۸۷٬۷۸۴
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'زمینه ها' به 'زمینهها') |
جز (جایگزینی متن - 'سلفی ها' به 'سلفیها') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
== 4. ادعای تکفیر اکثر صحابه و امّت اسلام توسط شیعه == | == 4. ادعای تکفیر اکثر صحابه و امّت اسلام توسط شیعه == | ||
از موضوعات مهم دیگری که به عنوان زمینه ای مهم برای مخالفت تقریب با شیعه به شمار میرود، ادعای مخالفان تقریب مبنی بر این است که شیعیان صحابه رسول اکرم «صلّی اللّه علیه وآله و سلّم»را جز معدودی انگشتشمار [[سبّ]] و [[تکفیر]] میکنند! | از موضوعات مهم دیگری که به عنوان زمینه ای مهم برای مخالفت تقریب با شیعه به شمار میرود، ادعای مخالفان تقریب مبنی بر این است که شیعیان صحابه رسول اکرم «صلّی اللّه علیه وآله و سلّم»را جز معدودی انگشتشمار [[سبّ]] و [[تکفیر]] میکنند! | ||
برخی از علمای سلفی معتقدند شیعه معتقد است که نه تنها اکثر صحابه بلکه اکثریت امت اسلام کافرند و تنها شیعه هست که مسلمان بوده و اهل نجات است <ref>(ر. ک:السلفی، الشیعة الاثنی عشریة و تکفیرهم لعموم المسلمین،1429ق، ص 54-31)</ref> بنابراین شیعیان در تکفیر امت اسلام از | برخی از علمای سلفی معتقدند شیعه معتقد است که نه تنها اکثر صحابه بلکه اکثریت امت اسلام کافرند و تنها شیعه هست که مسلمان بوده و اهل نجات است <ref>(ر. ک:السلفی، الشیعة الاثنی عشریة و تکفیرهم لعموم المسلمین،1429ق، ص 54-31)</ref> بنابراین شیعیان در تکفیر امت اسلام از سلفیهای تندروی تکفیری افراطی ترند! | ||
منشأ این تهمت ها مغالطه بین مفهوم قرآنی اسلام و ایمان است. کسی که شهادتین را بگوید و با زبان اقرار به توحید و نبوت حضرت رسول اکرم «صلّی اللّه علیه وآله و سلّم»داشته باشد از نگاه قرآن وفرهنگ امامان شیعه مسلمان بوده، خون او محترم، ذبیحه اش پاک و حلال، نکاح با او صحیح و تمام احکام مسلمانی بر او بار میشود اما ایمان طبق صریح آیه قرآن مفهومی فراتر از اقرار به زبان است<ref>(عطّار، قیس بهجت، کتاب و عتاب، ج1، ص114) </ref> | منشأ این تهمت ها مغالطه بین مفهوم قرآنی اسلام و ایمان است. کسی که شهادتین را بگوید و با زبان اقرار به توحید و نبوت حضرت رسول اکرم «صلّی اللّه علیه وآله و سلّم»داشته باشد از نگاه قرآن وفرهنگ امامان شیعه مسلمان بوده، خون او محترم، ذبیحه اش پاک و حلال، نکاح با او صحیح و تمام احکام مسلمانی بر او بار میشود اما ایمان طبق صریح آیه قرآن مفهومی فراتر از اقرار به زبان است<ref>(عطّار، قیس بهجت، کتاب و عتاب، ج1، ص114) </ref> | ||