ابوحمزه ثمالی: تفاوت میان نسخه‌ها

|[[امام سجاد(ع)|امام سجاد(علیه السلام)]]

|امام سجاد(علیه السلام) • [[امام محمد باقر|امام باقر(علیه السلام)]] • [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]]

|تفسیر القرآن • کتاب النوادر • رسالة الحقوق عن علی بن الحسین(علیه السلام)  

'''ثابت بن دینار''' معروف به ابوحمزه ثمالی یکی از بزرگان [[کوفه]] و از چهره‌های معروف از [[اصحاب]] امام سجاد(علیه السلام) بود. او استاد علم [[حديث|حدیث]] و [[فقه]] و [[تفسیر]] بود و معارف [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‌بيت(علیه السلام)]] را به [[شیعیان]] می‌آموخت. او دعای پر فضیلتی را از [[امام سجاد|امام سجاد(علیه السلام)]] آموخت و [[روایت]] کرد که در سحرهای [[ماه رمضان]] خوانده می‌شود و به '''دعای ابوحمزه''' شهرت یافته است.  

ثابت بن دینار ثُمالی، مشهور به ابوحمزه ثمالی، از یاران نزدیک امام سجاد(علیه السلام) بود. سال تولد او دقیقاً مشخص نیست اما با توجه به اینکه از زاذان کِنْدی (متوفی 82) روایت نقل کرده است، باید قبل از 82 قمری به دنیا آمده باشد. ابوحمزه اهل کوفه بود.

== آشنایی ابوحمزه ثمالی با امام زین‌العابدین (علیه السلام) ==

ابوحمزه ثمالی برای اولین بار امام سجاد(علیه السلام) را هنگامی که ایشان از [[مدینه]] به [[کوفه]] سفر کردند ملاقات کردند و شیفته و علاقه‌مند ایشان شدند. پس از [[نماز]] خواندن وی در [[مسجد کوفه]]، از او پرسیدم برای چه اینجا آمدی؟ حضرت فرمودند: برای نماز خواندن؛ اگر مردم می‌دانستند نماز خواندن در مسجد کوفه چه فضیلتی دارد، مثل کودکان چهار دست و پا به سوی آن می‌شتافتند. سپس با هم به زیارت قبر [[علی بن ابی طالب|امیرالمومنان]] [[علی بن ابی طالب|علی(علیه السلام)]] رفتند. در راه از خرمن معارف [[امام سجاد]] بهره برد.

پس از [[زیارت]]، امام به [[مدینه]] بازگشت و ابوحمزه به کوفه. پس از آن ابوحمزه بارها همراه تعدادی از [[فقیهان]] [[شیعه]] به زیارت قبر [[علی بن ابی طالب|امیرالمومنین علی(علیه السلام)]] رفت. او در این سفرها معارف [[اهل بیت]]، تفسیر، حدیث و فقه را به همسفران می‌آموخت.

در بیان مقام وی، حتی کرامتی برایش ذکر کرده و گفته‌اند که او دعای آموخته از امام سجاد(علیه السلام) ‌ را بر دست شکسته فرزندش خواند که به یکباره خوب شد، به گونه‌ای که یحیی بن عبدالله شکسته بند نتوانست تشخیص دهد کدام دست او شکسته بود.

ابوحمزه در اثر مناجات‌های عارفانه، عبادت‌های عاشقانه، نغمه‌های شبانه، اطاعت خالق یگانه و شاگردی مکتب [[ائمه اطهار(ع)|ائمه (علیه السلام)]] صاحب کرامت شد.

ابوحمزه ثمالی در اثر زحمات طاقت فرسا و فعالیت‌های شبانه روزی در کسب علم و حکمت، به مرحله‌ای رسید که به عنوان استاد علم حدیث و فقه و تفسیر، بر کرسی تدریس تکیه زد و معارف [[اهل بيت (ع)|اهل بيت (علیه السلام)]] را به شیعیان آموخت.

ابوحمزه ثمالی بیشتر وقت خود را به عبادت و تدریس علوم اسلامی ‌‌می‌گذراند. او از کسب فیوضات معنوی و تربیتی از محضر ائمه (علیه السلام) به ویژه [[امام زین‌العابدین (ع)|امام زین‌العابدین(علیه السلام)]] غافل نبود. از سند دعای معروف به «ابوحمزه ثمالی» معلوم می‌شود که ابوحمزه در آن شب‌های نورانی همدم، همراز و نوکر محضر پیشوای چهارم امام سجاد(علیه السلام) بود.

وی در این رابطه می‌گوید: امام سجاد(علیه السلام) شب‌های ماه مبارک رمضان تا سحر مشغول به نماز بود و زمانی که وقت سحر می‌شد دعای ابوحمزه را می‌خواندند: «إِلٰهِی لَاتُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ، وَلَا تَمْکُرْ بِی فِی حِیلَتِکَ، مِنْ أَیْنَ لِیَ الْخَیْرُ یَا رَبِّ وَلَا یُوجَدُ إِلّا مِنْ عِنْدِکَ ...».

در بعضی کتب از کتاب تفسیر ابوحمزه و در بعضی کتب از تفسیر القرآن الکریم، در تفسیر ابوحمزه، بر خلاف تفاسیر مأثور دیگر، [[احادیث]] مرسل کمتری دیده می‌شود. ابوحمزه به اسباب [[نزول]] توجه داشته و ضمن توجه به فضائل اهل بیت (علیه السلام)، از شیوه تفسیر قرآن به قرآن استفاده کرده و به [[اجتهاد]]، قرائت، لغت، نحو و نقل آرای مختلف در معنای آیات اهتمام ویژه داشته است.

* روزی [[امام جعفر صادق|حضرت صادق(علیه السلام)]] به او فرمود: «من هر گاه تو را می‌ببینم، احساس آرامش می‌کنم.»

* [[امام جعفر صادق|امام صادق(علیه السلام)]] فرمود: «ابو‌حمزه در زمان خودش مانند [[سلمان]] در زمان خودش بود.»

* [[علی بن موسی بن جعفر|امام رضا(علیه السلام)]] فرموده‌اند: «ابو‌حمزه ثمالی در زمان خودش مانند [[لقمان حکیم]] در زمان خودش بوده است.»

[https://www.beytoote.com/religious/bozorgan-din/biography1-abuhamza2-thamali.html برگرفته از سایت زندگی‌نامه ابوحمزه ثمالی یکی از یاران امام سجاد(علیه السلام) - بیتوته]