۸۷٬۷۹۴
ویرایش
تبری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آیه ها' به 'آیه‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'علیهم السلام' به 'علیهم‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - 'آیه ها' به 'آیه‌ها') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
بر پایه این اعتقاد، دشمنان امامان یعنی کسانی که مانع تحقق امامت و مآلاً مانع تحقق صورت ناب و حقیقی اسلام بوده‌اند یا با اهل بیت پیامبر کینه توزی داشته‌اند، دشمنان خدایند و تبرّی از آنان واجب است.<ref> لاهیجی، سرمایه ایمان، ص154ـ155؛ ابن بابویه، الاعتقادات فی دین الامامیه، 1412، ص81</ref> | بر پایه این اعتقاد، دشمنان امامان یعنی کسانی که مانع تحقق امامت و مآلاً مانع تحقق صورت ناب و حقیقی اسلام بوده‌اند یا با اهل بیت پیامبر کینه توزی داشته‌اند، دشمنان خدایند و تبرّی از آنان واجب است.<ref> لاهیجی، سرمایه ایمان، ص154ـ155؛ ابن بابویه، الاعتقادات فی دین الامامیه، 1412، ص81</ref> | ||
علاوه بر این شماری از علما و مفسران شیعه، برخی آیات ــ از جمله | علاوه بر این شماری از علما و مفسران شیعه، برخی آیات ــ از جمله آیه‌های 18 و 19 سوره هود و آیه 25 سوره انفال و آیه 22 سوره مجادله ــ را با استناد به برخی روایات معتبر در جوامع حدیثی اهل سنّت، در شأن حضرت علی علیه‌السلام دانسته دشمنان وی را دشمنان خدا و پیامبر قلمداد کرده و تبرّی از آنان را واجب شمرده اند.<ref> ابن بابویه، الاعتقادات فی دین الامامیه، 1412، ص77ـ78؛ حسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، ج2، ص329</ref> | ||
احادیث بسیاری نیز از پیامبر اکرم و امامان شیعه علیهم‌السلام روایت شده که متضمن معنای تبرّی است؛ برای مثال در حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خطاب به حضرت علی علیه‌السلام آمده است: «اَنا سِلْمٌ لِمَنْ سالَمْتَ و حَرْبٌ لِمَنْ حارَبْتَ»من با هر کس که تو با او در صلح باشی در صلحم و با هر کس که تو با او بجنگی در جنگم، یا «امامانِ پس از من دوازده نفرند و انکار هر یک انکار من است» و نیز سخن ایشان درباره علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام: «اَنا حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ و سِلْمٌ لِمَنْ س'الَمَکُمْ».<ref> ابن بابویه، الاعتقادات فی دین الامامیه، 1412، ص 78ـ81؛ ابن بابویه، الاعتقادات فی دین الامامیه، همو، 1410، ص125؛ اخطب خوارزم، المناقب، ص61؛ حرّ عاملی، ج16، ص177ـ183</ref> | احادیث بسیاری نیز از پیامبر اکرم و امامان شیعه علیهم‌السلام روایت شده که متضمن معنای تبرّی است؛ برای مثال در حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله خطاب به حضرت علی علیه‌السلام آمده است: «اَنا سِلْمٌ لِمَنْ سالَمْتَ و حَرْبٌ لِمَنْ حارَبْتَ»من با هر کس که تو با او در صلح باشی در صلحم و با هر کس که تو با او بجنگی در جنگم، یا «امامانِ پس از من دوازده نفرند و انکار هر یک انکار من است» و نیز سخن ایشان درباره علی و فاطمه و حسن و حسین علیهم‌السلام: «اَنا حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ و سِلْمٌ لِمَنْ س'الَمَکُمْ».<ref> ابن بابویه، الاعتقادات فی دین الامامیه، 1412، ص 78ـ81؛ ابن بابویه، الاعتقادات فی دین الامامیه، همو، 1410، ص125؛ اخطب خوارزم، المناقب، ص61؛ حرّ عاملی، ج16، ص177ـ183</ref> | ||