ داری، دیانت و فقاهت معروف بود و در [[تفسیر قرآن]]، شهرت به سزایی داشت؛ زیرا او را از شاگردان مدرسه تفسیری [[عبدالله ابن عباس]] دانسته‌‏اند. سعید، بیشترین روایات خود را از وی نقل کرده است<ref> رجال کشّی، ج 1، ص 332.</ref>.
سعید بن جبیر بن هشام اسدی کوفی، معروف به ابومحمد و ابوعبداللّه، از خاندان‏های معروف [[کوفه]] بود. وی در زهد، [[تقوا]]، شب‏ زنده‏ داری، دیانت و فقاهت معروف بود و در [[تفسیر قرآن]]، شهرت به سزایی داشت؛ زیرا او را از شاگردان مدرسه تفسیری [[عبدالله ابن عباس]] دانسته‌‏اند. سعید، بیشترین روایات خود را از وی نقل کرده است<ref> رجال کشّی، ج 1، ص 332.</ref>.
وی سال 46 ه .ق. در شهر کوفه به دنیا آمد<ref>دائرة‏المعارف تشیّع، ج 1، ص 94.</ref>. دوران طفولیت و جوانی را همان جا گذراند. بعدها به [[مدینه]] رفت و جزو شاگردان [[امام سجاد|امام سجاد(علیه السلام)]] گردید.
وی سال 46 ه .ق. در شهر کوفه به دنیا آمد<ref>دائرة‏المعارف تشیّع، ج 1، ص 94.</ref>. دوران طفولیت و جوانی را همان جا گذراند. بعدها به [[مدینه]] رفت و جزو شاگردان [[امام سجاد|امام سجاد(علیه‌السلام)]] گردید.
معروف‏ترین کنیه‌‏های وی ابوعبداللّه و ابومحمد است. در کتاب مجالس الواعظین آمده است: عبدالملک و عبداللّه، فرزندان سعید بن جبیر اند و از پدر خود روایت ن
معروف‏ترین کنیه‌‏های وی ابوعبداللّه و ابومحمد است. در کتاب مجالس الواعظین آمده است: عبدالملک و عبداللّه، فرزندان سعید بن جبیر اند و از پدر خود روایت ن
قل نموده‏‌اند<ref>مجالس الواعظین، ج 3، ص 111.</ref>.
قل نموده‏‌اند<ref>مجالس الواعظین، ج 3، ص 111.</ref>.
خط ۴۵: خط ۴۵:
== استادان و شاگردان ==
== استادان و شاگردان ==
[[فضل بن شاذان]] می‌‌گوید:
[[فضل بن شاذان]] می‌‌گوید:
سعید بن جبیر از شاگردان برجسته و از ستارگان آسمان [[امامت]] و [[ولایت]] امام همام [[امام سجاد|علی بن الحسین(علیه السلام)]] که در رأس سلسله اصحاب خمسه<ref>اصحاب خمسه امام، عبارتند از: سعید بن جبیر، سعید بن مسیّب، محمد بن جبیر، یحیی بن امّ طویل و ابوخالد کابلی. </ref> [[امام زین‌العابدین]] قرار داشت.
سعید بن جبیر از شاگردان برجسته و از ستارگان آسمان [[امامت]] و [[ولایت]] امام همام [[امام سجاد|علی بن الحسین(علیه‌السلام)]] که در رأس سلسله اصحاب خمسه<ref>اصحاب خمسه امام، عبارتند از: سعید بن جبیر، سعید بن مسیّب، محمد بن جبیر، یحیی بن امّ طویل و ابوخالد کابلی. </ref> [[امام زین‌العابدین]] قرار داشت.


[[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] در وصف سعید می‌‌فرماید:
[[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه‌السلام)]] در وصف سعید می‌‌فرماید:


سعید بن جبیر در صراط مستقیم بود و به علی بن الحسین (علیهم االسلام) اقتدا کرد و امام سجاد هم از او تعریف می‌‌نمود و همین علاقه میان او و امام، باعث شد حجّاج او را شهید نماید<ref> «انّ سعید بن جبیر کان یأتمّ بعلی بن الحسین علیه السلام و کان علیٌّ علیه السلام یثنی علیه و ماکان سبب قتل الحجّاج له الاّ علی هذا الامر و کان مستقیماً»؛ (شاگردان مکتب ائمه علیهم السلام، ج 2، ص 279). </ref>.
سعید بن جبیر در صراط مستقیم بود و به علی بن الحسین (علیهم االسلام) اقتدا کرد و امام سجاد هم از او تعریف می‌‌نمود و همین علاقه میان او و امام، باعث شد حجّاج او را شهید نماید<ref> «انّ سعید بن جبیر کان یأتمّ بعلی بن الحسین علیه‌السلام و کان علیٌّ علیه‌السلام یثنی علیه و ماکان سبب قتل الحجّاج له الاّ علی هذا الامر و کان مستقیماً»؛ (شاگردان مکتب ائمه علیهم السلام، ج 2، ص 279). </ref>.
سعید بن جبیر سال‏ها از محضر [[ابن عباس]] بهره علمی برد. وی شیدای کسب دانش بود؛ خودش می‌گوید:
سعید بن جبیر سال‏ها از محضر [[ابن عباس]] بهره علمی برد. وی شیدای کسب دانش بود؛ خودش می‌گوید:
برای کسب حدیث به محضر ابن عباس می‌رفتم و به خاطر احترام و ابهتی که او داشت، در جلسه درس از چیزی سؤال نمی‌کردم. منتظر بودم تا دیگران بپرسند و من یادداشت کنم؛ لذا بیشتر، گوش می‌دادم و بعد می‌نوشتم؛ به حدّی که بعضی روزها دفترم پر می‌شد و روی کفشم می‌نوشتم و گاهی از کف دستانم به عنوان کاغذ استفاده می‌نمودم...<ref> الطبقات الکبری، ج 6، ص 268.</ref> استادان دیگر سعید عبارتند از: عدی بن حاتم و ابوسعید خدری.
برای کسب حدیث به محضر ابن عباس می‌رفتم و به خاطر احترام و ابهتی که او داشت، در جلسه درس از چیزی سؤال نمی‌کردم. منتظر بودم تا دیگران بپرسند و من یادداشت کنم؛ لذا بیشتر، گوش می‌دادم و بعد می‌نوشتم؛ به حدّی که بعضی روزها دفترم پر می‌شد و روی کفشم می‌نوشتم و گاهی از کف دستانم به عنوان کاغذ استفاده می‌نمودم...<ref> الطبقات الکبری، ج 6، ص 268.</ref> استادان دیگر سعید عبارتند از: عدی بن حاتم و ابوسعید خدری.
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش