یاسر عرفات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''یاسر عرفات''' (۱۹۲۹ -۲۰۰۴ م) رئیس حکومت خودگردان [[فلسطین]] از هنگام تشکیل در ۱۹۹۶، رئیس [[سازمان آزادی‌بخش فلسطین]] از سال ۱۹۶۹ و رئیس و بنیان‌گذار [[جنبش فتح]] از سال ۱۹۵۹ تا هنگام مرگ. در تاریخ ۱۱ نوامبر ۲۰۰۴ در بیمارستان نظامی پرسی، حومه [[پاریس]] درگذشت.  

یاسر عرفات از جمله شخصیت‌ها و رهبران مسلمانی است که با برعهده داشتن رهبری مبارزات فلسطینیان علیه رژیم صهیونیستی ضمن کسب محبوبیت فراوانی میان ملت فلسطین و [[جهان اسلام]]، نقش مهمی در مبارزه علیه صهیونیست‌ها داشت؛ ولی به دلیل سستی و انحرافات مبارزاتی او در اواخر دهه 80 میلادی وارد روند سازش با [[صهیونیست]]<nowiki/>‌ها شد و بر خلاف آرمان فلسطین توافقات مهمی را نیز با رهبران اسرائیل به امضا رساند.

محمد عبدالرووف القدوه الحسینی معروف به یاسر عرفات در چهارم اوت 1929 (1308 ش) زاده شد. زادگاه وی را طبق اسناد رسمی شهر [[قاهره]] می‌دانند اما عرفات مصرانه زادگاهش را [[بیت‌المقدس]] معرفی می‌کرد. عرفات که ششمین فرزند عبدالروف بود در کودکی مادرش زهوه را از دست داد. ظاهرا پس از مرگ مادر به همراه عمویش به بیت‌المقدس رفت و مدت چهار سال در آنجا زندگی کرد. پس از آن در سال 1937 به [[مصر]] بازگشت و مشغول تحصیل شد.  

</ref>

در [[کویت]] چندی از دوستان فلسطینی وی به پیش او آمدند و بعد از بررسی وضعیت آن زمان فلسطین تصمیم به ایجاد یک جنبش جدید برای آزادی فلسطین گرفتند؛ و در ۱۰ اکتبر ۱۹۵۹ همراه با خلیل وزیر و صلاح خلف و خالد حسن و فاروق قدومی جنبشی با نام فتح را که مخفف معکوس شده جمله حرکت تحریر فلسطین است، تأسیس کردند. <ref>ar:یاسر عرفات ویکی‌پدیای عربی</ref>

سخنرانی عرفات در [[سازمان ملل]] یکی از نقاط عطف مهم مبارزات وی به شمار می‌رود که نقش مهمی در آشکار نمودن اشغالگری صهیونیست‌ها داشت. یاسر عرفات در سال ۱۹۷۴ در [[کنفرانس سران عرب]] در [[تونس]] سازمان آزادی‌بخش فلسطین به عنوان تنها نماینده مشروع فلسطینیان شناخته شد و در نوامبر همان سال به عنوان نماینده فلسطینیان در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد.

</ref>

یاسر عرفات از جمله شخصیت‌های مسلمانی بود که قبل و بعد از پیروزی [[انقلاب اسلامی]] از نهضت حضرت [[امام خمینی (ره)]] حمایت می‌کرد. در این راستا او ارتباطات خود را با رهبران ایران افزایش داد و یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز به ایران آمد.

</ref>

با شروع جنگ ایران و عراق، عرفات که روابط نزدیکی با هردو طرف درگیر داشت و نیز این جنگ را به زیان خود و به سود اسرائیل می‌دانست، در ۲ مهر ۱۳۵۹ با مقامات عراق و چند روز بعد در [[تهران]] با رئیس‌جمهور ([[ابوالحسن بنی‌صدر]]) و نخست‌وزیر ([[محمدعلی رجایی]]) دیدار داشت تا آنها را نسبت به پذیرش میانجی‌‌گری متقاعد کند. <ref> روزنامه جمهوری اسلامی، 6 مهر ماه سال 1359</ref> پیشنهاد عرفات برای حل مسالمت ‌آمیز بحران این بود که عراق در اسرع وقت، نیروهایش را از خاک ایران بیرون بکشد و ادعاهای ارضی خود را تا حل مباحث مورد اختلاف به تعویق بیندازد و در مقابل ایران نیز انجام مذاکره در یک کشور بی‌طرف را با حضور یک کشور ثالث بپذیرد. <ref>روزنامه جمهوری اسلامی، 24 آذر ماه سال 1359</ref> این پیشنهاد توسط ایران رد شد.

عرفات در زمان حمله عراق به [[کویت]] از صدام حسین حمایت کرد این اقدام او باعث کاهش حمایت از او در بین کشورهای حاشیه [[خلیج فارس]] شد. <ref> Proپرونده: Yasser Arafat وبگاه بی‌بی‌سی</ref>

یاسر عرفات، برنده جایزه صلح نوبل، که برای نزدیک به چهار دهه رهبری جنبش استقلال سرزمین ‌های فلسطینی را بر عهده داشت، در ۱۱ نوامبر ۲۰۰۴ پس از چند هفته دوره درمانی در بیمارستانی در پاریس درگذشت.