confirmed، مدیران
۳۷٬۸۷۹
ویرایش
اجماع: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== حجیت اجماع == | == حجیت اجماع == | ||
اهل‌سنّت علی‌رغم اختلاف تعابیری که در توضیح و تفسیر اصطلاحی اجماع دارند، ولی در حجیّت اجماع اتفاق دارند و اجماع را در ردیف سایر ادله و منابع استنباط احکام قرار می‌دهند و آن‌را یکی از منابع مستقل برای رسیدن به حکم شرعی می‌دانند و حتی برخی از اهل سنت پا را فراتر گذاشته و در مقام تعارض اجماع و [[کتاب]] و [[سنت]]، اجماع را مقدّم دانسته و حتی مخالف آن‌را گمراه و [[کافر]] دانسته‌‌اند. <ref>شوکانی، علی بن محمد، ارشاد الفحول الی تحقیق الحق من علم الاصول، ص282، دمشق، بیروت، دار ابن کثیر 1424ق</ref> | |||
اما علمای [[شیعه]] اجماع را دلیل مستقلی در مقابل کتاب و سنّت نمی‌دانند. ایشان اجماع را تنها از این جهت که کشف از قول معصوم می‌کند، حجّت می‌دانند. در حقیقت حجیّت مربوط به سنّت است که اجماع کاشف آن است. به همین دلیل شیعه اجماع را بر اتفاق جماعت اندک نیز اطلاق می‌کند، در صورتی که این اتفاق کم، کشف از قول معصوم کند، هرچند در اصطلاح چنین اتفاقی را اجماع نگویند و اجماعی را که کشف از قول معصوم نکند اجماع نمی‌گویند، هرچند تعداد مجمعین هم زیاد باشد و در اصطلاح نیز به آن اجماع گویند. این مطلب اساس اختلاف شیعه و سنی در مورد اجماع است. <ref>فرهنگ اصطلاحات اصول، ص 28</ref> | اما علمای [[شیعه]] اجماع را دلیل مستقلی در مقابل کتاب و سنّت نمی‌دانند. ایشان اجماع را تنها از این جهت که کشف از قول معصوم می‌کند، حجّت می‌دانند. در حقیقت حجیّت مربوط به سنّت است که اجماع کاشف آن است. به همین دلیل شیعه اجماع را بر اتفاق جماعت اندک نیز اطلاق می‌کند، در صورتی که این اتفاق کم، کشف از قول معصوم کند، هرچند در اصطلاح چنین اتفاقی را اجماع نگویند و اجماعی را که کشف از قول معصوم نکند اجماع نمی‌گویند، هرچند تعداد مجمعین هم زیاد باشد و در اصطلاح نیز به آن اجماع گویند. این مطلب اساس اختلاف شیعه و سنی در مورد اجماع است. <ref>فرهنگ اصطلاحات اصول، ص 28</ref> | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
=== اجماع حدسی === | === اجماع حدسی === | ||
اجماع حدسی به این معنا است که از راه تحصیل اتفاق علما در یک مسئله، نظر و رأی امام معصوم( | اجماع حدسی به این معنا است که از راه تحصیل اتفاق علما در یک مسئله، نظر و رأی امام معصوم(علیه السلام) حدس زده شود؛ به این صورت که همیشه بین اتفاق مرئوسین بر امری و رضایت رئیس آنها نسبت به آن امر، ملازمه عادی وجود دارد؛ البته این ملازمه در زمانی است که اتفاق آنها ناشی از یک نوع تبانی و هماهنگی قبلی نباشد. <ref>فوائد الاصول، ج 3، ص 149</ref> | ||
=== اجماع حسی یا دخولی === | === اجماع حسی یا دخولی === | ||
به اجماعی گفته می‌شود که دخول [[امام معصوم( | به اجماعی گفته می‌شود که دخول [[امام معصوم (علیه السلام)]] در ضمن اجماع‌کنندگان به صورت قطعی به دست آید، ولی شخص امام شناخته نشود. ملاک حجیت این اجماع، وجود امام معصوم در ضمن مجمعین است و به همین علت به آن اجماع تضمنی نیز گفته‌اند. | ||
طریق کشف قول معصوم( | طریق کشف قول معصوم(علیه السلام) در اجماع دخولی، حس <ref>به همین علت به اجماع دخولی، اجماع حسی هم گفته شده، به عبارت دیگر؛ اجماع حسی؛ زیر مجموعه اجماع دخولی است.</ref> یا تضمّن است؛ به این بیان که در این اجماع شرط است که در میان مجمعین، شخصی ناشناس باشد تا انطباق دیدگاه امام معصوم بر او صورت پذیرد. برخی گفته‌اند: وجود یک فرد ناشناس کافی نیست، بلکه باید بیش از یک نفر باشد. <ref>فرهنگ نامه اصول فقه، ص 90.</ref> | ||
=== اجماع تعبدی === | === اجماع تعبدی === | ||
| خط ۹۳: | خط ۹۳: | ||
=== اجماع تشرفی === | === اجماع تشرفی === | ||
این اجماع در جایی است که فقیهی در زمان غیبت امام معصوم( | این اجماع در جایی است که فقیهی در زمان غیبت امام معصوم(علیه السلام) به خدمت آن‌حضرت مشرف شود و رأی معصوم را در مسئله‌ای بشنود، ولی به هنگام بازگویی رأی معصوم، نگوید که من خود از امام شنیده‌ام؛ زیرا در زمان غیبت کبری، قول مدعی رؤیت، محکوم به کذب است، بلکه در قالب ادعای اجماع، به این نکته اشاره کند که رأی معصوم را احراز کرده است. <ref> فرهنگ نامه اصول فقه، ص 88</ref> | ||
=== اجماع تقیه‌ای === | === اجماع تقیه‌ای === | ||
اجماع [[تقیه]]ای، به این معنا است که فقیه، حکم را از شخص امام معصوم( | اجماع [[تقیه]]ای، به این معنا است که فقیه، حکم را از شخص امام معصوم(علیه السلام) در زمان حضور بشنود، ولی به سبب تقیه و خوف نتواند حکم را به امام نسبت دهد و به همین خاطر، ادعای اجماع نماید. <ref> فرهنگ نامه اصول فقه، ص 89</ref> | ||
=== اجماع ریاضتی === | === اجماع ریاضتی === | ||