confirmed
۳٬۹۰۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''نبرد فخ''' یکی از قیامهایی که [[شیعیان]] در مقابل ظلم و ستم حکومت عباسی انجام | '''نبرد فخ''' یکی از قیامهایی است که [[شیعیان]] در مقابل ظلم و ستم حکومت عباسی انجام دادنداین قیام به رهبری حسین بن علی بن حسن به سال ۱۶۹ه ق در منطقه فخ و دوران [[خلافت]] هادی عباسی اتفاق افتاد. | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
==رهبر قیام فخ== | ==رهبر قیام فخ== | ||
نسب رهبر این | نسب رهبر این قیامبه این ترتیب بود:حسین بن علی بن حسن بن حسن بن [[امام حسن|حسن]] المجتبی(علیه السلام)<ref>کامل ابن اثیر، ج۹، ص۹۰</ref><ref>تاریخ طبری، ج۸، ص۱۹۲</ref><ref>مروج الذهب مسعودی، ج۳، ص۳۳۹</ref>. | ||
رهبر این قیام همانگونه که مشاهده می کنید نبیرۀ [[حسن بن علی|امام حسن مجتبی]]-علیه السلام- واز خاندان فضل و [[جهاد]] و علم وعبادت و از شریفترین بیت یعنی [[اهل بیت]] [[پیامبر اسلام]] می باشد. | رهبر این قیام همانگونه که مشاهده می کنید نبیرۀ [[حسن بن علی|امام حسن مجتبی]]-علیه السلام- واز خاندان فضل و [[جهاد]] و علم وعبادت و از شریفترین بیت یعنی [[اهل بیت]] [[پیامبر اسلام]] می باشد. | ||
==ویژگیهای قیام== | ==ویژگیهای قیام== | ||
از ویژگی های این قیام این است که قبل از وقوع این حادثه روایاتی در مورد مقام و منزلت [[حسین بن علی]] صاحب فخ وارد شده | از ویژگی های این قیام این است که قبل از وقوع این حادثه روایاتی در مورد مقام و منزلت [[حسین بن علی]] صاحب فخ وارد شده است که جالب توجه بوده است که ار آن جمله عبارتند از: | ||
[[امام محمد باقر]]-علیه السلام- روایت می کند که روزی [[پیامبر اسلام|پیامبر]]-صلی الله علیه وآله- از سرزمین فخ عبور می کرد؛هنگامی که به موضع فخ رسید،پیامبر از مرکب پیاده شد ودرآنجا دو رکعت [[نماز]] خواند،در رکعت دوم بی اختیار به گریه افتاد و اصحاب هم از گریه آن حضرت به گریه افتادند،پیامبر دلیل گریه خویش را چنین شرح داد:در رکعت اول نماز بودم جبرئیل بر من نازل شد وخبر داد:«ای محمد،مردی از فرزندان تو در همین مکان کشته خواهد شد و پاداش و اجر هر کسی که در رکاب او به شهادت می رسد،ثواب وپاداش دو شهید است»<ref>بحارالانوار، ج۴۸، ص۱۷۰</ref><ref>مقاتل الطالبیین، ص۲۹۰</ref><ref>تنقیح المقال مامقانی، ج۲۲، ص۲۸۲</ref>. | [[امام محمد باقر]]-علیه السلام- روایت می کند که روزی [[پیامبر اسلام|پیامبر]]-صلی الله علیه وآله- از سرزمین فخ عبور می کرد؛هنگامی که به موضع فخ رسید،پیامبر از مرکب پیاده شد ودرآنجا دو رکعت [[نماز]] خواند،در رکعت دوم بی اختیار به گریه افتاد و اصحاب هم از گریه آن حضرت به گریه افتادند،پیامبر دلیل گریه خویش را چنین شرح داد:در رکعت اول نماز بودم جبرئیل بر من نازل شد وخبر داد:«ای محمد،مردی از فرزندان تو در همین مکان کشته خواهد شد و پاداش و اجر هر کسی که در رکاب او به شهادت می رسد،ثواب وپاداش دو شهید است»<ref>بحارالانوار، ج۴۸، ص۱۷۰</ref><ref>مقاتل الطالبیین، ص۲۹۰</ref><ref>تنقیح المقال مامقانی، ج۲۲، ص۲۸۲</ref>. | ||
[[امام کاظم]]-علیه السلام- هم پس از شهادت حسین بن علی صاحب فخ،در مورد قداست و پاکی او فرمود:«بخدا سوگند او رفت و به شهادت رسید در حالی که مسلمانی صالح و روزه دار و امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر بود،همانند او در خاندانش یافت نمی شود»<ref>بحارالانوار، ج۴۸، ص۱۶۵</ref>. | [[امام کاظم]]-علیه السلام- هم پس از شهادت حسین بن علی صاحب فخ،در مورد قداست و پاکی او فرمود:«بخدا سوگند او رفت و به شهادت رسید در حالی که مسلمانی صالح و روزه دار و امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر بود،همانند او در خاندانش یافت نمی شود»<ref>بحارالانوار، ج۴۸، ص۱۶۵</ref>. |