۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بی نیاز' به 'بینیاز') |
جز (جایگزینی متن - ' دین باور' به ' دینباور') |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
ناگفته پیداست که آن آفتاب هدایت هرگز تنها به قاضی نمیرفت و خود را برتر از دیگران نمیدید بنابراین برای آگاهی از اندیشههای اخباریان [[کربلا]] و نقد و بررسی آن در درس استاد بزرگ دانشوران شهر حضرت شیخ یوسف بحرانی حضور یافت. ولی بزودی دریافت که او سخنی متینتر و قویتر از دیگر دانشمندان اخباری بر زبان نمیراند. پس تصمیم گرفت دیار خردستیزان را ترک گوید و در سرزمینی دیگر آزادانه به تدریس و تحقیق پردازد اما یک رؤیای صادق وی را از این کردار باز داشت. آن فقیه فرزانه سرور شهیدان را در خواب دید. [[امام حسین|امام حسین(علیه السلام)]] به او فرمود: راضی نیستم از شهرم برون روی<ref> همان.</ref>. | ناگفته پیداست که آن آفتاب هدایت هرگز تنها به قاضی نمیرفت و خود را برتر از دیگران نمیدید بنابراین برای آگاهی از اندیشههای اخباریان [[کربلا]] و نقد و بررسی آن در درس استاد بزرگ دانشوران شهر حضرت شیخ یوسف بحرانی حضور یافت. ولی بزودی دریافت که او سخنی متینتر و قویتر از دیگر دانشمندان اخباری بر زبان نمیراند. پس تصمیم گرفت دیار خردستیزان را ترک گوید و در سرزمینی دیگر آزادانه به تدریس و تحقیق پردازد اما یک رؤیای صادق وی را از این کردار باز داشت. آن فقیه فرزانه سرور شهیدان را در خواب دید. [[امام حسین|امام حسین(علیه السلام)]] به او فرمود: راضی نیستم از شهرم برون روی<ref> همان.</ref>. | ||
با این رؤیا اندیشه هجرت از ذهن استاد مجتهدان حوزههای علمی [[تشیع]] بیرون رفت و بر آن شد پیوسته در آن شهر آسمانی اقامت کند. فقیه بزرگ بهبهان به پیشنهاد جمعی از | با این رؤیا اندیشه هجرت از ذهن استاد مجتهدان حوزههای علمی [[تشیع]] بیرون رفت و بر آن شد پیوسته در آن شهر آسمانی اقامت کند. فقیه بزرگ بهبهان به پیشنهاد جمعی از دینباوران محله زندگی خویش اداره مسجدی را به عهده گرفت و به اقامه نماز و ارشاد مردم پرداخت. | ||
بیتردید محقق بزرگی چون وی هرگز نمیتوانست در برابر انحرافهای رایج دیده برهم نهد و آسوده بنشیند. ولی از کجا و چگونه باید آغاز میکرد؟ | بیتردید محقق بزرگی چون وی هرگز نمیتوانست در برابر انحرافهای رایج دیده برهم نهد و آسوده بنشیند. ولی از کجا و چگونه باید آغاز میکرد؟ | ||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
# | # | ||
== عروج == | == عروج == | ||
عمر پربار استاد یگانه حوزههای علمیه شیعه از نود سال فراتر رفت. سرانجام شوال رسید و همراهِ آن فرشتگان ویژه برای استقبال از روان آسمانی وحید دوران به کربلا گام نهادند و در انتظار عروج آن ستاره خاکنشین به لحظه شماری پرداختند. ولی انتظار آنها دیری نپایید. سرانجام بیماری بر پیکر استاد چیره شد، ناتوانی اش فزونی یافت و در روزی که شیون مؤمنان همه شهر را پر کرده بود و آثار اندوه در همه چیز آشکار بود، روان آسمانی اش سمت ابدیت پر کشید و با انبوه فرشتگانی که به استقبالش شتافته بودند رهسپار دیار جاودانگی شد، 1205هـ .ق. را برای | عمر پربار استاد یگانه حوزههای علمیه شیعه از نود سال فراتر رفت. سرانجام شوال رسید و همراهِ آن فرشتگان ویژه برای استقبال از روان آسمانی وحید دوران به کربلا گام نهادند و در انتظار عروج آن ستاره خاکنشین به لحظه شماری پرداختند. ولی انتظار آنها دیری نپایید. سرانجام بیماری بر پیکر استاد چیره شد، ناتوانی اش فزونی یافت و در روزی که شیون مؤمنان همه شهر را پر کرده بود و آثار اندوه در همه چیز آشکار بود، روان آسمانی اش سمت ابدیت پر کشید و با انبوه فرشتگانی که به استقبالش شتافته بودند رهسپار دیار جاودانگی شد، 1205هـ .ق. را برای دینباوران سالی تلخ و دشوار ساخت<ref>- وحید بهبهانى، ص 254.</ref>. | ||
مؤمنان از هر سو پیرامون خانه آفتاب بی غروب سپاهان گرد آمدند، پیکر پاکش را تا حریم مقدس سالار آزادگان همراهی کردند و در رواق شرقی آن آستان نورنشان، کنار آرامگاه شهیدان، به خاک سپردند. | مؤمنان از هر سو پیرامون خانه آفتاب بی غروب سپاهان گرد آمدند، پیکر پاکش را تا حریم مقدس سالار آزادگان همراهی کردند و در رواق شرقی آن آستان نورنشان، کنار آرامگاه شهیدان، به خاک سپردند. |