۸۷٬۷۸۰
ویرایش
تعالیم و مواضع فکری جنبش مهدیه سودان: تفاوت میان نسخه‌ها
تعالیم و مواضع فکری جنبش مهدیه سودان (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۱
، ۳۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'دعوتها' به 'دعوتها'
جز (جایگزینی متن - 'همه جانبه' به 'همه‌جانبه') |
جز (جایگزینی متن - 'دعوتها' به 'دعوتها') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
=== 3- جهاد همه‌جانبه، === | === 3- جهاد همه‌جانبه، === | ||
=== 4- احیای مسأله مهم رهبری و امامت برای اداره جامعه. === | === 4- احیای مسأله مهم رهبری و امامت برای اداره جامعه. === | ||
[[محمد احمد المهدی]] رهبر جنبش اسلام را در بین افریقاییان با آمیزه‌هایی از تصوف و تحت تأثیر تعالیم و | [[محمد احمد المهدی]] رهبر جنبش اسلام را در بین افریقاییان با آمیزه‌هایی از تصوف و تحت تأثیر تعالیم و دعوتهای برخی طریقت‌های صوفیانه نشر داده است.<br> | ||
همچنین باید خاطرنشان ساخت که محمد احمد و تعدادی از پیروانش از طریق [[مصر]] تحت تأثیر مکتب و نهضت [[سیدجمال‌الدین اسدآبادی]] نیز قرار گرفته‌اند و طبق برخی اسناد و نوشته‌ها مهدی سودانی به مدت چهار سال در نزد [[سید جمال‌الدین اسد آبادی]] مشغول تحصیل بوده است.<ref>سیداحمد موثقی، (1374) جنبش‌های اسلامی معاصر، تهران: سمت، 258 – 257</ref><br> | همچنین باید خاطرنشان ساخت که محمد احمد و تعدادی از پیروانش از طریق [[مصر]] تحت تأثیر مکتب و نهضت [[سیدجمال‌الدین اسدآبادی]] نیز قرار گرفته‌اند و طبق برخی اسناد و نوشته‌ها مهدی سودانی به مدت چهار سال در نزد [[سید جمال‌الدین اسد آبادی]] مشغول تحصیل بوده است.<ref>سیداحمد موثقی، (1374) جنبش‌های اسلامی معاصر، تهران: سمت، 258 – 257</ref><br> | ||
در کنار این بعد، گرچه [[محمد احمد المهدی]] دارای گرایش صوفیانه بوده است ولی همواره در کنار قرآن مجید و کتب حدیث، احیاالعلوم غزالی را نیز به همراه داشته است که نشان می‌دهد تحت تأثیر غزالی نیز بوده است <ref>سیدهادی خسروشاهی، نبرد اسلام در افریقا، جلد دوم، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، 68.</ref><br> | در کنار این بعد، گرچه [[محمد احمد المهدی]] دارای گرایش صوفیانه بوده است ولی همواره در کنار قرآن مجید و کتب حدیث، احیاالعلوم غزالی را نیز به همراه داشته است که نشان می‌دهد تحت تأثیر غزالی نیز بوده است <ref>سیدهادی خسروشاهی، نبرد اسلام در افریقا، جلد دوم، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، 68.</ref><br> | ||